The Escape

Chapter 8

Raven's POV

Idinilat ko ang mata ko nang maalimpungatan ako sa tunog ng pagsara ng pinto, umupo ako sa kama at nag inat.

"Gagu!" Sabi ko at agad na itinulak si red, naka yakap kasi siya saking bewang.

Umupo ako ng maayos sa sofa, dito kasi kami sa sala natulog, para lang naman maging alerto sa mga kung anong pwedeng mangyari.

Sinilip ko sila even, at tinignan kung natutulog ba sila bago tuluyang tumayo at lumabas.

Ngunit nagmamadali akong lumabas ng pinto nang makita kong naka uwang ito.
Tangina, may nakapasok ba? Gago bakit bukas yung pinto.

Para ba akong tinanggalan ng hangin sa katawan, nang may makita akong figura ng isang tao nakatayo malapit sa gate. Hindi ko siya masyado makita, dahil walang ilang.

Pasalamat siya at wala akong makitang bagay na pwedeng maging armas. Kaya
Dahan dahan na lamang akong naglakad papalapit sakanya, tatapikin ko nalamang siya sa balikat kasi bigla siyang lumingon.

"Ahh!" Pati ako nagulat nang bigla siyang sumigaw at napatalo, kaya naman natapon sakanya ang basong puno ng gatas na iniinom niya.

"Asher! God! Bakit ba ang clumsy, clumsy mo?!" Hinila ko siya papalapit sakin at tinignan kung may sugat.

Pumasok kami at nilock ko ang pinto, bago siya inalalayang makaakyat hanggang sa may kwarto niya.

Asher's POV

"Asan yung 1st aid?" Venz asked nang makarating kami dito sa may balcony ng room ko.

"Nasa stock room." I answered, kaya he nodded before helping me sit down.

"Napaso lang ako venz, hindi disabled." I chuckled as he was guiding me simula kanina pa.

"Venz?" He asked, making me realize what i've said. Napa tulala lang ako sa kanya habang nakatingin, hindi gumagalaw.

"Uncomfy ba? Sorry, I meant raven." I apologized, avoiding eye contact with him.

"Hindi okay lang, i prefer you calling me venz too. At least alam ko na were improving." He said, kaya i snort. "Kunin ko lang yung kit sa baba." Pagpapaalam niya at pumasok na muli sa loob.

After he took some time, nakabalik narin siya dito sa terrace. He took the chair and sat in front of me.

Kinuha niya ang kamay ko, before placing it on his lap. He started putting ointment on my bruised, with also hurts, but i know gagaling naman.

"Teka ouch masakit." Pagrereklamo ko, and even tried taking my hand back, pero binawi lang naman niya ulit ito.

"Bat ba kasi kumukulong tubig nilagay mo?" Inis niyang sabi, not giving me any glances. He was so serious treating me, hahaha.

"I want it hot." Pag sagot ko naman sakanya.

"Ewan ko sayo rivera, pwede namang hindi masyado mainit." Hindi ko nalamang siya pinansin "Ayan tapos na, akin na yung paa mo. "He said, finally releasing my hand.

"Huh, hindi naman na paso foot ko ah." I asked confusedly. I dont remember booking a free massage.

"Diba na sprain ka edi hihilutin ko. " He didn't even wait for me to do it my own, ibaot niya nalang ang paa ko and placed it again onto his lap.

"Masakit." I uttered, holding his hand, restraining him to go further where it hurts.

I was shocked when he held my hands, too, holding it. He didn't do it to stop me, but he held it for us to intertwine our hands together.