~Hayal Doktoru~ "Gerçek Ailem"

Bölüm~4

Bölüm hazırrr.
Yıldızı patlatmayı unutmayalımm.

Bölümle baş başasınız.

Medya: Aras

***********************************

Etraftan gelen sesler ile bilincim yavaş yavaş açılmaya başladı.

Aras bey "Mert'e bak hemen kızı bizden önce sahiplenmiş." dedi.

Ay çen kıskandın mı çen?

Umut bey "Mert hadi uyan abiciğim."dedi.

Mert bey "Abi zaten uyanığım sesinizi kısın Nazlı uyusun zaten yorgundu." dedi.

Gözlerimi hafifçe araladım sonrada elimin birini havaya kaldırıp gerinerek esnedim.

Onlara bakarak "Günaydın." dedim.

Mert bey "Al işte uyandırdınız kızı." dedi.

Bana dönerek "Sanaa da günaydın uykucu." dedi ve burnuma bir fiske attı.

Tabi huylandığım için hapşurdum.

Hepsi kıkırdamaya başlayınca.

Mert bey "Ay çenin tikin mi var çenin." diyerek bir fiske daha attı ve ben yine hapşurdum.

Utançtan yüzüm kıpkırmızı olmaya başladığında hızla kalktım ve

"Ben bi yüzümü yıkayayım." dedim gülmekten yıkılan adamlara.

Kapıdan çıktığımda Umut beyin gülerek "Utandırdın kızı ama çok tatlı oldu." dediğini işittim.

Yüzümde oluşan gülümseme ile banyoda işlerimi halletmeye koyuldum yani yüzümü yıkayıp çıktım.

Bu gün hastaneye gitmeyecektim çünkü hafta sonuydu. Tüm günümü yatarak geçire bilirdim.

Mutfağa girmem ile Polat beyin krepi tavada çevirmesi bir oldu.

Onum yemek yapışını ağzım açık izlerken beni fark etti ve o kadar karizmatik bir şekilde baktı ki adamın beni fark etmesi üzerine ben ne yaptım?

Evet hızlıca yatak odasına kaçtım.

Ne yani biraz fazla gelmiş olamaz mı? Nedeni ise bir erkekle en fazla hastamın babası, abisi , eşi yada hastanın ta kendisi olmasıydı.

Mutfaktan gelen Polat beyin gür kahkahasına diğerlerinin ki de eklenince daha hızlı kaçmaya çalıştım.

Önüme döndüğüm an yüzüm beyaz duvarla buluştu ve acı dolu inlemem evde yankılandı.

Umut beyin "NAZLI" diyerek kükremesi ile dondum kaldım.

"Efendim." dedim.

Sesim burnumdan dolayı biraz farklı çıkmıştı.

Umut bey beni gördüğünde hızlıca yanıma geldi ve telaş ile beni kucağına aldı.

Bak kucağına aldı diyorum.

Adam yürüye biliyorum bacaklarımı kullana biliyorum. Adam ne yaşıyorsa artık burnum kanıyor ayağım kopmadı ki hani.

Salondaki koltuklara beni bıraktığında diğerleri de etrafıma toplanmıştı.

Umut bey "Aras sen doktorsun bir baksana bir şey olmuş mu?" dedi.

İyide ben neyim o zaman? Yoksa doktor değil de çöpçü müyüm?

Ay bir yaşıma daha girdim ben çöpçüymüşüm.

Aras bey hızlıca peçete ile tampon yapmaya başladı bunu bende yaparım ki ne şov yapıyonuz oğlum.

Kanama durduğunda peçeteyi çöpe attım ve arkama döndüğümde dört koca adama bakmaya başladım.

Gerçekten onlara sahip olan kişi çok şanslı olacaktır.

Hala inanamıyorum sadece burnum kanadı diye neredeyse kıyameti koparıyorlardı ve ben ilk defa önemsenme duygusunu tattım.

Düşüncelerimden önümde sallanan el ile kendime geldim

Mert bey "Aha gitti bu kız yine." dediğinde onlara 32 diş sırıtmamı sundum.

"Yoo sadece dalmışım." dedim.

Umut bey "Bak iyisin değil mi değilsen Aras bir baksın doktor o." dedi.

"Ben neyim çöpçü mü yoksa?" dedim.

Hepsi gülmeye başladığında kaşlarımı anlam vermeye çalışarak çattım.

"Komik mi?" dedim.

Bunun üzerine hepsi daha çok gülmeye başladı hatta Mert bey anırmaya baladı desem yeridir.

Onlar gülerken çalan telefonumu masadan aldım ve aramayı cevapladım.

"Alo" dedim.

"Merhabalar efendim ben ***** yetimhanesinin müdürü Yeşim Boz." dedi.

"Merhabalar Yeşim hanım." dedim.

"Nazlı hanım direk konuya gireceğim.

Bir kaç gün önce aramıza 5 yaşında Özgür isimli bir çocuk katıldı ama yetimhaneye uyum sağlayamadı.

Açıkçası sizde çocuk evlat edinme için başvuruda bulunmuşsunuz yani Özgür'ü yanınıza almanız çok güzel olur.

Nazlı hanım Özgür'ün bir anneye ihtiyacı var." dedi.

"Yeşim hanım sizi anlıyorum ve evet başvuruda bulunmuştum bana geri dönüş sağladığınız için çok teşekkür ederim. En kısa zamanda görüşmek üzere." dedim.

"Hoşça kalın Nazlı hanım yarın Özgür'ü almaya gele bilirsiniz." dedi.

Size şunu tekrar hatırlatmak isterim ki ben Nazlı Kor namı diyer Hayal Doktoru artık bir çocuğun hayatını daha kurtarmaya adım atıyorum.

Görmediğim daha doğrusu göremediğim sevgiyi , sevgiye muhtaç masum varlıklar olan çocuklara veren ve hayallerini gerçekleştiren kişiyim.

Bakışlarım kahkahalarla gülen abilerime kaydı evet abilerim, sanırım bu mutluluğun üstüne birisi daha geliyor.

************************************

Umarım beğenmişsinizdir.

Yorum yapmayı unutmayınn.

Sevgilerle

Gökyüzü