intikam

6

Anahtar:

Bakış açısı

Naruto'dayken Kurama/Gaara'dayken Shukaku

Naruto'dayken Sannin

~Çataldili (yılan dili)~

*Zihinsel Bağlantılar*

Geçmişe Dönüşler/Rüyalar

Mektuplar/Yazılı

-Zaman atlama-

---------------------------------------------------------------------------------

Naruto

-Ertesi gün-

"Naruto-kun, zamanı geldi," dedi Hinata. Başımı salladım ve hepimizi Konoha'nın kapılarına kadar susturdum. Geri kalanımız ayrılırken Shikamaru bir yöne gitti. Hinata ile birlikte kapıdan doğru yürüdüm.

"Bu bir klan üyesi! Yakala onu!" diye bağırdı. Ben ve Hinata hızla yola koyulduk, o evine, ben de Kule'ye. Hokage ofisine sustum ve gölgelerin arasına saklandım.

"Kesinlikle değil!" Minato dedi. Bir şey için Danzo'nun fikrini geri çeviriyordu.

"Ama Hokage-sama, bizim için büyük bir tehdit oluşturuyorlar!" Danzo dedi. Minato ayağa kalktı ve ellerini masasına vurdu.

"Ya Naruto, Akatsuki tarafından kaçırıldıysa? Ve Kyuubi'yi çıkarırlarsa? Bu şu anda Uchiha klanından daha büyük bir tehdit oluşturuyor," dedi Minato.

"Akatsuki tarafından mı kaçırıldı? Sanırım değil," dedim, sesimi her yerdeymişim gibi çıkararak.

"Naruto-kun? Neredesin?" diye sordu.

"Kesinlikle tam önünüzde değil," diye yanıtladım, onun tam önünde olmak için kendi ulaşım tekniğini kullanmadan önce. Pelerinime baktı.

"Kyuubi'yi çıkarmayı başardılarsa nasıl hayattasın?" O sordu.

"Kurama-oto'yu çıkardıklarını mı düşünüyorsun? Çıkarmadılar. Ama birlikte yürüyebilir miyiz? Bu isteğimi yerine getirirsen seni affedebilirim" dedim.

"Hayır! Onu şimdi öldür!" Danzo dedi. O görmezden gelindi.

"Tek istediğin bir yürüyüş ve buraya dönecek misin?" diye sordu.

"Evet. Bir ninja olarak sana söz veriyorum," diye yalan söyledim. Neyse ki ailem beni unuttuğundan beri yalan söylüyorum ve bu benim için doğal bir şeydi. Böylece ikimiz de Konoha'dan geçtik. Planlandığı gibi, Menma ve diğer üçü koşarak geldiler, annem de arkalarında yürüyordu.

"Naru-nii!" Menma koluma sarılarak dedi. Annem daha sonra bana sarıldı ve başını benimkinin üstüne koyup ağladı.

"Ah, Naru-kun, çok üzgünüm!" ağladı.

"Merak etme Okaa-san. Seni affediyorum. Notumda öyle yazıyordu sanıyordum" dedim.

"Lütfen eve gel! Söz veriyorum seni bir daha unutmayacağız! Unutursak Konoha'yı yok edebilirsin!" dedi. Tam tersine anne, onu birkaç dakika içinde yok edeceğim.

"Bu yürüyüşten sonra karar vereceğim" dedim. Başını salladı ve bana sarılmayı bıraktı ama ellerimden birini tutmaya devam ederken gözyaşlarını sildi. Hokage Anıtı duvarının tepesine kadar yürüdük. Annem ve Menma bıraktılar ve ben hemen sustum. Tuzak kurulduğu ve onları orada tuttuğu için o kadar şanslı değillerdi. Minato görünmez bariyere çarptı.

"Naruto-kun, bu ne hakkında?" O sordu. ona ters ters baktım

"Altınızdan hiçbirinize zarar vermek istemiyorum. Ama köyünüzün benim için yaptığı tüm iğrenç iyiliklere karşılık vereceğim," diye yanıtladım. Elimi karnımdaki mührün üzerine vurdum. "Ters Çağırma: Kurama no Yohko!" Bağırdım ve Kurama tüm kurnaz görkemiyle altımda belirdi, ben onun başının üstünde duruyordum.