He stole my First Kiss

chapter 5

Krystal's POV

Bigla tuloy ako kinabahan.Nanlaki ang mga mata ko kaya napaupo ako sa pagkahiga.Akala ko wala na siya.Bakit nandito si Lolo ni Denver.

"Lolo bakit ka nandito akala ko wala kana?"

Halos mangiyak ako dahil nakita ko siya.Alam ko na patay na si Lolo bakit nandito siya ngayon sa harapan ko.Tumutulo pa din ang mga luha ko.

"Krystal may gusto sana akong sabihin sayo"

Umupo siya sa dulo ng kama ko.I feel goosebumps.Napahigpit ang paghawak ko sa unan.Natatakot ako.Minumulto ba ako ni Lolo? May nagawa ba akong masama sa kanya? Isusunod ba niya ako?Naku wag naman sana hindi ko pa nakikita si Denver noh.

"Masaya akong nagkita kayo kanina.Akala ko hindi na kayo magtatagpo ng tadhana."
Hindi ko maitindihan ang sinasabi niya.

"A-ano po?" Nalilitong tanong ko sa kanya.

"Gusto ko sana sabihin sayo na hindi niya ginusto na mapalayo siya sayo nung bata pa kayo"

Si denver ba ang tinutukoy niya.Ang long lost childhood bestfriend ko.Nakilala ko ang lolo niya dahil siya ang naghahatid sa amin sa park tuwing maglalaro kami ni Denver.Pero hindi ko na siya nakita simula nung kunin siya ng tunay niyang mga magulang.Wala na nga akong balita sa kanya.

Ang huling alam ko lang sa kanya pinalitan na ang kanyang pangalan at apelyedo at pumunta na daw sila sa ibang bansa.Pero bago siya umalis may binigay siya sa akin na bracelet na hanggang ngayon sout sout ko pa din.

"Nang makuha na namin siya palagi ka niyang kinukwento sa akin.Pinapakita niya ang mga litrato mo na kasama siya.Masaya siya pagkinukwento niya ang tungkol sayo.Parati ka niyang tinitigan sa litrato na binigay mo sa kanya.Kahit saan siya magpunta dinadala niya ang litrato mo.Kahit lumipas ang mga panahon ikaw lang ang ginusto niya Krystal.Sa tuwing nalulungkot siya tinitigan lang niya ang litrato mo"

"De-denver" mahinang hikbi ko.Bakit ba ganito ang lolo ni denver bakit ba niya ako kinakausap.Anong kailangan niya?

"16 years old na siya noon nagtinanong namin siya ng mga tunay niyang mga magulang kung sino ang mahal niya.Ikaw ang sinagot niya ikaw lang ang minahal niya kahit lumipas ang mga panahon na hindi ka niya nakikita.Kahit bata ka pa sa picture na magkasama kayo ikaw pa din ang mahal niya.Pero nung sinabi ng kanyang tunay na mga magulang na ikakasal siya pag nasa tamang edad niya hindi siya pumayang."

Humihikbing nakikinig lang ako sa mga sinasabi ni Lolo.Parang gripo na ang mga mata ko dahil sunod sunod ang pagdaloy ng mga luha ko sa mga mata ko.Kahit punasan ko may sumusunod na luha talaga kaya hinayaan ko na lang iyon.

"Kahit na napapagalitan na siya ng kanyang mga magulang hindi niya ito sinusunod.Dahil ayaw niya sa desisyon ng kanyang mga magulang.Gusto niya ikaw lang ang papakasalan niya.Sa ayaw at sa gusto niya ipapakasal siya pag nasa tamang edad na siya.Naging matigas na ang kanyang ulo.Minsan nababalitaan namin na pumupunta siya sa bar para uminom kahit sa murang edad pa lamang siya.Nung engagement party na nila nagwala siya.Ginulo niya ang party kaya hindi na tuloy."

Ewan ko ba kung bakit nakikinig ako.Nawala bigla ang takot ko.Gustong gusto ko talaga malaman ang nagyari kay Denver nong umalis siya.Gusto ko siyang makita pero hindi ko alam kong saan ko siya hahanapin.

"Gabi nun nagdrive siya pauwi sa bahay namin.Nakainom siya nun wala siyang kasama sa paguwi at mabilis ang pagtakbo ng kanyang sasakyan.Sa sobrang lasing at bilis ng takbo ng kotseng sinasakyan niya nabunggo iyon."

Parang ayaw ko nagmakinig sa susunod na sasabihin ni Lolo natatakot ako sa susunod na sasabihin niya.Pero tinatagan ko ang sarili ko ant nakinig sa susunod na sasabihin niya.Tatanggapin ko ang mangyari sa kay Denver kung may masamang nagyari man sa kanya.

"Duguan siya nong naabutan namin siya sa hospital.Nag-aagaw ang kanyang buhay pero sabi ng doctor may binabanggit siyang pangalan.At pangalan mo iyon Krystal.Ilang beses niyang binabanggit ang iyong pangalan sa kabila ng pakikipag agawan ng kanyang buhay sa kamatayan.Paulit ulit kahit nahihirapan siyang huminga.Hanggang sa mawalan siya ng malay dahil hindi na niya binabanggit ang pangalan mo..."

Oh! No..no don't tell me he died.No...no...Napaiyak ako ng malakas.

"Nagaalala na kami sa kanyang kondesyon.Inoperahan na siya pero hindi pa din siya nagigising.2 linggo siyang na comatose malala ang kanyang kondesyon.Madaming galos ang kanya napala.."

"Nataranta kami bigla dahil biglaang nawala ang heart beat niya..."

No...no...stop...please.Pero ayaw magpatinang ng pandinig ko kahit ayaw kung makining.

"But we believe nakakayanin niya alang-alang sayo krystal.."

Napatitig na ako kay Lolo.Plain lang ang nakikita ko sa kanyang mga mata.Walang halong emosyon o ano man.

"Lumabas ang doctor niya sa kanyang kwarto at sinabi ang kodesyon niya.Akala namin wala na siya but we're wrong sabi ng doctor bumalik ang kanyang heartbeat.Gumanda na ang kanyang kondesyon sa kanyang katawan pero wala pa din siyang malay..."

Napabuntog hininga ako.

"Totoo ang miracle. 3 days after nagising siya.Sobrang tuwa namin dahil nagising na siya.Pero nagulat kaming lahat dahil hindi niya kami kilala.Nagka-amnesia siya. Nahihirapan kami sa pagrecover sa kanya.Pinaalala namin lahat sa kanya.Iniba namin ang pangalan niya dahil iyon ang gusto ng mga magulang niya.Hindi namin pinaalalaa ang tungkol sayo.Dahil natatakot ulit kaming mawala siya sa pamilya namin.After what happened to him namatay na ako dahil sa heart attack. .."

Parang nawawala ako sasarili ko dahil sa kwento ni Lolo.Nakikisabay nadin ang sipon ko sa pagtulo ng mga luha ko.

"Krystal he's still loved you kahit na hindi ka niya maalala.I know that his heart his belongs to you."

"Nagkita na kayo Krystal.Find him Krystal."

"B-but Lolo whe----

Hindi ko na natapos ang pagkabigkas ko nag mawala na siya sa mga paningin ko at bigla akong nahulog sa kama ko.Nagising ako dahil sa pagkahulog nakadapa ang pwesto ko.

"Ate Krystal are you okay? Why are you crying?"

Nagulat ako kasi nandito silang tatlo sa kwarto ko.Sina Ate, Kuya at Nika.Hinahabol ko ang hininga ko.Ang bigat nagpakiramdam ko.

Panaginip lang pala.Pero bakit ganun pakiramdam ko totoo yung panaginip ko.Pati yung sinabi ni Lolo Adisn.Sa isip ko.

Basang basa na ang mukha ko dahil sa mga luha ko.Magulo na ang mga buhok ko.Napailang beses akong napapikit ng mata.Inabutan ako ni Kuya ng tubig ng baso.Pinaupo nila ako sa kama dahil nahulog ako sa kama.

"Narinig ka naming umiiyak at sumisigaw akala nga namin may kaaway ka.Sinisigaw mo yung pangalan ni Denver at ng Lolo niya.Parang masama ang panaginip mo ah." nagaalalang tono ni ate.

"Napakalmot kapa sa akin oh.Sa sobrang kapit mo sa akin" Nakita ko na namumula ang braso ni Kuya may mahahabang kalmot akong nakikita at nagkasugat sugat pa ang kanyang mga kamay.Magulo din ang kanyang tshirt.Siguro siya yung nakapitan ko nung nanaginip ako.Hay..kawawa naman si Kuya

"S-sorry kuya"

- - - - - - - * * * * * - - - - - - - -

Pls. Continue Reading