(Unicode Vers....)
သခင်ကြီးက သူငယ်ငယ်က ကြီးပြင်ရာနေရာကို ရောက်ဖူးချင်သည်ဆိုသည့်အတွက်ကြောင့် ယခုသူတို့နှစ်ဦး ဂေဟာသို့ရောက်ရှိနေကြသည်။ ဂေဟာက ငယ်စဥ်ကအတိုင်း ပြောင်းလဲခြင်းမရှိသေးသည့်အတွက် ငယ်စဥ်ကလေးဘဝက အမှတ်တရတွေကိုတောင် ပြန်မြင်ယောင်လာသလိုပင်။
မိဘမရှိပေမယ့်လည်း စစ်စတာဟာ မိဘအရင်းသဖွယ်ပြုစုစောင့်ရှောင့်ပေးသည့်အတွက်ကြောင့် ငယ်စဥ်ဘဝဟာ အချိုးနှိမ်ခံရတာမျိုးနှင့်အနိုင်ကျင့်ခံရတာမျိုးတို့မရှိခဲ့။မိဘသဖွယ် မားမားမတ်မတ်ရပ်တည်ပေးသည့်အတွက်ကြောင့် ကလေးဘဝရဲ့အရသာကို အခြားကလေးများနည်းတူ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ခံစားခဲ့ရသည်။
ကြီးလာတော့လည်း ဒီဂေဟာလေးကို ပိုပြီးပြည့်စုံကောင်းမွန်စေရန်ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် အလုပ်ထွက်လုပ်ခဲ့ရာမှ သူဟာ ရောင်းစားခံဘဝကို ရောက်ရှိခဲ့လေရဲ့။ ကံကောင်းတယ်ပဲပြောရမလား အခုတော့ သူ့ဘဝဟာ သခင်ကြီးရဲ့ ရင်ငွေ့မှာ နွေးထွေးလုံခြုံစွာ ရှိနေပြီလေ။ဒါကြောင့်မို့ သခင်ကြီးဟာ သူ့ဘဝအတွက် နံပါတ်တစ် အရေးပါဆုံးသော လူတစ်ဦးပင်။
"ယောင်းနေခဲ့တဲ့နေရာလေးက ပျော်စရာလေးပဲ...."
လက်ကိုတင်းကြပ်စွာစုပ်ရင်းဆိုလာသော သခင်ကြီးကို ထယ်ယောင်းပြုံးပြလိုက်သည်။
"ယောင်းက ဒီနေရာလေးကို တိုးတတ်အောင်လုပ်ဖို့ဂေဟာကနေထွက်ခဲ့တာလေ ကံအကျိုးမပေးတော့ ရောင်းစားခံရရော ဟီး...."
"ခုကော တိုးတတ်အောင်လုပ်ချင်စိတ်ရှိသေးလား....."
"အမြဲတမ်းရှိခဲ့ပါတယ် သခင်ကြီး....."
"ဒါဆို ယောင်းစိတ်ကြိုက် ဒိဇိုင်းဆွဲ ....."
"ဗျာ....."
"ယောင်းဖြစ်ချင်တဲ့အိပ်မက်တွေအားလုံးကို ကိုယ်က ဖြည့်ဆည်းပေးမယ်...."
မယုံသလိုလေးမော့ကြည့်လာသော သူ့အပိုင်လေးကို ထပ်မံကာခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့ တွဲထားသောလက်ကိုဖြုတ်ကာ ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လာသော သူ့အပိုင်လေးကို တင်းနေအောင် ပြန်လည်ကာ ဖက်ထားလိုက်သည်။
