Su-Yun : sweet

3

Yeni okula gittiğimizde çok disiplinli bir okuldu, sınava 4 ay kaldığı için tenefüste bile test çözüyorduk.

Kimse kimse ile doğru düzgün konuşmuyor
ve kendi işlerine bakıyorlardı.

Jungkook adında bir arkadaş bile edinmiştik ama dersler yüzünden fazla konuşamıyorduk ve dönem bittiğinde amerikaya taşınacağını söylemişti.

Zaman okadar çabuk geçmişti ki anlayamamıştık, lise sınavına girdiğimize bile inanamamıştık, tercihlerimize aynı yerleri yazdık.

Sonraki süreçte daha rahattık ama hoseok lise konularına bakarak benide yanında sürüklüyordu, yeniden yanıma gelerek "seokyun bak bu konuyu zaten biliyoruz sadece birazcık zorlaştırmışlar" dediğinde kafamı salladım.

Yanıma çekerek oturttum "hoseok yeni bir hayata adım atıcaz" dediğimde kafasını salladı "yeni tarz edinmek istiyorum" dediğimde gülerek "harika fikir, hep siyah kıyafetler almak istiyordum, bugün babam para göndirecek, o para ile alışverişe çıkabiliriz" dediğinde kafamı salladım.

"Süper, ozaman yarın alışveriş zamanı" dediğimde gülerek "alışveriş zamanıı" diyerek sarıldı, bende gülerek sarıldım.

Uyanarak odamızı topladık, Bay Lee den rica ederek alışveriş merkezine geldik, kendime fazla olmasada renkli kıyafetler aldım, hoseok sadece siyah , gri  ve arada beyaz kıyafetler alıyordu.

Ben birkaç parça feminen kıyafetler almıştım ama erkek kıyafeti değil kız kıyafeti giymek istiyordum, acaba hoseok bunu duysa benden uzaklaşırmıydı?

Alışverişimizi bitirdiğimizde eve geldik, içeri girdiğimizde "teşekkür ederiz bay lee" dediğimizde gülerek "önemli değil çocuklar, yemek yapıcam ona göre inersiniz" dediğinde kafamızı sallayarak onayladık.

Eskileri kaldırarak yeni kıyafetleri yerleştirdik, bay lee çağırdığında indik, yine uyarılarını yaparak gitmişti.

Yemeğimizi yiyerek etrafı topladık, tv karşısına geçerek pinekledik.

Okullar belirlendiğinde okul eşyalarınıda aldık, hoseok ile aynı sınıftaydık ve bütün şansımı ikizim ile aynı sınıfta olarak kullanıyordum galiba.

Yine ilk dönem neredeyse güzel geçmişti ama eski okulumuzdan bir çocuk yine bana zehir etmişti, neyseki hoseok benden daha kalıplı ve uzun olduğu için kimse karışamıyordu ama aşşalayıcı bakışlar atmaktanda geri durmuyorlardı.

Dönem sonunda yine birsürü hakarete maruz kalmıştım, babama yeniden okulumu değiştirmesini istediğimde "cidden bukadar ezikmisin" diyerek telefon'u yüzüme kapatmıştı.

Yine en çok yaptığım şeyi yapmıştım, ağlamıştım, okadar çelimsiz ve psikilojik olarak dayanıksızım ki herkese  yük oluyordum.

Bu sefer babam bizi olduğumuz konumdan daha uzak bir okula aldırtmıştı ve daha iyiydi.

Bizi kimse tanımıyordu ve bu iyi hissettiriyordu, etrafta kavgacı bir çocuğun dedikodusu dönüyordu ve umarım bana bulaşmazdı.

Zaten şanslı olsaydım bunlar başıma gelmezdi, birde sorunlu birinin gözüne batamazdım.

/

/