🌼🌼🌼ဇနီးချော၏အမိန့်🌼🌼🌼Part-7
🌼🌼🌼🌻🌼🌼🌼
"သျှင်လေး..."
"မထိနဲ့"
"ဟောဗျာ...ဘာလုပ်မိလို့လဲ"
တစ်ဖက်စောင်းနေတဲ့ဇနီးလေး၏ လက်မောင်းနုနုလေးထိကြည့်ပေမယ့် အထိမခံဆတ်ဆတ်ကျဲဖြစ်နေပုံလေးက တကယ့်ကိုကလေးဆိုးလေးမို့ သူရယ်ချင်စိတ်မနဲထိန်းထားရသည်။
"ဟပ်ချိုး!...ဟပ်ချိုး!..."
လက်ကိုင်ပုဝါအပြာပွင့်လေး နှာခေါင်းပွတ်ရင်း ဦးကိုပဲမျက်စောင်းထိုး၍ မကျေမနပ်ဖြင့်ငဲ့ကြည့်ကာ နှာချေနေတဲ့သျှင့်ပါးလေးတွေ ဆွဲဖျစ်ကာသူပြုံးပြီး...၊
"ဆောရီးပါကွာ...ဦးချစ်တာများသွားတာ တကယ်တောင်းပန်တယ်"
"ညာနေတာ...လူကိုသက်သက်မဲ့ဆေးခါးတွေသောက်ရအောင် ဒုက္ခပေးတာ"
"အဟွန့် ...တကယ့်အဆိုးလေးသိလား၊ဆေးလုံးလေးသောက်ရတာ အကောင်လိုက်ဝါးစားတော့မယ့်အကြည့်တွေနဲ့သတ်နေတာ "
"ဘုတ်!..."
"အ!..."
ရင်ဘတ်ကိုချက်ခြင်းလှည့်ထုလိုက်ကာ နှာခေါင်းရဲရဲလေးဖြင့် မော့ကြည့်လာတာမို့ မျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်ပြပြီး ရင်ဘတ်လေးဖိလျက်နာချင်ယောင်ဆောင်လိုက်သဖြင့် သူမဆက်မထုတော့ဘဲ မျက်စောင်းလေးခဲလေသည်။
ချစ်တဲ့အကြောင်းတွေတဖွဖွပြောပြီး ရေချိုးရင်းအေးနေတာကိုပင် အလျော့မပေးဘဲ သူ့ရဲ့ဇွတ်တရွတ်အနိုင်ယူခြင်းကြောင့် ဖျားလုနီးနီးဖြစ်၍ ဆေးသောက်ထားရတဲ့သူမက ဦးကိုမကြည်လင်သည်မှာ ဆေးကြောက်တတ်သောသျှင့်ရဲ့ပင်ကိုယ်စိတ်ကြောင့် ပင်ဖြစ်၏။
ကလေးငယ်လေးလို ဆေးလုံးကြောက်တတ်တဲ့ ဒီကောင်မလေးကိုစိတ်မချဖြစ်ရင်း ဂရုတစိုက်ပြုစုပေးတဲ့သူကိုယ်တိုင်ကပါ အဖျားနွေးနွေးလေးကျန်နေသည်လည်း ဂရုမစိုက်မိဘဲ သျှင်လေးကိုသာသူ့ကြောင့်ကိုယ်လေးနွေးနေသဖြင့် စိတ်မကောင်းဖြစ်ရသည့်ဦးဟာ အရိပ်တကြည့်ကြည့်နှင့်အပါးက မခွာနိုင်ထိဖြစ်ရ၏။
နှာခေါင်းလုံးလေးတွေရဲပြီး နှာချေနေရင်ကို သူ့မှာပျာပျာသလဲနှင့် ငေးကြည့်နေခဲ့ရကာ... ၊
YOU ARE READING
🌼ဇနီးချော၏အမိန့်🌼
Romanceချစ်သူရှိရက်နဲ့ ငယ်ငယ်ချောချော ချစ်စရာမိန်းကလေးနဲ့ လက်ထပ်လိုက်ရသည့် ဦးနေဒွန်းဦးက သူ့အမျိုးသမီးလေးဖြစ်လာမယ့် သျှင်ဘုန်းမေဆိုတဲ့ကောင်မလေးကို ဘယ်လောက်များအချစ်တွေပေးနိုင်လိမ့်မလဲဆိုတာ...
