Bölüm~2

996 39 2
                                    

Keyifli okumalar.

Yıldızı parlatmayı unutmayalımm"☆"

Medya:Umut Yılmaz
************************************
Hala adını bilmediğim adamlar ile hastanenin yakınında olan bir kafeye oturmuştuk.

Adamların en büyük olanı boğazını temizleyip konuşmaya başladı.

"Öncelikle ben Umut."dedi.

"Bende Nazlı, Nazlı Kor."dedim.

Aradan bir kaç saniye geçti ve hala hiç biri konuşmuyor.

Sız konuşmuyorsanız ben konuşurum.

"Artık bir karar vermeliyiz.

Yani biyolojik olara sizin kardeşinizim."dedim.

Aman ne cümle.

Şukule sus!

İyi tamam be gidiyom.

Yürü git be.

Evet iç sesime katlıyorusunuz katılıyorum.

Umut bey "Yani aslında yarın yemekyesek olur mu?Çünkü sen şu an uykusuzluktan gebereceksin."dedi.

Adam haklı yalnız geberiyorum.

"O zaman şöyle yapalım müsait oldunuz bir gün bir yemek yiyelim."dedim.

Çok yaratıcıyım.

Umut bey "Tamam o zaman numaralarımızı alalım yarın sizede uygun ise bir akşam yemeği yiyelim."dedi.

"Bana uygun."dedim.

Telefon numaralarımızı bir birimize verdik .

Sandalyede ayaklanarak.

"Artık ben kalkayım."dedim.

Onlarda ayaklandı.

İçtiğim suyun fiyatını bilmediğim için masaya 50 TL bıraktım.

Ama Umut bey ve diğerleri kaşlarını öyle bir çattı ki az kalsın tek kaş olucaklardı.

Ben yavaştan tüyeyim.

Uykusuzluktan bulanan görüşüm ve sarsak adımlarım ile kafeden çıktım.

Şu an tek dileğim arabama binip eve gidip uyumak.

Sedelemem ile belime 2 çif kol sarldı.

Umut bey "Umarım bu halde araba kullanmayı düşün müyorsundur?"dedi.

"Evet düşü-" lafımı bölen şey arkadaki adamlarınbirinin.

"Abi otellerin hepsi dolu bu saattede yatacak yer bulamayız. Biz nerde yatacaz."dedi .

Umut'un yanındaki"Nasıl ya off delirecem."dedi.

Onlar ailecek beyin fırtınası yaparken

"İsterseniz bende kalın evimde yer var."dedim.

Umut bey"Rahatsızlık vermeyeceksek hayır diyemem."dedi.

"Ne rahatsızlığı ya banada insan yüzü görmüşlüğü olur."dedim.

Umut bey " Teşekkür ederiz."dedi.

"Rica ederim."dedim.

Arkadaki adamın yanında ki hiç konuşmuyan kişi.

"Abi hadi gidelim."dedi.

Onlar geldikleri iki arabaya doğru giderken Umut beye hitabeten.

"Biriniz benle gelebilir mi bu halde araba sürmem tehlikeli biriniz kullana bilir mi arabayı?"dedim.

Tedirginlik ile.

Umut bey"Ben gelirim konumuda bana atarsın."dedi.

Çebimden arabanın anahtarlarını Umut beye verdim ve konumu attım.

Herkes arabalara bindiğinde yolculuk başlamıştı.

Kapanan gözlerime karşı koyamadan uykuya teslim oldum.

*****************************************

Bölüm hakkındaki düşünceleri yorumlara bekliyorummm.

Sevgilerle

Gökyüzü

~Hayal Doktoru~ "Gerçek Ailem"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin