Hiç Kimseye Mektuplar

Sahtelik

"bunca geçen zaman ve umuttan sonra özür dilemiyorum hiç kimse. adının hiç kimse olması ve şunları söyleyebilmek yerine sadece buralara karalıyor olmam konularına girmeyeceğim, korkma..

ve sitem etmeyeceğim.. bu kadar çok şey yaşanmış olmasına rağmen elde olanın en büyüğünden bir "hiç" olmasına..
kızmayacağım da.. iki gelişten sonra on iki geri gitmelerine..
sessizliklerine dokundurmayacağım, kendi içinde döndürdüğün hesaplara..
asla yanına yaklaştırmadığın dünyanı sormayacağım yeniden.. açmadığın kapıları zorlamayacağım..
bin anlama gelebilecek kelimeleri arka arkaya dizebilme yeteneğine zaten girecek değilim..
yolunu kaybetmiş ördek gibi peşinden dolandırmalarına.. tam yolumu bulmuşken kapı önüne koymalarına..

her neyse.. diyeceğim odur ki..
tüm bunlara rağmen, bak, buradayım.. durduğum yerde duruyorum..
ve bunun nedeni senden değil, benden.. onu da biliyorum.."

ben geldim... ne kadar da yalnızsın. seni böyle görmemeliydim. kafan çok karışık değil mi? o kadar sessizsin ki düşüncelerini duyabiliyorum. bu defa seninle bir şey paylaşmaya gelmedim. bu kez sana gerçekleri söylemeye geldim. senin inanmayacağın gerçekleri söyleyeceğim sana ve sen yine bana çok kızacaksın.

sahte bir hayat yaşıyorsun. sahte dostlukların var. senin birandaki yudumla sarhoş oluyor dostların ve kahkaha atıyorlar, sende onlara katılıyorsun. ne kadar eğlenceli değil mi? sana gülüyor onlar farkında değilsin. senin sadece mutluluğunu paylaşıyorlar. dürüst ol, nasılsın diyen oldu mu sana uzun zamandır?

maskeni takmışsın yine sana en çok yakışanından. ne kadar sert ve ulaşılmaz görünüyorsun değil mi? nedense herkesin eli yakanda belki masken küçülmüştür sana. bir tek bana işliyor masken ve bana da maske takmıyorsun zaten.

gözünde akmayan yaşın bile sahte. evet, ağlamayı hak etmiyorsun henüz değil yani. o gece sen ağlıyordun ben dâhil kimse bilmiyordu ama sahteydi. öpüştüklerin, seviştiklerin, sevdiklerin hepsi sahte; koca bir yalan uydurdun ve sonunda sen bile inandın. üzgünüm canını yakmak istemezdim ama bilmelisin.

bu kadar yalnız kalmak iyi değil. sustur bütün senleri hepsi bir ağızdan konuşursa duyamazsın hiç birini. ya da biraz yalnız kalman gerek, kendin dâhil herkesi terk etmelisin. mesela; bir deniz kıyısına git, sigara yak ve düşün gerekirse it gibi titre soğuktan saatlerce, sıcağın kıymetini öğren.

neden kafanın karışıklığını hayatını daha da içinden çıkılmaz bir hale getirerek çözmeye çalıyorsun. yapma kendine bunu ne kadar güçlü olduğunu ikimizde biliyoruz. bırak her şeyi, herkesi. en başta beni ve kurtar karaya oturmuş tekneni. yeni denizler keşfet korkma; keşfettiğin yerde beni yeniden bulacaksın. bu defa seni yargılamayacağım, hiçbir şey olmamış gibi güneşi doğuracağız.