Eyes Can See Your Death (Eyes Series #1)

Kapitulo II: Stranger

"𝑇ℎ𝑒 𝑜𝑛𝑒 𝑤ℎ𝑜 𝑤𝑎𝑠 𝑤𝑖𝑙𝑙𝑖𝑛𝑔 𝑡𝑜 ℎ𝑒𝑙𝑝 𝑤𝑖𝑡ℎ 𝑦𝑜𝑢𝑟 𝑑𝑒𝑚𝑖𝑠𝑒 𝑖𝑠 𝑡ℎ𝑜𝑠𝑒 𝑦𝑜𝑢'𝑣𝑒 𝑛𝑒𝑣𝑒𝑟 𝑚𝑒𝑡..."

                       𝐒𝐎𝐌𝐄𝐎𝐍𝐄

Lumapit ako sa mga rescuer na kasalukuyang binubuhat gamit ang stretcher ang katawan ng babae.

"Kuya pwede ho bang sumama sa hospital?" Tanong ko dun sa isang rescuer na kasalukuyang chinecheck ang vital signs nung babae.

"Ka-ano ano niyo ho ba itong babae miss?"

"Tita niya ho ako kuya."

"Ah sige po. Pakisign nalang itong waiver." Inabot niya sakin ang waiver slip, malugod ko naman itong tinanggap saka sinagotan. Pagkatapos masagutan ay binigay ko ulit ito sa kay kuya.

"Tapos na ho ako kuya."

"Sige sakay ka na dun sa ambulansya."

Nagpasalamat ako sa kanya saka sumakay sa ambulansya. Ilang segundo ang lumipas ay pinasok nila yung katawan ng babae.

Kahabag-habag itong tingnan. Naliligo ito sa sariling dugo habang nakalabas ang dalawang mata sa kanyang mukha. Hindi ako nandidiri kahit konti kundi naaawa ako sa kalagayan niya.

I scan the girl's body and all I could think that she was belong to the elite family.

Even if she was so simple in her croptop shirt and skirt you can really say that it was made of the expensive clothes.

Her porcelain skin is maintained. Halatang alagang alaga ang katawan nito sa mamahaling kasangkapan.

Kahit ang doll shoes nito ay nagsusumigaw ng karangyaan.

Kalauna'y sumakay narin ang mga rescuers. May umupo sa upuan sa harap ko at may umupo rin sa tabi ko.

Tiningnan ko ang mga rescuers. Tatlo silang nakaupo sa harap (2 girls and 1 boy) ko habang dalawang lalaki ang nasa bawat gilid ko.

Nakasuot sila ng unipormeng kulay red na may print na salitang "Red Cross" sa may dibdib na parte at may puting malaking cross na may isang stick na nilingkisan ng dalawang ahas  na nasa gitnang bahagi ng kanilang uniporme.

Yung babae na rescuer ay may nakasabit na stethoscope sa kanyang leeg at may isang ballpen sa kanyang bulsa ng uniporme.

They just facing me with their poker face.

Naramdaman ko ang pag-andar ng makina ng sasakyan. The engine roared and suddenly the ambulance move with a swift speed.

Malapit nga akong mahulog sa kinauupuan ko mabuti nalang nakakapit ako dun sa kapitanan na nakadisensyo para sa sasakay dito sa ambulansya.

Nakakahiya yun ah! Mabuti nalang walang pake sa paligid itong mga kasama ko.

Hinawi ko ang berdeng kurtina na nakatabing sa bintana ng ambulansya. Nakita ko nang mabilisan ang sasakyan ng mga pulis di-kalayuan. May kinakausap silang lalaki na may itim na sasakyan na sira ang windshield.

Ah! Alam ko na! Baka siya yung kasama nitong babae? Siguro boyfriend niya iyon?

Makukulong kaya yung boyfriend niya? Pero diba aksidente lang yung nangyari? Baka pwede lang yun makumpromiso?

Nagkibit-balikat nalang ako.

"Miss diba tita ka nitong babae? I want you to know na miraculously her vital signs are okay but she was remain unconscious because of the shock and pain that was inflected in her body. Ang kailangan niya lang ay ang eye donor." Mahabang sabi nung babaeng rescuer.