VESTA

YENİ DÜZEN

  Vesta Lucifer'i düşünüyordu. Sözleşme sonrası Meva ile konuşmak için eve gitmişti. Ama yaptıklarını sorguluyordu. Kim olduğunu bilmediği biriyle sözleşme yapmıştı. Sözleşme yaptığı kişiyse cennetten kovulan melek çıkmıştı.

Cehennemin kralı...
Hiç yakışmıyor ona.
Peki ne kadar tanıyıp bu kanıya vardım aldığım elektrik cehenneme uymadığı için mi?
Saçmalıktan başka bir şey değil bu düşünce. Yine de sözleşmeden pişman değilim.
Meva'yı bu şekilde kendimden uzak tutabilirim. Uzak tuttuğum gibi koruyadabilirim.

Son gelişmelerden habersiz eve gelen Meva düşüncelerinde boğulmakta olan Vesta ile karşılaşınca derin bir nefes aldı. Nefes sesini duyan Vesta düşüncelerinden sıyrıldı ve güzel bir gülümseme sundu Meva'ya.

"Hoş geldin Meva." Tam zamanında geldin birazdan gitmem gerek.
"Hoş buldum. Bir sorun mu var?"

Meva'nın sesinde tedirginlik hâkimdi. Öyle ki bu tedirginlik elle tutulur cinstendi. Kalbinin sesi kulaklarında çınlıyordu. Vesta'dan duyacaklarından korkuyordu. Onu kaybetmekten korkuyordu. Ailesi gibi gördüğü bu meleği çok seviyordu. Onun da kendisini sevdiğini biliyordu. Korumaya çalıştığının da farkındaydı ama korunmak istemiyordu.

"Ben gidiyorum Meva."

İşte korktuğu başına gelmişti.
"Korumana ihtiyacım yok yanında kalmak istiyorum ucunda ölüm olması umurumda değil!"
"Senden uzaklaşıyorum ama hayatından tamamen çıkmıyorum."

Elini açtı ve kutsal ateşten bir parça oluşturdu. Meva'nın bilekliğine dokundu. Bileklik renk değiştirdi ve taşı parlamaya başladı. "Bu bileklik sayesinde konuşmak istediğin her an benimle konuşabilirsin."

Meva şaşkın şaşkın bilekliğine bakarken Vesta boynuna bir tılsım taktı ve konuşmaya devam etti. "Bu tılsım seni meleklerden ve şeytanlardan koruyacak."

Ve hayati değerlerin bana ihtiyaç duyacağın kadar düşerse seni bana getirecek.

"Bunları asla çıkarma. Merak etme hayatından sonsuza kadar çıkmıyorum. Hem unuttun mu ömrün son bulunca seni meleğe çevirme sözüm var."

"Demek unutmadın bana vereceğin gücü de seçtin mi bari?"

"O gün geldiğinde karar veririm ona da."

Bu iki kız yıllar önce birbirlerine verdikleri sözleri tutmaya yeminliydi. Ve aralarındaki dostluk bağı çok güçlüydü. Birbirlerine sessizce veda ederken yüzleri gülüyordu.

Vesta odasına girdi. Kutsal ateşi tekrar ortaya çıkardı ve bu sefer tüm apartmanı koruma altına aldı. Gitmek için yanına bir şey alması gerekmiyordu. Sadece hiç varolmamış gibi gitmek istemiyordu. Bu yüzden yıllar önce melek olduğunu açıklarken verdiği her şeyi ortaya çıkardı. Yatağının üstüne koydu. Ve son bir kez dışarıyı kontrol edip Meva'ya bakmadan orayı terk etti. Dolunayın parladığı gecede kendini bulutların üzerine çıkardı. Ay ışığı tenini parlatıyor masmavi kanatlarında yıldızlar yer ediniyordu.

Sakince Lucifer'i beklemeye başladı.

Vesta bunları yaparken Lucifer tarafında büyük bir hayal kırıklığı vardı. Vesta'nın mühürlüsü olmadığını öğrenmek onu düşündürmüştü. Vesta'ya aşık olabilir miydi? Kibirli melek aşkı bilir miydi ki?

Dünyadan yaşlıyım bir kez olsun mühürlenmedim dahası aşk bana en ters duygu.
Aşk fedakârken en kibirli melek aşkı nasıl tadabilirdi ki?
Vesta...
Çok güzel ve güçlü bir melek. Dışlanmış, kaçmış,türünü sevmeyen. Tıpkı ben.
Arkadaşını sahiplenişi,koruyuşu. Hiç benzemiyor bana.
Nasıl hem kopyam hem aksim olabiliyorsun.
Varlığını uzun süredir hissetmediğim kalbim nasıl oluyor da bu denli hızlı atıyor?