Leylam

1.bölüm

Denedim. Gerçekten denedim. Ona güvenmeyi, ona gerçekten güvenmeyi. Sırtımı dönünce o benim arkamı koruyacağını düşünmek istiyordum. Gerçekten, istiyordum. Tüm kalbimle ona güvenmiştim. Gülüşü, ela gözleri. Her şeyi  ile onu kabul etmiştim. Sinir krizlerine katlandım, bana hakaret etmesine katlandım. Çünkü bu normal dedim. O her insan gibi sinirlenir dedim. Onu tüm kalbimle severken böyle hiç bir şey olmamamış gibi karşımda durması, yüsüzlüktü. Artık kalbimde ne nefret, ne sevgi, nede başka bir şey vardı. Çünkü artık ona olan duygularım tamamen yok olmuştu. Artık, hiç bir şeyimdi. Pisliğin tekiydi. Bu sonunda anlamam çok iyi oldu. Sadece biraz kırgınlık vardı içimde oda ona değil kendime üzülüyordum. Çünkü böyle bir adama tüm kalbimle güvendiğim tam tamına 2 yılımı ona harcadığım içindi. Yazık, gerçekten yazık.

     "Ayrılmak istiyorum." dedim ifadesizce.

     Sesizce şarabını içerken bir anda püskürtü ve şok olmuş gözlerle bana baktı. "Ne?!" O kadar çok bağırdı ki bir kaç yakınımızdaki maslar kafaları bize dönmüştü.

    "Sığır mısın? Ayrılmak istiyorum." diyip çantamı aldım ve hızla masadan kalkıp çıkışa doğru yürüdüm. Hıçkırarak merdivenlerden aşağı inmeye başladım ve mekanın tamamen dışana çıktım. Rüzgarın yüzüme çarpmasına izin verdim. Sesizce iç çekerek karanlık sokağa doğru yürüdüm. Sokak ışıkları önümü aydınlattı. Gözlerimden yaşlar süzüldü. Sonunda, yapabilmiştim. Onsuz yaşamayı öğrenecektim. Bu ayrılılık için 1 hafta hazırlanıyordum ve geçen haftanın nasıl bütün gün "Romantic Homicide" şarkısını yüz kere dinleyerek zırladığımı bir ben bir arkadaşım Sema bilirdi.

Romantic Homicide - d4vd

      İçimde nedensizce bir korku düştü ve arkamda bir kaç adım seslerini duymaya başlamıştım. Gerilerek yaşlarımı sildim ve biraz da olsun adımlarımı hızlandırdım. "Leyla!" Erkek arkadaşımın -artık eski erkek arkadaşım- adımla hitap etmesi kulaklarımın içinde yankılandı. Beni takip mi ediyordu? Ne için? Vicdan azabı çekiyordu, bundan eminim.

    Bir el bileğimi sertçe tutunca iç çekerek çatık gözlerle baktım ve hızla beni kendisine çekti. "Ama... ama ben seni seviyorum! Leyla! Yapma, beni kendinden uzaklaştırma! Ben sana deliler gibi aşığım!" dedi bağırarak. Bileğimi ellerinden kurtararak sert bir şekilde çatık gözlerle ona baktım.

     "Aşık? Aşık he." dedim gülerek ve ona yaklaşarak göğsüne bir yumruk savurdum. "Aşk değil o Mete! Sen sadece bana sahip olmak istiyorsun!" Bir yumruk daha savurdum. "Ben sana güvenmiştim! Tüm kalbimle hemde." diye fısıldadım. Gözlerim dolmaya başlamıştı ve kendimi tutamıyordum. 2 yılım bir gecede bitirmek zordu ama haklıydım da. "Ben sadece 3 günlüğüne iş için tatile gitmiştim be! Üç gün! O kadar çok mu arzulandın, hm? Beni bekleyemedin mi? Arkadaşınla yatmak ne demek Mete!" Sinirle gözlerimi ondan kaçırdım ve tekrar gözlerimi ona diktim. "O kadar çok mu hoşuna gitti? Leyla gitti, gidişinden yararlanıp ta yakın arkadaşı ile yatayım bari mi dedin, ne dedin!" Artık Hıçkırarak ağlıyordum. Hızla kafamı alıp göğüsüne bastırdı hıçkırarak ağlıyordum bana ondan uzaklaşarak, "bırak!" diye bağırdım.

    Ağzını açtı ama ben konuşmasına izin vermedim. "Sakın itiraz edeyim deme! Evine geldim, bir gün erken geldim diye gerçek yüzünü görmüş oldum. Eğer o gün erken gelmeseydim ne olacaktı acaba? Arkamdan iş çevirmeye devam mı edecektin, hm?Ben sana iki yıl katlandım be. Her sinirlendiğinde bana hakaret ederdin, hatırlıyor musun? Bağırıp çağırırdın. Ha, bide şey vardı. Üç kez bana vurmaya kalkmıştın!" Bana daha çok yaklaşmaya çalıştı. "Yaklaşma!"