İçimdeki Aşk

Bölüm 12

(Hande)

Nefesim daralmaya başladı onları görünce.

Gözümden akan hafif gözyaşlarımın belki de bugün kurtulması gerekiyordu.

Zehra benim geldiğimi farkettiğinde yüzümü çevirdim. Anlamıştır bir şeyler olduğunu. Zaten anlamış da. Zehra bir şeylerin farkında olmalı.

"Eren artık söyleyebiliriz."
"BİZ EVLENİYORUZ!"
"Ooo! Tebrikler kardeşim."

"Gözümün gördüğü, göğsümün bildiğiyle bir değil."

Zehra ve canısı sevgilisi hatta ve hatta eşiyle yanımıza geldi. Ben denize bakıyordum. Denizin üzerindeki yakamoza. Herkes tebrik ederken ben bir şey demedim.

Diyemedim. Yapamadım. Kabullenemedim.

"Hande daldı galiba?" Diyen Simge'nin dürtmesiyle bakışımı çevirdim.

"T-tebrikler. Size iyi geceler."
"Hande dur! Nereye? HANDE!"

"YA NE VAR ZEHRA? Sen normal bir durum olduğunu mu sanıyorsun? Ya sen ağlamıyor muydun bu adam için? Yazık. Şimdi bırak beni."

Yavaşça kolumu bıraktı. Haklıydım.

Arabaya atladım ve yol nereye giderse sürdüm. Bir sahile geldim. Adı "Siyah Lale Sahili."

Ne kadar anlamlıydı bu isim. Bu sahilin adı siyah lale sahili olmasına rağmen etrafta beyaz laleler vardı. Yalnız değildim. Bir iki kişi daha vardı burada.

Benim yaşlarımda biri geldi. Oturdu.

"Senin de derdin var belli. Buraya gelenler normal nedenlerden gelmez."

"Evet var."
"Ben Alaz. Sen birine benziyorsun ama."
"Girme oraya. Voleybolcu işte."
"Aa o sensin! Hande, Hande Baladın."

"Evet. Ama şuan inan ki bir önemi yok. Önem verdiğin biri için yaptığın iyilik hiçe sayılıyor. Ve şuan evleneceklerinin haberini alıyorsun, Alaz."

"Bu beyaz lalelerin anlamını biliyor musun? Üstelik Siyah Lale Sahili'nde. O beyaz laleler ölen ve ya içinde yara taşıyan insanlar içindir. Buraya bir yıl boyunca gelip derdini anlatırsan, senin içinde bir beyaz lale çıkar. İçindeki kirlilikleri temizlemek adına beyazdır. Bu benim 11.günüm. İstersen 2 yıl gel farketmiyor. Ama bir yıl gel, bir yıl beklerim seni."

"Bir yıl boyunca bekler misin gerçekten?"
"Beklerim."