SİYAH KARDELEN( Düzenleniyor)

Bir Yılbaşı Akşamı

Herkese merhaba, yeni yıl için özel bir bölüm yazmak istedim, Umarım yeni yıl hepiniz için sevdiklerinizle beraber geçireceğiniz sağlık, mutluluk ve huzur dolu bir yıl olur.

Yeni yılın dünyamıza ve ülkemize güzellik getirmesi dileğiyle..

Mutlu yıllar☺️

............................................................
Arkadaşlar bu bölümde ikisinin geçmişine değindim. Bölümün başı çocukluk dönemiyle başlıyor

Keyifli okumalar
.........................................................

Kardelen'in Çocukluğu

Küçük kız camın önüne oturmuş dışarıyı seyrediyordu. Hasta olduğu için dışarı çıkıp kar oynayamamıştı. Bütün gün arkadaşlarının anne ve babalarıyla kar oynamaları izlemiş elimdeki beyaz peluş tavşana sarılmıştı.

Oysa ki bugün yılbaşıydı, mutlu olması gerekiyordu ama değildi çünkü o hiçbir zaman babasının yanında olmayacağını biliyordu. Neden sevmiyordu ki, babası onu?

Annesiydi tüm dayanağı, her şeyi. Küçük kız annesi olmadan bir gün bile geçirmek istemiyordu. Biliyordu babası onu sevmediği gibi annesini de sevmiyordu, istemiyordu.

Odasının kapısı açılmış, içeri yavaşça annesi girmişti;

- "Meleğim, benim biliyorum çok oynamak istiyorsun ama hastasın kar çiçeğim. Sen hasta olduğunda ben çok üzülüyorum

- küçük kız yatağa oturan annesine sıkıca sarılmış " sen üzülme annem" demiş. Eline annesinin ördüğü tavşanını almıştı. " hem ben pufudukla olmayı daha çok seviyorum."

Annesi kızının masum hallerine gülmüş, onun çiçek kokan saçlarına öpücük kondurmuştu. " hadi gel, yılbaşı için sofra hazırlayalım." deyip kızını kaldırmıştı.

Kardelense büyük bir mutlulukla mutfağa gitmişti. Orada oyun oynamayı çok seviyordu. Büyük bir dikkatle annesini izliyordu. Annesi dolaptan çıkardığı tavuğu güzelce soslamış yanına da küçük sebzeler doğramıştı.

Annesi kızına göz kırpıp, dolaptan aldığı pudingi çıkarmıştı. Kardelense annesinin ne yapacağını anladığı için mutluluktan havaya uçmuştu.

Genç kadın pudingi karıştırırken, dünyalar güzeli kızını izliyordu. Oysa ne kadar mutlu olabilirdiler ama kocası onu artık eskisi gibi sevmiyordu.

Sürekli hakaret ediyordu. Erkek çocuk veremediği için sürekli aşağılıyordu, onu. Ağrına giden kendine yapılan değildi. Kızını bile sevmemesiydi.

Oysa ne kadar severek evlenmişlerdi. Kocası aile şirketinde çalışan bir avukattı. Toplantıda aşık olmuş hemen evlenmişlerdi.

Babası evliliğini kabullenmemişti . Kısa süre sonra babası ölmüş. Şirket genç kadına kalmıştı ama o zaman Kardelen'e ve oğluna  hamileydi ,düşük tehlikesi vardı.

Canından çok sevdiği eşine güvenmiş, hisselerini ona vermişti. Eşi eve hep geç gelir olmuştu. Sorduğunda 'işlerle uğraşıyorum' diye genç kadını geçiştiriyordu.

Kardelen ve oğlunun doğumunda bile yanında değildi. Evde tek olduğu bir gece doğumu başlamıştı, komşularının yardımıyla hastaneye yetişen genç kadın doğumda oğlunu kaybetmişti. Kızına sıkıca sarılmış diğer bebeği için ağlıyordu

Eşi nihayet dönmüş, genç kadın hem üzgün hem mutluydu. Sevdiği adama bir evlat vermişti, oğlunu kaybetmişti rahmini kaybetmişti ama dünyalar güzeli bir kızı olmuştu.