abduction

9 5 1
                                    







Sabah dersim bitmişti sınıftan çıkmak üzereydim iki saat üst üste ders yapmıştık ve başım ağrıyordu

"Jena!" arakama dönerek bana seslenen kişiye baktım Suhoydu ve sınıfta anlaşabilidiğim sayılı insanlardan biriydi  "evet" dedim ona dönerek

"Şey Jena müsayitsen eğer bana şu konuyu analatabilirmisin ben pek anlayamadımda " diyerek elindeki kitabı bana uzatmıştı. Konuya baktığımda da çokta zor olmayan bir konuydu aslında. Benimde sınavlarım yüksekti ve benden konu anlatmamı istemesi normaldi

Benimde işim yoktu zaten anlatabilirdim sanırım  " evet. Tabi anlatırım"

"Harika!o zaman kantine gidelim hem birşeyler içer hemde çalışırız "

"Olur. gidelim" dediğimde birliklte sınıftan çıkmıştık

Kantine vardığımızda boş olan masalardan birine oturmuştuk

"İstediğin bir şey varmı alayım" dediğinde ona baktım "kahve "

"Pekâlâ hemen geliyorum " dediğinde başımı salladım. Birkaç dakika konuya göz gezdirdikten sonra Suho elinde kavelerle gelmişti

"Al bakalım" dediğinde o da boş olan sandalyelerden birine oturmuştu . Ben konuyu anlatmaya başladığımda ise komik sorular soruyor beni güldürüyordu.

İki defa aynı konu anlatmıştım ama yine anlamamıştı ama ben inatçı biriydim o anlayana kadar tekrar tekrar anlatabilirdim

"Anladınmı?" Dediğimde yavru köpek gibi yüzüme bakmaya başlamıştı
bu anlamadım demek oluyordu sanırım. Bu sefer başka bir yoldan anlatmaya başlamıştım. Umarım anlardı

"Şimdi anladın mı?"

"Evet anladım sanırım Jen"

"Anlamadıysan tekrar anlatabilirim"

" Amanda aman Benim  güzel, en iyi arakadaşım büyümüşte bana dersmi anlatıyormuş"

"Şaklabanlığı bırakta anladınmı onu söyle "

"Sen anlatırsında ben anlamazmıyım tatliş arkadaşım" dediğinde göz devirmiştim beşinci anlatışımda anaca anlamıştı çünkü

"Neyse. Ben gideyim artık"

"Nereye ya konuşuyorduk"

"İşlerim var" dediğimde de eşyalarımı topluyordum "aman tamam git yüzünü gören cennetlik zaten " dediğinde gülmüştüm "hadi bay" diyerek oradan ayrıldım kapıya doğru ilerleyerek dışarıya çıktığımda karşımda bir adet Junkook görmeyi beklemiyordum

"O herif kimdi?" Yanıma heldiğinde ilk sorduğu soru buydu o herif kimdi?

"Yakın Bir arakadaş " dedim kampüse doğru yürürken tabi o da hemen arkamdaydı

" Ne kadar yakın mesela" dediğinde gözlerimi devirdim "soruguyamı çekiliyorum ben acaba "

"Hayır sorguya falan çektiğim seni sadece merak ettim" Dediğinde de sessiz kaldım otobüs durağının oraya bardığımda da otobüsü beklemeye başlamıştım. Burada tuhaf birşeyler vardı durak neden bu kadar boştu ki

"Nereye gidiyorsun? seni bırakayım"merakla bana bakan Junkooka döndüm yönümü. Psikoloğa gidecektim ve tabikide bunu söylemek gibi bir niyetim asla yoktu

" Kendim giderim sağol"

"Bir kerede inat etmesen be güzelim" dediğinde kalbimin teklediğini farkettim güzelim kelimesi neden ona bukadar çok yakışıyorduki?

"Dediğim gibi gidebilirsin. Beni bıra-"sözümü kesen şey tam olarak üç siyah arabanın tam önümüzde durmasıydı bunlarda kimdi böyle?

Hemen önümüzde duran arabanın kapısı açıldı ve içinden siyah takım elbiseli  ve siyah gözlük bir adam çıktı ve arkasından da diğer arabalardan adamları çıkmıştı

Gözlüklü adama baktım sol elinde akrep dövmesi vardı ah. Lanet olsun bu oydu sırama  not bırakan ya da bıraktıran kişiydi bu

Jungkook hemen önümde durarak "sen de kimsin?"

"Junkook bu o sırama not bırakan kişi. Sol eline bak akrep dövmesi var"

"Aynen öyle gözelim. İkisininde alın" dediğinde pütün adamları üzerimize doğru gelmeye başlamışlardı

Biri Jungkookun karnına yumruk atmıştı. Bunlarda kimdi böyle bizden ne istiyorlardı diye düşünürken düşünmeyi bir kenara bırakıp bende herifin yüzüne yumrumu geçirmiştim
Diğerleride bize saldırmaya başladığında hepsiyle teker teker dövüşüyordum ve tabi Jungkook da öyle

Hiç beklemediğim bir anda kafama heçirilen sopayla bilincimin yavaş yavaş kapandığını hissediyordum. Gözlerim yavaşça kapandığında yere düşmüştüm bilincin kapanırken duyduğum son ses "Jena"diye seslenen  Jungkook un sesi olmuştu

________

Gözlerim yavaşça açıldığında kendimi boş bir odada sandalyeye bahlanmış bir şekilde bulmuştum
Aniden kapı açıldığında o tarafa baktım

"Uyandınmı bebeğim bende uyanmanı bekliyordum"

"Kimsin sen? Ne istiyorsun bizden niye kaçırdın bizi?Junkook nerede"

"Sabret güzelim analatacağım ve üzgünüm normalde seni asla bu şekilde bağlamalarını istemezdim ama bilirsin sinirlenince çok hırçın oluyorsun."

"Bunu bilmen güzel"dediğimde hafifçe gülmüştü

"  sonunda kavuştuk bebeğim bu anı iple çekiyordum biliyormusun?"dediğinde kafama aniden dank eden etmişti"Yoksa sen"

"Evet güzelim ben sana not bırakan kişiyim "dediğinde elini yüzüme doğru yaklaştırmıştı yüzümü direk çekerek buna engel olmuştum

"Ne istiyorsun benden?neden getirdin beni buraya"

"Senden sadece benim olmanı istiyorum sadece beni sevmeni istiyorum başka ne isteyebilirimki"

"Böyle birşey asla olmayacak "dedim sinirle. Elim ayağım bağlı olmasa şimdiye gebertmiştim bu herifi

Adamına el hareketi yaptığında adam elindeki bilgisayarı masaya koyarak bilgisayarı açmıştı. Gördüğüm şeyle beynim işlevi yetirmişti  Jungkook eli ayağı bağlı baygın bir şekilde depo gibi bir yerdeydi ve dahası yüzü kan içindeydi

"Adi şerefsiz ne yaptın ona"dedim sinirli çıkan sesimle

"Bize zorluk çıkarmasaydı böyle olmayacaktı. " Dediğinde bilgisaya baktı. Bende hiç gözlerimi ayırmadığım bilgisayara dikkatlice bakmaya başladım adam elinde su dolu kovayla içeriye girmiş ve tüm suyu Jungkook un üzerine boşaltmıştı "Şimdi sana soracağım soruya cevap vereceksin ve ona göre bu herefin kaderini belirleyeceksin"

"Ne demek istiyorsun açık konuş " dedim güçsüz çıkan sesimle

"Yani ya benim olacaksın ya da Junkook ölür" dediğinde gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı "lütfen ona bunu yapma bırak gitsin"

"Kabul ediyormusun?" Desiğinde başımı olumsuz anlamda salladım. Bun nasıl yapabilirsimki ben Junkooku seviyordum ondan başkasına nasıl o gözle bakabilirdimki "ben yapamam" dedim yine güçsüz çıkan sesimle.

Telefonu alarak depodaki adamını aramıştı sanırım "vurun"dediğinde gözlerim kocaman açılmıştı "lütfen. Hayır hayır yapma. Yalvarırım yapma"dediğimde gözlerimden daha çok yaş akmaya başlamıştı aniden silah sesi geldiğinde gözlerimi sıkıca kapatmıştım  "hayır!!!"

"Aaa güzelim ağlama ama böyle ben dayanamam sonra"

"Ruh hastasısın sen tedavi olman gerekiyor senin"

"Kalbimi kırıyorsun ama. Bak ne diğeceğim kabul ediyormusun yoksa diğer bacağınıda vurdurtiyimmi "

"Hayır hayır tamam yapma kabul ediyorum"

"Güzel.  en doğru kararı verdin sevgilim" dediğinde midemin bulandığını hissetim.

Yorum ve oy vermeyi unutmayın lütfen
İyi okumalar🥰

Geçmişin izleri || jjkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin