(Unicode Vers....)
"သခင်လေးအတွက် ပန်းစည်းပါ......"
"ကျွန်တော့်ကို အရင်လိုပဲထယ်ယောင်းလို့ခေါ်ပါ...."
"အဲ့လိုခေါ်ရင် ဦးလေးအလုပ်ပြုတ်သွားပါအုံးမယ် မလုပ်ပါနဲ....."
ပြောမရတော့သည့်အဆုံး ထယ်ယောင်းမှာ ခေါင်းသာငြိမ့်ပြလိုက်ရတော့သည်။
"ဒါနဲ့ ဘယ်သူပေးတာလဲဟင် ဒီပန်းစည်းက...."
"ဦးလေးလဲ မသိဖူး ထယ်ယောင်းနာမည်နဲ့ဘဲ လာပို့တာက...."
"ဪ.."
ခြံစောင့်ဦးလေးကြီးထွက်သွားပြီဆိုကာမှ ပန်းစည်းကိုသေချာကြည့်လိုက်တော့ ပိုစ့်ကဒ်လေး တစ်ခုတွေ့သည်မို့ ဖတ်ကြည့်လိုက်တော့
"ကိုယ့်အပိုင်ဖြစ်ဖို့ ရက်တွေနီးလာပြီနော် ။ခုပို့လိုက်တဲ့ဘိန်းပန်းရဲ့အဓိပ္ပါယ်က ကိုယ် မင်းကို တစ်စတစ်စနဲ့ယစ်မူးစွာ စွဲလမ်းညှိတွယ်နေပြီတဲ့လေ ...."
အနားသတ်မှာ အက္ခရာ ဂျေလေး ထိုးထားလေရဲ့။J ဆိုတော့ သခင်ကြီးများလား။မဖြစ်နိုင်ပေ။သခင်ကြီးဟာ romantic တွေထက် သူ့ကိုကုတင်ပေါ်တင်ရတာကို ပိုနှစ်သက်သူလေ။
ဒီပန်းစည်းပေးတာ သခင်ကြီးမဖြစ်နိုင်သည်မို့ အမှိုက်ပုံးထဲသာ လွှင့်ပြစ်လိုက်သည်။သခင်ကြီးနှင့်သူ့ကိုဝေးစေမည့် ကိစ္စရပ်များကို ခုကတည်းက ရှောင်ကြဥ်သာ ကောင်းမည်။
"လွှင့်ပြစ်တယ်ပေါ့......"
အရင်ရက်တွေက ဂျောင်ဂုနဲ့တိုးလို့ သူ၏ပန်းစည်းက အမှိုက်ပုံးထဲ ရောက်တာကိစ္စမရှိပေမယ့် ဒီနေ့မှာတော့ အလှလေးလက်ထဲ ကိုယ်တိုင်ရောက်သွားပေမယ့် သူပို့လိုက်တဲ့ပန်းစည်းက အမှိုက်ပုံးထဲသို့ ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ကို ရောက်ရှိသွားလေသည်။
ပန်းစည်းကို လွှင့်ပြစ်လိုက်ပေမယ့် ပိုစ့်ကဒ်ထဲက စာကိုတော့ မြင်သွားတာက အနည်းငယ်တော်သေးသည်ပြောရမည်။အလှလေးကို ပိုင်ဆိုင်ဖို့ ရက်ပိုင်းလေးတောင် မစောင့်ချင်တော့ပါ။
