"Öpüşünce iş işten geçiyor mu? Sevgili miyiz şimdi biz?"
Soobin sırıttı.
"Arkadaşlar öpüşür mü?"
Ne cevap vereceğimi bilmiyordum.
"Yani sevgiliyiz öyle mi?"
Soobin'den bir kaç adım geride yürüyordum, arkasını döndü. Yüzünde ciddi bir ifade vardı.
"Sen istiyorsan seve seve sevgilin olurum, istemiyorsan öpüşmemiz sadece bir anı olarak kalır ve olmamış gibi devam ederiz."
Durup düşündüm, gerçekten kararsızdım. Yere baktım.
"Soobin, bir süre düşünebilir miyim?"
Soobin yaklaştı ve bir elini omzuma koydu.
"İstediğin kadar düşün."
°
O günün bitmesi için çok bekledim ve sonunda bitti.
Çıkışta Soobin'e hiç bakmadan eve koşmuştum. Kafamı yastığa gömüp düşünmeye başladım.
Onunla öpüştük ve bu hoşuma gitti, hatta onu kendi isteğimle bile öptüm. Ona yakın durmayı seviyorum, etrafında olmayı seviyorum, konuşmayı seviyorum.
Ama
Ya erkense, daha önce hiç ilişkim olmadı, ya güzel yürümezse.
Bir taraftan olumlu diğer taraftan olumsuz düşünüyordum.
Ve Soobin haklıydı, arkadaşlar öpüşmez.
Öpüşme de olduğu gibi düşüneceğim. Sevgili olmayı kabul etmediğimi varsayalım, ya ilerde Soobin'le sevgili olmak istersem ama o şansı kaçırmış olursam...?
Soobin'i seviyorum o da beni seviyor. Telefonumu açtım, kişilere girdim ve Soobin'in kayıtlı olduğu ismi değiştirdim.
Tüm bunlar olurken yarışma tamamen aklımdan çıkmıştı.
Evet katılacaktım, beni destekleyecek biri olduğu için mutluydum. Sadece büyük bir beklentiyle katılmayacaktım, açıkçası kazanacağımı düşünmüyordum ama Soobin'in benden büyük bir beklentisi olduğu ve kazanacağımı düşündüğü için huzursuzdum, onu hayal kırıklığına uğratmak istemiyordum. Elimden gelenin en iyisini yapacaktım.
°
Hafta sonuna kadar elimden geldiğince çalıştım, sevgilim beni her zaman destekledi ve yanımdan ayrılmadı.
Bu gün 14 Ağustos, yarışma yarın. Başvuruları halletmiştik geriye sadece sahnede performans sergilemek kalmıştı.
Evdeydim ve müzik dinlerken dinleniyordum. Kapının gürültülü bir şekilde çaldığını duydum. Kapıya bakmak için ayağa kalktım. Kapıyı açtığımda yüzüme konfetiler patladı.
