Gözlerini kapatıp uyumaya devam edecekken tekrar sesi duymanla sinirlendin.
"Kimin kapısı çalıyorsa baksa mı artık?"
Kapının üçüncü çalışında jeton düştü ve yataktan kalktın.
"Benim kapım çalıyormuş. Salaklıktandeğil canım, normalde pek çalmadığından inanamadım o yüzden hıhı."
Uykulu sesinle bir şeyler mırıldanarak kapıya doğru ilerledin. Kapının yanındaki aynanın karşısına geçtin ve vücudunu esnettin. Uykunun açılması için hep yaptığın ve etkili olan bir şeydi bu.
Tabi bu sırada kapı ısrarla çalmaya devam ediyordu.
"Kapıyı çalan kimse, onun sabrından herkese lazım."
Kendi kapı zilini fark edememiş olabilirdin ama kapının deliğinden bakmayı akıl edebilirdintabiki.
Sessizce deliğe uzandın. Kapının önünde bir adam duruyordu. Dikkatli baktığında çete üniforması giydiğini gördün fakat bu İzana'nın çetesine ait bir üniformaydı.
Adamın başı eğikti ve ayaklarına bakıp duruyordu, daha dikkatli baktığında elinde bir kağıt tuttuğunu gördün.
Sen onu incelemeye devam ederken adam zile uzandı. Zilin sesini duyunca arkaya doğru düştün. Öyle bir düşüş ki.. dışarıdaki bile duymuştur..
Dışarıdaki adam endişelenmişti çünkü sana bir şey olduğunu sanmıştı. Eğer geri dönerek bunu İzana'ya söylerse olacaklardan korkuyordu.
İzana, ona elindeki kağıdı verirken sıkı sıkı tembihlemişti.
"Ona zarar vermemen gerektiğini zaten bildiğini varsayıyorum. İkinci olarak da eğik başını kaldırıp da ona bakma. Hem onun rahatsız olmasını istemiyorum hem de sen emrimdeki bir köle olarak onun gibi bir 'kraliçe'ye bakmayı hak etmiyorsun." (izana)
Adam bu yüzden kapıyı ısrarla çalıyordu. Sen kapıyı açmadan gidemezdi çünkü giderse ne olurdu kim bilir.
Sen düşüşün etkisiyle acıyan kıçını biraz ufaladıktan sonra ayağa kalktın ve kapıyı açtın. Adam içten içe seviniyordu. Verilen görevi başarıyla yerine getirmiş olacaktı.
