"Draco.. yavaş.."
"Sakin ol bebeğim acımayacak."
"Ah.. draco lütfen yavaşla.."
Sarışın iç çekti. "Tamam sen nasıl istersen."
Dedi ve kendini sevgilisinin yanına attı.
"Kızlar neden senin için ölüyor şimdi anlıyorum."
"Eh, ölünmeyecek gibi değilim."
"Draco!"
"Tamam sakin ol şakaydı sadece."
"Neyse artık uyuyalım değil mi?"
Sarışın kıkırdadı. "Bir şey derdim de neyse."
İkili birbirine sarılıp uyudu.
~~~~~~~~~~~~~~
Harry nefes nefese uyandı. Yine lanet kabuslarından birini görmüştü. Yanındaki suyu alıp içti. Evet savaş bitmişti ama onun kabusları bitmemişti. Arada böyle kabus görürdü. Çoğunlukla savaştaki ölenler rüyasına girer ve onu suçlardı. Onu en çok mahveden annesi ve babasının ona söylediği sözlerdi.
Harry'nin rüyası
Boylu boyunca uzanmış yatıyordu. Sahilin tüm kumları üstüne yapışmış gibiydi. Ayağa kalktı nerede olduğunu anlamaya çalıştı. Hiçbir şey hatırlamıyordu.
Birden karşısına çıkan kişilerle afalladı. Annesi ve babası tamda önünde idi. Yavaşça yaklaştı ve sarıldı. Karşılıklı öylece kaldılar. Sonra ise sert bir ittirme ile karşılaştı.
"Seni lanet çocuk! Bide sarılıyor! Senin yüzünden bu yaşımda öldüm! "
"Anne.. yapma lütfen! Yapma!"
"Kes! Çiçeğim haklı! Senin yüzünden öldük biz! senin yüzünden!"
Harry yere çöküp ağlamaya başladı.
"Yemin ederim benim elimde değildi.."
"Keşke hiç doğmasaydın! Merlin'in belası!"
-Rüya sona erdi-
Rüyası aklına geldikçe deliriyordu. Kalkıp sakinleştirici iksir içti. Bunu her kâbus gördüğü zaman yapardı. Birden kapısı tıklandı.
"Carl ne işin var burda?"
"Şey uyuyamadım ve gry olan kız kardeşim genellikle sabahlar,yanına gitmek istedim ama odandan sesler geliyordu iyi olup olmadığını kontrol etmek için geldim. İyi misin?"
"Şey kâbus gördüm."
"Çok kötüydü sanırım."
"Evet. Baya kötü."
"İstersen anlatabilirsin. Dinlerim."
"Peki. İçeri gel. "
Carl yatağa oturdu. Harry ise yanına.
Harry tüm rüyayı anlattı. Annesinin ona bağırmasını, babasının ona söylediği sözleri.
"Harry..ne diyeceğimi bilmiyorum. Ama bu bir rüya. Gerçek değil."
"Ya öyle ise? Ya öldüğüm zaman annem ve babam beni istemezlerse?"
Söylerken elleri titriyordu. Titremenin ardından bir hıçkırık duyuldu. Harry şu anda hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Carl ise onu kendine çekti ve sarıldı.
"Tamam sakinleş Harry.. sadece bir kabustu." Bir yandan da Harry'nin sırtını okşuyordu.
"Yine de korkuyorum.."
