Karanlık Lord, 31 Ekim 1981 gecesi Harry Potter'ı öldürüp kehanetten kurtulmaya çok hazırdı.
Onun planlarını bozmak ise Çapulcuların göreviydi.
╔════════════╗
harry j. potter x fem!oc
audrisimpavi |...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
15 Eylül 1987
Yedi yaşındaki küçük kız koltukta oturmuş, bacaklarını arkaya öne sallarken etrafta dolaşıp eksiklerini gidermeye çalışan Sirius'u izliyordu. Uzun saçları yüzüne doğru dökülmüş adam ortadaki sehpanın üzerinde duran asasını alıp arka cebine koymuş ve doğrulmuştu.
Koltukta oturmuş kendisini izleyen saçları bakır rengi olan kıza gözleri değdiğinde tüm gerginliğine rağmen hafifçe gülümsedi Sirius. Kız da ona gülümsemişti.
Alora iç çekerek "Kapıyı kimseye açmayın, Remus'a bile. Evden dışarı çıkmayın, mutfağa girmeyin, dikkat çekecek bir şey yapmayın." dedikten sonra Sirius'un gözlerine baktı. "İyi ezberlemiş miyim?"
"Dilin uzadı senin." diye homurdandı Sirius. Alora büyüdükçe Sirius'la dalga geçme alışkanlığı geliştirmişti, bunu da Remus'tan öğrendiğini düşünüyordu Sirius.
Küçük kız ona beklentiyle bakarken Sirius etrafı kolaçan etti ve "Harry nerede?" diye sordu. Vaftiz oğlundan ses gelmiyordu.
"Yine ne oldu?" Sirius'un bir an önce çıkması gerekiyordu. Yoldaşlık görevi için çağırılmıştı ve en kısa sürede orada olmalıydı ancak Alora'ya sormadan edememişti.
Küçük kız dudaklarını büzüştürdü huysuz bir tavırla, Sirius onun sevimli gözüktüğünü düşündü. "Saçlarımı yapmaya çalıştı, yapamayınca ona kızdım. O da küstü."
Sirius, Alora'nın iki yana dağılmış, kelebekli tokalar tutturulmuş saçlarına bakarken sırıttı. "Bence saçların güzel gözüküyor, Harry iyi iş çıkarmış."
"Bak! Söylemiştim! Sirius da benimle aynı fikirde!" Harry'nin sesi salonda yükseldiğinde Sirius ve Alora ona döndü. Küçük çocuk huysuz adımlarla Alora'nın oturduğu koltuğa ilerliyordu.
Yan yana oturan iki çocuğa baktı Sirius, onlara ne kadar değer verdiğini bir kez daha fark etti fakat daha fazla bekleyemezdi, artık Karargah'a gitmesi gerekiyordu!
"Ben yokken dikkatli olun, eve gelince kapıyı ben kendim açacağım. O yüzden sizden kapıyı açmanızı istersem açmayın tamam mı? Sakın!"
İki çocuk da başlarını sallayıp Sirius'u onayladığında Sirius derin bir nefes verdi. Onları evde tek başına bırakmaktan nefret ediyordu ancak birine emanet edecek kadar kimseye de güvenmiyordu.
Neredeyse altı yıl önceki Cadılar Bayramı gecesi, Voldemort Harry'yi evde bulamamıştı. Bu yüzden kehanetin ikinci seçeneği olabilecek çocuğa gitmişti, Neville Longbottom'a.
Longbottomlar o gece öldürülmüştü.
Fakat, Neville'ı öldürmüş olmak Voldemort'u durdurmamıştı. Hala Harry'nin asıl çocuk olduğundan şüpheleniyor, onu bulmak için her yeri arıyordu. Bulduğu gibi de öldürecekti elbette.
