Gözlerini açtığında martıları gördü. Kafasını hafifçe öne eğdi. Ama canı yandı. Boynu tutulmak üzere olmalıydı. Yalnızca martıları gören gözleri o kız çocuğu havasını bırakıp durgunlaşan Ege'yi de görmeye başladı. Anlaşılan tam kalkmayı düşündüğü sırada uykuya dalmıştı. Yıllar önce aldığı, defalarca kordonunu değiştirdiği, yeni bir tanesini almayacak kadar sevdiği saatine kaydı gözleri. Öğlene yedi dakika kalmıştı. Sabah evden kaçta çıktığını hatırlamaya çalıştı. Fakat ansızın gelen baş ağrısı ona engel oldu. Aceleyle cebinden sigara paketini çıkarıp sigarasını yaktı. Derin ve ardı ardına nefeslerden sonra boğazında o alışmış olduğu acılık belirince biraz olsun deniz havası için ara verdi. Kahvaltı yapmamış olduğunu hatırladı. En yakın fırına doğru harekete geçti. Fırında daha sabah çıkmış olan kumrulardan bir tane aldı. Daha sonra bir çay ocağında çayıyla beraber kumrusunu yemeye başladı. Demli ve şekersiz bir çay daha içtikten sonra yeniden sahile doğru yöneldi. Yürürken bir sigara daha yaktı. Düzenli adımlarla Konak'a doğru ilerledi. Konak'tan otobüse binerek evine gitmekteki kararsızlığını sonlandırdı. Otobüsten indi. Sağlı sollu sokakları geçerek evine vardı. Evine attığı ilk adımında bugün not defterine yazdığı satırlar geldi aklına.
Güneş kızgın bana...
Bulutları siper almış...
Onu geceye sattığımdan...
