Sisli bir akşam,
Kaybolduğum o sokaklarda arıyorum kendimi.
Neyin öfkesi bu karanlık bulutlar...
Hangi ağacın dalı kırıldı da, çehreme düşüyor bu hüzünlü yağmurlar.
Yalnızlığın sessizliğinde boğulurken kelimeler,
Damla damla kimsesizliği öpüyor, gökyüzündeki kuşlar.
Ansızın bir gece yarısı buluyorum kendimi,
Ezilmiş bir kır çiçeği misali,
Gözlerimden okunuyor ölümün soğuk nefesi.
Bırakıyorum bir kutuya geçmişi,
Ellerimle yakıyorum beni o karanlığa hapseden bütün hisleri.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BERCESTE
PoetryBen öznelerini kaybetmiş çölde bir bedevi, Mecnun'un esarete düştüğü o çölde, şiir yazan uhrevi. Sararmış kağıt parçalarına tutunur sevdiceğimin elleri, Damarlarımda yol alır harita misali gözleri. Sen ki şiirlerime kan gülleri tutuşturmuş merhamet...
