Giriş : Cinayetin Kanları

57 8 0
                                    

Saatin kaç olduğundan habersiz uykumun en huzurlu köşesinde telefonumun titreyişi ile uykuma huzursuz bir arada verdim küfürler savurarak açtığım telefonu kulağıma götürdüm ve konuşmaya başladım:

-Alo?"

Ses gelmedi ve tekrarladım

-Alo?"

Ses gelmeyince kapatmak için telefonu kulağımdan uzaklaştırıyorken bi ses geldi

-Aşağıya in bekliyorum"

Bu bir emir cümlesiydi ne kadar bu cümlelerden nefret etsemde ikiletmedim

-Tamam birazdan geliyorum"

diyerek telefonu kapattım. Ana ekrandan saate baktığımda 03.38 olduğunu gördüm. Havanın soğuk olabileceği ihtimalini düşünerek üstüme hırkamı,telefonumu ve kaldığım odanın anahtarını alıp odadan çıktım. Onun bu saatte burda olması beni huzursuz ettiğinden hemen koşar adımlar ile aşağıya indim. Hostelin kapılarını açıp dışarı çıktığım gibi onu gördüm. Her zamankinden biraz daha yorgun gözüken yüz hatları birbirine karışmış saçlarıyla adeta bir ahenk içindeymiş gibi gözüküyordu. Yavaş yavaş yanına yaklaşmaya başladığımda gözleri beni buldu ve sanki rahatlamış gibiydi. Yanına ulaştım ve

-Beni bu saatte uykumdan uyandırdığın için geçerli bir sebebin olduğunu söyle yoksa seni uykumun derinliklerinde gömerim"

diye sitemde bulundum tam ağızını araladı ki büyük bir ses duyuldu korku ile yumduğum gözlerimi araladım ki şok içerisinde yerde kan içinde kalmış bir kadın bedenine bakıyordum. Şok içinde çığlık atarken onun beni güvendiğim kollarının arasına alması bile şuanda ne beni ne de hostelin içinden çıkan insanların korkusunu dindirmiyordu...

Kan Damlaları Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin