අපේ මේ ජිවිත වල හැමදේම එක රටාවකට සිද්ද වෙනවා කිව්වත් මගේ ජිවිතේට නම් කරදර වලින් විතරක් අඩුවක් නෑ....ජිවිතේ කියන්නේ සල්ලි... සල්ලි නැතිව ඒ ජිවිතේ ජීවත් කරන්න බෑ කියලා මට දැනිලා ගොඩක් කල්... ඒ හින්දම බාර් එක ඇතුලේ මැනේජර්ට හොරෙන් පුංචි බිස්නස් එකක් මම පටන් ගත්තා.. පොඩි ඉටි බෑග් වර්ග තව පොඩි පොඩි අයිටම්ස් ටිකක් බිස්නස් කරන්න... දවස අවසානයේ හොද ගානක් අතට එන බවක් දැනුනා.....ඒත් ඒ පොඩි මුදලට බැරි උනා මම දකින හීනෙට මාව අරගෙන යන්න... ඉතින් කාලය හෙමිට ඇදි ඇදි ගියා....
එදා සිද්දියෙන් පස්සේ සෆ්රාන් වැඩි වැඩියෙන් අපේ සුපර් මාර්කට් එකට එන්න ගත්තා කියලා මට ඉවෙන් වගේ දැනුනා... ආවත් රැක් වල තියන බඩුවලට වඩා ඒ ඇස් මගේ ගාව තිබුනේ කියලා මට හිතුනා......
"මේ දඹුල්ලේ අනිත් සුපර් මාර්කට් වහලද බන්... නැත්නම් හර්තාල්ද...?"
එක පාරම අකීශ මගේ කනට කරලා කිව්වා...
"මොකක්.....? ඒ කිව්වේ.....?"
"මුකුත් නෑ... අර ගෑණු අයගේ සනීපාරක්ෂක තුවා පැකට් එකක් තෝර ගන්න වගේ අර රැක් එක වටේ දැන් කිප සැරයක් කැරකෙන කොනා දැකලා මට නිකමට හිතුනේ.... ඇත්තටම මූත් මේවා පාවිච්චි කරනවත් දෝ....."
"අයියෝ අකීශ මොනාද බන් මේ කියන්නේ... ඒ කස්ටම‍ර්ට ඇහෙයි බන්......පිස්සා... උඹ මාවත් හිනස්සනවා..."
කාටද මූ මේ කියන්නේ කියලා නොදැන මම හිතාගන්න බැරිව පොඩ්ඩක් ඉස්සරහින් තියන රැක් එක දිහා බලනකොටයි උඩ ගියේ... සෆ්රාන් අදත් බඩුගන්න ඇවිත්... ඇගට ෆිට් වෙන්න ලස්සන ජිම් බොඩිය පේන්න ඇදලා කරලා ඉන්න විදිහට මටත් ආසා හිතුනා... ජිම් ගිහින් ඇග හදාගන්න... ඒත් අපේ අම්ම නම් මට බනිනේ මගේ තියන නපුරු කම නිසයි කන එක ඇගට අල්ලන්නේ නැතිව කෝට්ට වගේ ඉන්නේ කියලා....
"උඹ දන්නේ නෑ මිහිමෙත් සෆ්රාන් ඉස්සර මාසයකට සැරයක් වගේ ආවා.... ඒත් මිනිහා අර උබේ දොඩං ගෙඩි කේස් එකෙන් පස්සේ...."
"මොකක්? දොඩං ගෙඩි කෙස් එකෙන් පස්සේ?"
"ඇයි බන් උඹ සුසන්තිකා අක්කා වගේ පිම්මේ දුවගෙන දුවගෙන ඇවිත් මිනිහගේ තුරුලට පැනලා අතේ තිබුන දොඩම් මල්ල සීසීකඩ විසි වෙච්ච දවස...."
YOU ARE READING
බිදුණු හැගුමන් || BL
Non-ficțiuneඑක සීරුවට ගිනියලා දඩු වැටවල් ගහලා තියන නවදැලි හේන් වල ඒ නැවුම් පසේ සුවදට මුසු වීගන එක සිරුවට වැස්ස වැටෙන්න ගත්තා...දිරාගිය පොල් අතු අතර හිල්වී ගිය තැන් වලින් කාන්දු වන වතුර, ගොම මැටි ගාපු පොලව මඩකරමින් වලවල් හදනවා.... ගෙදරම තියන හැලි වළං උස්සන් ඇවිත...
