Dünyadan Daha Güzel | Young Royals

11.Bölüm | Panik Atak

"Her neyse. Ben zaten senden hoşlanmıyorum ve senin de kızlardan hoşlandığını biliyorum. Paparazziler her şeyi abartmayı seviyorlar. Sevgilinin bir iftiraya kanacak kadar aptal olması benim suçum değil, sevgilinin suçu. O yüzden seninle bu tartışmayı yapmak istemiyorum."

Simon, bunları söylerken ağlamak, gözyaşlarını boşaltmak istiyordu. Dünya onu sevmiyordu. Hayatı boyunca eşcinsel olduğu için dışlanmış, asla olmayacak aşklara tutulmuştu. Onu anlayan kimse de yoktu, dünyanın öbür ucunda belki vardı, onun gibileri anlayan, duyan ve gören... Ama onlar çok uzaktaydı. Kalplerin bir arada olması hiçbir yarar sağlamıyordu. Yani, ona göre..

"İyi, anlaştıysak sevindim. Sarah hakkında bir daha böyle konuşma, hayatını zaten bana borçlusun, özel hayatımdaki kimseye kötü bir şey diyemezsin."

"Ölseydim keşke, gerçekten diyorum. Bu hastaneden çıktıktan sonra bir yakınım olacağını mı sanıyorsun, beni seven birinin mi? Ailem öldü, arkadaşım yok. Akrabalarım beni istemiyor, sevdiğim kimse beni istemiyor. O kadar mı kötü biriyim ya? Yıllarca yurtta kaldım, kusura bakma ama malesef ki erkeklerden de hoşlanabiliyorum ve bu yüzden yemediğim dayak kalmadı. Yurttaki erkekler tarafından tecavüze uğradım be ben! Siz o muhteşem hayatınızda yaşamaya devam edin, bu ülkede, hatta bu dünyada adalet yok! Sırf eşcinselim diye şiddet gördüm, tecavüze uğradım ben!"

Simon yatağında ağlıyor, kolları acısa da sinirle yatağa çarpıyordu. Kallmaya, doğrulmaya çalışıyordu. Martin hızlıca onu sakinleştirmeye çalıştı.

Wilhelm, içinden "Hassiktir..." dedi. Bu kadar olacağını tahmin bile edemezdi.

Kalp atışları makinede fazlaca hızlanmıştı. Martin, Wilhelm'a "Koş, doktor çağır!" diye bağırdı.

Simon panik atak geçiriyordu.

Bağırıyor, çağırıyor,ortalığı yıkıyordu. Martin çok korkmuştu, ne yapacağını bilememiş, eli ayağı birbirine dolanmıştı. Doktorlar geldi. Hızlıca müdahale etmeye başladılar.

Simon'un ise bilinci açıkken söylediği en son söylediği kelime "Wilhelm!" oldu.