The Escape

Chapter 4

Even's POV

Nakaupo ako sa lamesa kung saan nakatali ang lubid habang pinagmamasdan kung paano lumubog ang araw, para din hintayin bumalik sila asher at raven.

Nagising na lang ako na nawawala ang dalawa, basta ang na sabi lang ni kai ay ginising siya ni asher para mag bantay sa pinto, bago nakitang bumaba sa bintana gamit ang lubid.

Basta talaga pag may gustong gawin itong si asher at desidido na siya, wala na talagang makakapigil dito, kahit kuya pa niya ang pumigil.

-

Nang nararamdaman kong gumagalaw ang lubid, agad akong dumungaw sa bintana para tingnan kung ano ba meron dito.

Mas lalo lang akong sumampa sa lamesa, para dagdag bigat at hindi ito mahulog. Inilahad ko ang kamay ko kay raven, para naman madalian siyang maka akyat.

Nang maka taas na siya, agad siyang pumasok sa loob. Agad akong bumalik sa may bintana at dumungaw, dahil baka paakyat na din si asher, pero wala akong nakitang Asher.

"Venz kasama mo si asher kanina diba?" Tanong ko kay venz at tumango lang ito sa akin. "Eh asan na siya?" Baka-sakali mali lang ang nasa isip.

"Nag ka hiwalay kami nung hinabol na kami ng mga zombies." Sabi niya, kaya napamura ako. Sinasabi ko na nga ba.

'Tangina asher saan kaba nag punta." Napasandal nalamang ako sa lamesa, hindi alam ang gagawin.

Sana naman walang masamang nangyari dun. Ang tigas tigas din kasi ng ulo, nag aalala na nga kami kay cd tas dadagdag pa siya.

Gusto ko sanang bumaba at hanapin si asher, pero alam kong delikado na. dahil  lumubog na din ang araw, kaya kung hahanapin ko naman siya ngayon ay mas mahihirapan lang ako dahil sa dilim.

"Okay ka lang?" Napa lingon ako kay yiv na umupo sa tabi ko, umiwas nalamabg ako ng tingin.

"Ah, oo okay lang ako." Simpleng tugon ko at hindi siya pinapansin, hinayan ko lang siyang maupo.

"Sure ka? Parang malalim ang iniisip mo ah." Nag aalala niyang tanong, at inilagay ang isang kamay sa aking balikat.

"Nag aalala lang kasi ako kay asher, hindi naman kasi siya sanay sa mga nangyayari ngayon." Nagpakawala ako ng malalim na hininga.

"Hindi naman din tayo sanay ah. wag mo nalang munang isipin si asher." Sabi niyang pampalubay loob, pero hindi ko nalang ito inisip.

"Sige na even tsaka mo na lang yun isipin, mag pahinga ka nalang muna." Tumango nalang ako sa sinabi niya.

Mas lalo lamang ako napa bugtong hininga, nang makita ko ang nag aalalang nga mata nila yuan. Paniguradong alam na nila ang mga nangyayari.

-

Yuan's POV

Onti onti kong minulat ang aking mga mata, dahan dahan akong umayos ng upo.

Tangina bebs, suckit ng likod ko. Pano ba naman kasi, nakaupo lang kaming natulog tas naka head down sa desk. Pwede bang maiyuck?

Nang maiangat ko ang ulo ko, agad kong nakita ko si migo.

Pilit kong pinipigilan ang sarili ko na wag ngumiti, pero dahil may sarili namang utak ang aking bibig, edi pinag bigyan ko na.

Nagpanggap akong sabog at lutang, kaya naka tulala pa. Pinagmamasdan ko lang ang kanyang figura, hanggang sa mapunta ang aking mga tingin sa kanyang kamay.

Shutangina, potangina, gago, wtf, shet, huhubells. Gago beh tangina mo. Ang pogi naman ng mga kamay niya, miski kamay pogi. Lahat nalang beh ang pogi, nasakanya na ang lahat ako nalang kulang wkskkskw.