𝑲𝒆𝒚 𝑻𝒐 𝑻𝒉𝒆 𝑯𝒆𝒂𝒓𝒕-𝑮𝒆𝒐𝒓𝒈𝒆 𝑾𝒆𝒂𝒔𝒍𝒆𝒚

Yanlış Anlaşılma

George sonunda çok sevgili annasına aklındaki hediyeyi almıştı. Hediyeyi zar zor bulsa da sonunda çilek kokulu kitaba kavuşmuştu.

Anna'nın bu hediyeyi çok seveceğini düşünerek ilerliyor,hogwarts'ın uzun koridorlarında sevdiği kızı bulmaya çalışıyordu.

"Cause girl, you were made for me
And girl, I was made for you"

"I was made for lovin' you, baby
You were made for lovin' me
And I can't get enough of you, baby
Can you get enough of me?"

"I was made for lovin' you, baby
You were made for lovin' me
And I can give it all to you, baby
Can you give it all to me?"

Keyfi yerinde ilerlerken bir anda anna'yı draco ile konuşurken görür.

"Umarım beni anlamışsındır beck"

"Seni gibi birini anlamak zor olmamalı"

George'u gören draco sinsice gülümseyerek onların yanından ayrılır.

"Sohbetiniz baya koyuydu herhalde"

"Portakal selam buralarda mıydın bende seni arıyordum"

"Evet bende seni arıyordum da soruma cevap alabilir miyim"

" Ne saçmalıyorsun dracoyla koyu sohbet edeceğim bir konu yok"

"Peki madem"

"O hediye kim için?"Heyecanla sormuştu bu soruyu anna.

"Kimse için." George'da hemen elindeki hediyeyi saklayıp bunu demesiyle anna'nın heyecanı bir anda sönmüştü.

"Peki madem görüşürüz o zaman"

"Görüşürüz anna"

"Anna mı? Her neyse hediyeyi kime vericeksen iyi şanslar george"

George bu yaptığını her ne kadar haksız bulsa da kafasındaki düşüncelerle boğulmuştu.

Anna'nın ona george demesine üzülmüştü çünkü onu kırdığını biliyordu.

...

Aradan bir kaç saat geçtikten sonra kararını vermiş eşeklik ettiğinin farkına varmıştı. Anna'yı afeddircekti.

Bunun için bir plan hazırladı, bir not yazıp ilk sınıflardan 4 galleon karşılığında anlaştığı çocuğa vericekti o da götürüp anna'ya vericekti.

Anna bahçede kitap okurken ilk sınıflardan bir çocuk yanına yaklaşıp notu yanına bıraktı ve koşarak gitti.

Anna notu eline alarak açtı ve okumaya başladı.

"Bu akşam benimle astronomi kulesinde buluş çiçeğim.

-G(P)"

"Bu çocuk beni öldürecek, peki madem portakal bey istediğiniz olsun göstercem ben sana buluşmayı"diyerek hışımla yerinden kalktı.

Akşam olunca anna hem heyecanla hem de sinirle yerinden kalkarak giderken eziyet çektiği astronomi kulesine doğru ilerlemeye başladı.

Nefes nefese portakalının dediği yere geldiğinde karşısında george değil onun yerine yere bırakılmış bir hediye vardı.

Eğilip hediyeyi eline alıp baktı, üstünde bir not vardı. Bu not anna'yı gülümsetmişti.

"Aslında o hediye senindi ama eşeklik edip vermedim belki beğenmezsin ama sen en iyilerine layıksın.

-P"

"Eşeklik edip yanlış anladığım için senden özür dilerim seni sinirlendirmek ya da kırmak aklımın ucundan bile geçmezdi"

Anna arkadasında duyduğu pişmanlık dolu sesi duyduğunde nazikçe gülümseyerek kendisine pişman ama sevgili gözlerle bakan portakalı fark etti.

"Bir daha olmasın o zaman bozuşuruz portakal"

"Güzel güzel portakala da döndük"

"George olması an meselesi"

"Sen bana istediğin şekilde seslen ben sana yine dönerim"

Anna george'un bu sözleriyle utanmasını saklayamazken kızgın ama bi o kadar da dalga geçerek george'a baktı.

"Sen böyle şöyler söylemeye devam edersen ben sana nasıl kızıcam"

"Ne güzel işte kızmazsın kalbimin anahtarı"

"Kalbimin anahtarı mı? Şimdi de buna mı başladık"

"Evet kalbimin anahtarısın sen"

"O işler öyle kolay olmuyor portakalcım"

"İçinde sen varsan zor ya da kolay benim için önemli değil"

Bunu giderek yaklaşarak söyleyen george, hem kendisinin hem de anna'nın kalbinde bir çiçeğin filizlendiğini hissediyordu.

"Öyle mi dersin"

"Bence öyle"

"Bence de"

"Hislerimi hiçe saymayıp beni ve hislerimi önemsediğin için teşekkür ederim agatha'm"

Anna bu tabirle gülümsemiş, george'a cevap vermişti.

"Kalbimdeki insanı nasıl hiçe sayabilirim ki"

"Demek kalbinde ha"

"Evet kalbimde" derken küçük bir gülümseme dökülmüştü dudaklarından.

"Gülüşünü yesinler"

"Efendim?"

"Yok bir şey ne kadar güzel olduğunu düşünüyordum, açsana hediyeni"

"Peki o halde"

Anna hediye paketini açınca gördüğü şeyle şaşkınca gülümsemiş, george'a ışıltılı gözlerle bakmıştı.
Bunun ne olduğunu biliyordu, yavaş yavaş bir şeyler hissettiği çocuk onu iyi tanıyordu.

"George bu tarif edilemiyecek kadar güzel bir hediye"

"Senin gibi"

...

En güzel yerinde bitirmeyi seviyorum evet.