neyse geçti

2

Sevdin bu senin hatandı, artık hiç uzatmadan gitmelisin sevgilim.

Kız elinde ki kitaplarla ve kol çantasıyla merdivenlerden iniyordu. Mavi saçlarına tezat yeşil gözleri bomboş etrafa bakıyordu.

En yakın arkadaşı vardı. Şuan yoktu.

Otomatlardan bir kahve aldı. Arkasını dönmesiyle kahverengi gözlerle karşılaştı. Kahveyi tutuşu sıklaştı.

Çocuk bilerek gelmişti arkasına. Kokusunu tekrar almak için. Kızın arkasını dönmesiyle kaşlarının kavisle çatılmasını izledi.

Mavi saçları rüzgarla önüne gelirken bütün koku çocuğa gitmişti. Derin bir nefes alan çocuğu izledi kız.

Ne kadar salak diye geçirdi içinden.

Sevgilisi varken bile saçlarımın kokusunu kokluyor.

Galiba haklılar dedi tekrar içinde ki ses. Galiba sevgililerini aldatmış. Ne yazık. Onu seviyorum ondan nefret ediyorum.

Ondan nefret ediyorum. Üzgünüm onu seviyorum.

Neyse geçecek.

Kız hızla yanından geçti. Kahveyi bilerek bacağına döktü. Çocuk acıyla kıvrandı, kız dönüp bakmadı.

Umrunda değildi. Sanırım.

Kız, çocuğun sevgilisinin yanına gitti.

Galiba sevgilin bacağını yakmış dedi.

O olmasa da, başka birisi vardı.

Yeterdi. Nede olsa o asla olmayacaktı.

Basit bir denklem. Varsan yoksun. Yoksan, başkası var.

İç monologlar biraz yoruyor.

Neyse geçecek.

Yani sanırım.

---