Dünyadan Daha Güzel | Young Royals

13.Bölüm | Deprem

"Ma-Martin?"

Simon'un uyandığında söylediği ilk kelime buydu.

"Evet, benim."

"Wilhelm nerede?"

Gözlerini Martin'den ayırmamıştı.

"Buradayım."

Wilhelm'in sesini duyduğunda sesin geldiği yöne baktı. Wilhelm dağınık saçlarıyla, telefonu elinde, kollarını göğsünde bağlamış ona doğru bakıyordu. Wilhelm ona doğru yaklaştı. Telefonu cebine koydu. Martin'in hemen yanına, Simon'un tam karşısına geldi.

"Özür dilerim."

Simon gözlerini kıstı.

"Senin yüzünden ölüyordum, biliyorsun değil mi? Özür dilemek hiçbir şeyi değiştirmiyor."

Wilhelm dudaklarını birbirine bastırdı.

"Tamam,peki. Bu benim suçum, biliyorum. Üstüne bu kadar gelmemeliydim. Sevgilimden ayrılmam senin de suçun değildi."

Simon kulaklarını kapattı.

"Lütfen şu konuyu kapatır mısın? Nefret ettim sevgilinden ya. Susman için gidip sevgiline "Wilhelm'le barışın. O gay değil." diyebilirim şu an."

Wilhelm artık daha fazla konuşmaması gerektiğini anlayınca sustu. Wilhelm'den uzaklaştı.

Martin'in telefonu çalınca Wilhelm'e "Ona bak." işareti yapıp odadan çıktı.

Wilhelm ve Simon yalnız kaldılar.

"Bir yerin ağrıyor mu?" diye soran Wilhelm'e, Simon "Hayır." demişti.

Aralarında ürkütücü bir sessizlik oldu.

Wilhelm, yavaş adımlarla Simon'un dibine geldi ve eğildi. Wilhelm'in kafası, Simon'un kafasıyla aynı hizadaydı. Simon'un zorlukla kafasını eğip Wilhelm'e çevirdi.

Wilhelm konuşmak için ağzını açmıştı ki telefon çaldı. Ağzından bir küfür savruldu ve geriye adım atıp ayağa kalktı. Cebinden telefonu çıkardı. Arayan Sarah idi.

"Bana bir açıklama borçlu değil misin sence Wilhelm?"

"Ayrıldık farkındasın değil mi? Sen benden ayrıldın ve benden açıklama mi bekliyorsun? Haberlere inanıp, benim hiçbir şey açıklamamı izin vermeden ayrıldın. Açıklasam da, açıklamasam da hiçbir şey farketmeyecek."

"Ne yani, gayim demekten utanıyor musun?"

"Hayır, utanmıyorum. Çünkü değilim. Ve senden de hoşlanıyordum."

"Peki o çocuk kimdi?"

"İntihar etmek için binadan aşağı ağlıyordu, ben de kurtardım."

Simon ise sessizlikle onları dinliyordu. Sarah ile konuştuğunu ve kendisinden bahsettiğini anlamıştı.

"Her ne boksa. Artık sana hiçbir şey açıklamayacağım çünkü ilişkimiz bitti Sarah."

"Wilhelm, şuan neredesin?"

"Hastanede ve onun yanındayım."

"Peki. Görüşürüz."

"Görüşürüz."

Wilhelm telefonu kapattı. Simon ise onu dinlememiş gibi yapıp gözlerini kapattı. Wilhelm arkasına dönüp Simon'a yaklaştı.

"Uyuduğunu sanmıyorum Simon, uyuma taklidi yapma."

Simon "Hığğğh" gibisinde mırıltılar çıkarıp esnedi.

Wilhelm ise Simon'u gıdıklamaya başladı. Simon kıkırdadı ve gözünü açtı. Wilhelm'in gıdıkladığı kollarını itmeye çalışıyordu.

"Yapma ya!"

Wilhelm bıraktı.

"Tamam tamam."

Simon, Wilhelm'e doğru gülümserken Martin odaya korkuyla girmişti.

"Wilhelm, deprem olmuş! Ailen enkaz altında! Henüz bulamamışlar. Şehir resmen yerinden oynamış!"

______________________________________

Biliyorsunuz ki tüm Türkiye genelinde, Türkiye'nin en büyük depremin yasadığı günün bitişindeyiz. Binlerce bina yıkıldı, binlerce insan enkaz altında öldü, binlerce insan ise umut ile kurtarılmayı bekliyor. Aolumsuz hava koşuları, yaşama şansı olan depremzedeleri donarak ölmeye itiyor ve ben de insanların ve ailelirinin yaşadığı bu acıyı anlatmak için buraya geldim. Uzun zamandır bölüm yayınlayamıyordum çünkü ne yazacağımı bilmiyordum. Wilhelm'in, belki saatlerce,belki de günlürce ailesinin bulunmamasını onu aramasını görüceksiniz. Belki de çabucak bulunacak, depremzâdeleri ve yakınları anlamanız için yazmak istedim. Umarım insanlar donarak ölmez ve yaşayanlar bir an  önce bulunup kurtulur. Ölenler için hiçbir şey diyemeyeceğim, yakınlarına baş sağlığı diliyorum. En azından cesedi de olsa çıkarlar ve mezara gömebilirler. Allah daha çok can kaybı yaşatmaz inşallah.

(İnandığım inancı Lgbt temalı bir kitapta dile getirmek benim açımdan doğru değil çünkü dinim ve Lgbt tamamen zıtlar. Lgbt'yi asla desteklemediği için normalde de getirmem ama bu gerçekten çok önemli bir olay ve inandığım yaratıcı Allah'ın bu insanları yarattığını düşünüyorum ve o yüzden de O'ndan yardım diliyorum. Müslüman olmasanız da inandığım inanca saygı duymalı ve "Müslüman olduğun halde Lgbt'yi destekliyorsun seni kâfir!" diye homofobik müslümanların ithamlarda bulunmamasini rica ediyorum. İnancım da, desteklediğim şey de kimseyi ilgilendirmez ve suçluluk duymuyorum. Şahsen bunu diyenlerden daha inancım yüksek bile olabilir. Dinimin emirlenin çoğunu yerone getiriyorum ve Allah'ın belki bu günahlardan (Lgbt'yi desteklemem) cezalandırsa da ben böyle karar verdim ve benim verdiğim hiçbir karar sizi ilgilendirmiyor.)

Tekrardan tüm deprem altında kalanlara ve ailelerine geçmiş olsun diliyorum.

(Şu ana kadar yazdığım en uzun bölüm. 606 kelime)