Dünyadan Daha Güzel | Young Royals

15.Bölüm | Haber

Polisler ve enkaz görevlileri, ayakları yere kirlenmiş bu genci kendine getirmeye çalışıyordu. Wilhelm'in şoförü ise telaşla polisler gibi ona sesleniyor, onu sarsıyordu.

Wilhelm, en son hareket etmesinden 5 dakika sonra kollarını hareket ettirip elini alnına koydu.

"Ah, başım..."

Enkaz görevlileri, onu şoförüyle bırakıp küçük çocuğun cansız bedenini çıkardı.

Wilhelm olanlara idrak edemiyordu, beyni 5 dakkalığına olsa da uçup gitmişti. Emily'i görünce yutkundu.

Enkaz görevlileri Emily'i çıkarmıştı ama bina da hala bir sürü kişi vardı. Wilhelm'in annesiyle babası da bunlardan biriydi. Belki yaşıyordu, belki de son nefesini vermişti.

Bunları düşünmek bile insanı ürpertiyordu. Wilhelm, Emily'in talihsiz ölümünün ardından birinin daha ölmesini kaldıramazdı. Kazı çalışmalarına biraz daha önce başlasalardı Emily belki de hayatta olacaktı. Ama artık hayatta değildi. İhtimalleri düşünmek zaman kaybıydı. Wilhelm, bu ölümlü dünyanın neden hala var olduğunu anlayamamıştı. Ve anlaşılan, yaşadığı süre boyunca da anlayamayacaktı. Fakat yaşama amacını bulacak, hayatını yaşayacaktı. Sevecek, âşık olacak ve zorluklarla mücadele edecekti.

Çok geçmeden sesleri dinlerken enkazın altından bir nefes sesi duyuldu.

Görevliler birbirlerinin yüzüne umutla baktı. Vinç ile derinden gelen sese ulaşmaya başladılar.

O sırada haber ekipleri haber yapmak için gelmişti. Wilhelm, ülkece ünlü bir oyuncuydu ve ailesinin enkaz altında kaldığı bilgisi haberlere ulaşmıştı. Onlarda koşa koşa ünlünün ailesinin enkazda kaldığı haberine vermeye gelmişti. Haber ekipleri Wilhelm'i gördüğünde sevinmişti ama bunu belli etmediler. Böyle acı bir zamanda, ünlü oyuncu Wilhelm kötüyken sevinmeleri görgüsüzlükten başka bir şey değildi.

Haber ekipleri kısa sürede kamerayı kurup canlı yayına girdiler.

"**** şehrinden merhaba sayın seyirciler. Bugün maalesef ki kötü bir deprem ile güne devam ettik. Depremden en çok etkilenen şehrimizde ünlü oyuncumuz Wilhelm'in ailesi oturuyordu. Kameradan gördüğünüz gibi Bay Wilhelm'de burada. Kazadan Wilhelm'in küçük kız kardeşi Emily'nin cansız bedenine ulaşıldığı bilgisine ulaştık. Enkaz görevlilerinden birinden olayi dinleyelim."

Genç kadın elinde mikrofonla enkaza yaklaşıp bir enkaz görevlisine dokundu.

"Merhabalar ben,**** kanalının muhabiri Effe Nyberg. Kazı çalışmaları nasıl gidiyor? Ne gibi gelişmeler oldu?"

"Şuan, Bay Wilhelm'in ailesinin en küçük üyesi olan Emily'in cansız cesetini çıkardık. En başta Emily'inin sesi gelmişti ama küçük vücudu bu ağırlığa dayanamayıp enkazın altında verdiği yaşam mücadelesini kaybedip öldü."

Kameralar, enkaz görevlisiyle muhabirin konuşmalarıni dinleyen Wilhelm'a döndü. Mubabir, hızlıca kulağına "Bay Wilhelm ile konuş." sesi gelmişçesine hızlıca Wilhelm'in yanına gitti.

"Merhabalar Bay Wilhelm. Ben **** kanalının muhabiri Effe Nyberg. Küçük kız kardeşinizi kaybetmişsiniz.  Bu duruma üzüldüm, düşüncelerinizi söyleyebilir misiniz?"

"Küçük meleğim, Emily'im öldü... Konuşmaya hâlim yok. Çok mutsuzum, ailemin diğer üyeleri hâla enkazın altında."

"Peki, hastanedeki o çocuk..."

Ekipler,muhabire kısa bir bakış attı. Böyle bir yerde bu olay konuşmamalıydı.

"O, benim yakın bir arkadaşımdı. Lütfen bu konu hakkında daha fazla konuşmayalım."

_____________________________________

Ağlamak istiyorum, haberlerde anne babalarını kaybedip kurtarılan çok çocuk kaldı. Küçük çocukların ailesi olması adına E-Devlet'ten koruyu aile olarak küçük çocukları sahiplenebiliyorsunuz. Ailem çalışmasa ve okul kurslarım olmayıp evde kalsam gerçekten o çocuklardan birini sahiplenmek isterdik. Ben ona ablalık etmek isterdim. Ama işte.... Sürekli o anne babasız o çıkarılan çocukları gorünce ağlıyorum. Şuan bunu ağlarken yazıyorum...  Kardeşim olmasını çok istiyordum, ona gerçekten annem yokken bakmak isterdim ama kursa gidiyorum işte. Öyle dertleşmek istedim...;)