Sahilden oturmuş denizi seyrederken biryandanda düşünüyordum bugün dersim vardı ve yine sırama o lanet olası notlardan bırakılmıştı. Bu seferki beni gerçektende endişelendirmişti
Notta " duydumki beni arıyormuşsun güzelim ama boşuna aramaya çalışma daha öncede soylediğim gibi kendimi sana göstermediğim sürece beni bulamazsın.
Bu arada o Junkook denen herifle fazla yakın gibisin bunu yapmanı tafsiye etmem yoksa ikinizinde canı yanabilir" yazmıştı
Resmen tehdit etmişti bizi şerefsiz. Sinirle yumruğumu sıktım hayatımda yeterince sonrun yaşamamış gibi birde bununla uğraşıyordum
Junkookta üç gündür ortalıkta yoktu ve bu mektubu aldığımdan beri onun için endişelenmeye başlamıştım
"Merhaba Jena " sol tarafıma baktığımda Felix gülümseyerek konuşmuş ve bankın boş olan kısmına oturmuştu
"Merhaba Felix"
"Aslında bende buraya gelmiştim seni görünce yanına gelmek istedim " başımı sallayarak onu onayladım
"Bugün kursa gelmedin "
"Evet. Bugün pekte havamda değilim ve biraz yalnız kalmak istedim"
"Bu durumda sanırım gitmem gerekiyor" dediğinde gülmüştü
"Hayır öyle demek istemediğimi biliyorsun" dedim tebessüm ederek
"Biliyorum. Sadece şakaydı" dediğinde aniden telefonum çalmaya başladı arayan kişiye baktığımda Junkookun aradığını farkettim
"Afedersin buna bakmam gerekiyor '
" Ah. tabi " dediğinde açma tuşuna basarak konuştum " alo "
"Jena sana ihtiyacım var buraya gelirmisin?" Pat diye böyle birşey söylemesi beni şaşırtmıştı
"Sesin kötü geliyor birşey mi oldu?"
"Sadece gelsen. Yanımda olmana ihtiyacım var" dediğinde sesi çok kötü geliyordu sanki ağlamış gibiydi
"Neredesin?"
"Evdeyim"
"Tamam geliyorum"diyerek telefonu kapattım ve hızla ayağa kalktım
"Bir şey mi oldu "
"Junkook aradı sesi kötü geliyordu gidip bir bakayım "
"Anladım "
"Sonra görüşürüz"
" Görüşürüz"
Hızla oradan ayrıldım ve ötöbüse bindim
Jungkookun sesi çok kötü geliyordu ve ben daha çok endişelenmeye başlamıştım üç gündür okulada gelmiyordu zaten. Cidden neler oluyordu böyle
Hızla kapıya doğru yönelerek zile bastım
Junkook kapıyı açmıştı gözleri ağlamaktan şişmiş bir şekilde bana bakıyordu
Hızlıca içeriye girerek salona doğru yürümeye başladım Junkookta kapıyı kapatıp yanıma gelmişti
"Junkook sorun ne? Anlatmak istermisin? Bana anlatabilirsin seni herzaman dinl-" bana aniden sarılmasıyla gözlerim kocaman açılmıştı. Yüzünü boynuma gömmüş ve ağlamaya başlamıştı ne yapacağımı bilemezken sadece sarılışına karşılık verebilmiştim
"O öldü annem öldü Jena"
"Ne"gözlerim aniden şok içinde açılmıştı. Ama bu nasıl olabilirdi onu en son gördüğümde iyi görünüyordu.
Daha sıkı sarıldım ve bende onunla birlikte sessizce ağlamaya başladım.sanki bende annemi kaybetmiş gibi hissediyordum ve bu çok berbat hissettiriyordu
Hızlıca gözyaşlarımı sildim ve ondan ayrıldım. " sana su getireyim " dediğimde mutfağa doğru ilerlemiştim gözlerimi silerek kendime geldiğimde bir bardak su alarak salona ilerledim koltuğa oturmuş beni bekliyordu bardağı ona uzatarak yanındaki boşluğa oturdum
Suyu içtikten sonra masaya koyduğunda gözlerinden tekrar yaşlar süzülmeye başlamıştı ellerimle yüzünü avuçladım ve gözyaşlarını sildim. Böyle ağlaması içimi parçalıyordu gözyaşlarını silerken gözyaşlarımın akmasına engel olamamıştım
Elini yüzüme doğru yaklaştırdığında iki eliyel yüzümü avuçlarının arasına almış ve gözyaşlarımı silmişti daha sonrada yavaşça bana doğru yaklaşarak hiç beklemediğim bir şey yapıp dudaklarını dudaklarıma bastırmış ben şaşkın gözlerle ona bakarken yanaklarımın kızardığını hissediyordum. O ise kafasını dizime koymuş ve gözlerini kapatmıştı
Kalbim deli gibi atarken henüz anın etkisinden çıkabilmiştim
elimi yavaşça yumuşak saçlarına götürdüğümde saçlarını okşamaya başlamıştım.
Jungkookdan
Başımın ağrısıyla birlikte gözelerimi yavaşça araladığımda Jenanın dizinde uyukaldığımı farketmiştim jenanın bir eli saçımı okşarken benimle birlikte uyuyakalmış olmalıydı
Onu aradığımda itiraz etmeden hemen gelmişti yanımda olmasaydı kendimi nasıl toparladım bilemiyordum
İki gün boyunca hastanedeydik ben ve hyungum annemin ani rahatsızlanması sonucu hemen hastaneye gitmiştik onu yoğun bakıma aldıklarını ve durumun kritik olduğunu söylemişlerdi. İki günün akşamında da annemin öldüğünü söylemişlerdi
Annemin ani ölümünü hiçbirimiz beklemiyorduk duyduğumuzda ben ve hyungum yıkılmıştık. Doktorlar durumunun iyi gittiğini söylemişlerdi ama tam tersi olmuştu işte
Yerimden doğrulup ayağa kalktığımda Jenaya baktım o şekilde rahat uyuyamaz diye düşünerek onu nazikçe kucağıma aldım ve koltuğa yatırdım
O kadar masum birşekilde uyuyorsuki sabaha kadar bu şekilde izleyebilirdim onu. Jena benim yaşama sebebimdi onu çok seviyordum
Bugün en büyük desteği o vermişti bana benimle birlikte ağlamış benimle birlikte üzülmüştü
Yavaşça ona doğru eğilerek alnına küçük bir öpücük kondurdum onun yanımda olması yeterliydi
Aklıma aniden gelen şeyle yerimden doğruldum ve sevdiğim kıza bakmaya başladım ben onun dudaklarında öpmüştüm değilmi? Ve hiçbir tepki vermesine izin vermeden dizinde uzanmış uyumuştum vereceği tepkiden endileselenmiş veya korkmuştum bilemiyordum zaten oda hiçbir şey söylememişti
Yavaşça ayağa kalktım ve mutfağa doğru ilerledim Jena öğleden beri buradaydı ve aç olmalıydı birşeyler hazırlayarak onu çağıracağım sırada zaten uyandığını farkederek yanın doğru ilerledim
"Şey uyuya kalmış olmalıyım saatte epey geç olmuş ben artık gideyim " dediğinde ayağa kalkmıştı
"Hayır bugün burada kal yarın sabah gidersin hem dediğin gibi epey geç oldu vakit"
"Aslında gitsem daha iyi olur hem Yoongi ve jiminde geleceklerdir birazdan rahatsızlık vermeyeyim hiç"
"Ben onlarla konuştum bu akşam gelmeyecekler Jin hyungda kalacaklar lütfen Jena bugün burada kal yarın sabah gidersin. Lütfen burada kal yanımda kal" dediğimde beklenti dolu gözlerle ona bakmaya başlamıştım
Başını olumlu anlamda salladığında sıkıca sarılmıştım ona " yanımda olduğun için teşekkür ederim güzelim"
Mehaba.🙋 Votee vermeyi unutmayın lütfen fikir ve görüşlerinizi yorumlarda yazarsanız sevinirim☺️iyi okumalar🤗
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geçmişin izleri || jjk
Ficción GeneralGeçmişte yaşadıklarından kurtulamayan Jena ve ilk görüşte etkilenen jungkook Şiddet ve argo içermektedir
