Yürek Ateşi

Bölüm 2

Bölüm şarkıları
Ahmet Kaya, Ben gönlümü sana verdim.
Ayşenur Koliva, Getma...

İyi okumalar🤍

🔥

Ardıl Demirhan

2 Ocak 2021

Onca derdim yokmuş gibi birde başıma, ortadan kaybolan kardeş çıktı. Ah Azad ah! Nerdesin 1 haftadır kardeşim ya! Kapı çalındı. "Gir!" İnşallah Azad'ı bulmuşlardır.

"Abi, bulduk Azad abiyi." dedi Ferhat. Yakın korumalarımdan biriydi. En güvendiğim adamım ve sağ kolumdu.

"Hele şükür! Neredeymiş? Söyle gidip sikeceğim belasını. 1 haftadan fazla oldu! Ne Mardin'e gitmiş, ne hastaneye. Ne bok yiyorsa artık!" Başına birşey gelmiş olma ihtimali beni deli ediyordu. Ben yaşarken benim ailemin kılına zarar gelemezdi, izin vermezdim. Zarar vermeye kalkanı da yaşatmazdım.

"Mezarlıktaymış bu sabah abi..." Ne mezarlığı lan. "...Şimdi de bir uçurumun kenarında oturup içiyormuş."Ne içmesi? Hay sikeyim! Noldu bu adama?

"Ne mezarlığı Ferhat? Ne diyorsun sen?" dedim hiddetle.

"Bizim çocuklar takip etmişler abi, bende bilmiyorum." dedi.

"Bilmiyorum ne lan? Biliyorum NE? Bileceksin. Bileceksiniz. Ben size ailemin canını emanet ediyorum!" dedim. Ferhat başını önüne eğdi. "Özür dilerim ağam." dedi. Ne zaman bir hata yapsa ağam derdi bana.

"Söyle arabamı kapıya getirsinler. Sende Azad'ın konumunu at bana." dedim "Emredersiniz ağam." dedi. Belasını sikersem görürdü ağayı... La havle. Sabır Allah'ım.

Hızlı bir şekilde evden çıktım. Kapıda hazır olan arabama binip Ferhat'ın gönderdiği konumu takip ederek yola koyuldum.

Telefonuma gönderilen konum, daha önce gelmediğim, yerini dahi bilmediğim ıssız bir yerdi. "Ne işin var burda amına koyayım! Ne yaptığını bir anlasam!" diye söylene söylene gidiyordum.

Yarım saatlik yolun sonunda Azad'ın arabası görüş açıma girdi ama Azad'ı göremiyordum. Arabayı durdurup aşağı indim. Bir ses geliyordu, bir kadın sesi. Şarkı söylüyordu kadın. Azad'ın arabasına yaklaştım. Ben yaklaştıkça ses daha net duyulur bir hal aldı. Yaklaştıkça bu sesin telefondan geldiğini anladım. Bu ses bir sanatçıya ait değildi, bir ses kaydıydı.

Azad'ın sırtı arabasının önüne yaslı gözleri ise kapalıydı, birinin geldiğini fark edemeyecek kadar bu dünyada değil gibi görünüyordu.

Ses kaydı başa sardı. "Ya aşkım hüzünlü şarkı sevmiyorum neden bana zorla Ahmet Kaya söyletiyorsun kiii!" diyordu bir kadın sesi. Elindeki viski şişesini dikti kafasına. "Senin sesin huzur veriyor bana sevgilim, en sevdiğim şarkıyı senin güzel sesinden dinlemeye bayılıyorum ne yapayım?" diyordu ses kaydındaki Azad'ın sesi. Sevgilim mi? Azad'ın sevgilisi mi varmış? "Valla CanParem Azad haklı çok güzel söylüyorsun şarkıyı. Hadi söyle de kulaklarımızın pası silinsin, elimizdeki rakıya tad gelsin bee" diyordu başka bir kadın sesi. "Tamam yaa kıyamıyorum size bir türlü söyleyeceğim şarkıyı." Kahkaha sesi duyuldu ve kız şarkıyı söylemeye başladı. Azad hipnoz olmuş gibi sadece ses kaydına odaklanmış öylece duruyordu.