..
Ben Kamari İra ve benim yeni bir aileye ihtiyacım yoktu..
...
Elimdeki zarfı açtığımda içinden bir mektup ve birkaç fotoğraf çıkmıştı. Fotoğrafları kenara bırakıp mektubu açıp okumaya başladım.
Öncelikle Merhaba Kamari benim kim olduğum önemli de...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kamari İra Bevra /Sorin/
Bul onları Kamari..
Aklımdaki düşüncelerden sıyrılmamı sağlayan odaya giren Aresti. "Bugün yoğun değil fazla Kamari onun dışında birazdan toplantı var. Ve asıl önemli olan yarın muhakkak İstanbul'a gitmen gitmemiz gerekiyor." Onu boş gözlerle izleyip başımı salladım.
"Kamari değil Kamari hanım Ares." o ise umursamazca göz devirdi. İşte yakınını yanında çalıştırırsan böyle olurdu.
"Yarın mutlaka senin gitmen gerekiyor neredeyse tüm büyük şirketler o davette olacak Rosalyn'in kurucusu olarak seninde katılman gerekiyor." onaylarcasına tekrar başımı salladım.
Toplantıya on dakika kalmıştı yavaştan ayaklanıp gitmem lazımdı. Aresle birlikte odadan çıkarken hâlâ gelen mektubu ve fotoğrafları düşünüyordum. Önüme gelen beyazımsı saçımı geriye atıp derin bir nefes aldım. Mektupta yazan adrese göre İstanbulda yaşıyorlardı. Ve nedense soyadları çok tanıdık gelmişti.
Aklıma gelen düşünceyle elim telefona gitti. Nasır Sorin yazdığımda pek sonuç çıkmamıştı kağıttaki diğer adı hatırlamaya çalıştım. Eliza Sorindi, onu yazdığımda bu sefer çıkan sonuçlarla doğru tahmin ettiğimi anladım. Sorinler Eleanora'nın sahibiydi. Yani bu demek oluyor ki yarınki davette onlarda olacaktı.
Aslında bir yerden iyi bir haberdi bu. Onları uzaktan gözlemleyebilirdim. Ekranı alta doğru ittiğimde yazan şeylerle hafif bir şaşkınlığa uğradım. Beş oğlu bir kızı var gözüküyordu aynı zamanda bir kız daha gözüküyordu ama görünen o ki vefat etmişti.
Ya da öldü biliniyor Kamari..
Sensin o kız..
"Kamari hanım!" bana seslenen Aresle bakışlarım onu buldu. Gözleriyle önünde olduğumuz toplantı odasını gösteriyordu. Ona göz devirip kapıyı açıp içeriye girdim.
"Bienvenue Dame Kamari." ^Hoşgeldiniz bayan Kamari^
Cevap olarak başımı haraket ettirmiştim Areste direkt kendi koltuğuna oturmuş planları düzenliyordu. Bende baştaki koltuğa oturdum.
"Commençons" ^Başlayalım^
...
Başıma giren keskin ağrıyla gözlerimi yumdum. Toplantı bittikten sonra eve geçmiştim, İstanbul'a bu akşam yola çıkmaya karar vermişti Ares. Valizime birkaç parça eşyamı koyduktan sonra üzerimdeki tulumdan rahatsız olup onu da değiştirmeye karar verdim.
