O gün boyamayı yapıp can hocaya teslim etmiştik ders çıkışı dedim ki Sılaya
"o zaman sen eşyalarını toplar getirirsin"
"tamam adresi versen sen bana"
"tamam dur şu kağıda yazayım"
Kağıdı aldım elime ve yazmaya başladım yazdıktan sonra Sılaya uzattım ve dedim ki neşeli bir şekilde
"Al o zaman bekliyorum seni"
"geleceğim"
Sıla, Oğuz ve Seray çıktılar PİREL yanımda kaldı ve yanıma gelip dedi ki
"VAMSEL"
Bir anda kalbim küt küt atmaya başladı neden bilmiyordum bu çocuğu her gördüğümde kalbim küt küt atıyor karnıma ağrılar giriyordu titreyen ellerimle döndüm ve dedim ki
"Efendim"
"Ben sana şey söyleyecektim"
"ney"
"Şey.. şey sen"
"evet ben"
"Çok.. çok güzelsin"
Evet kalbim neredeyse yerinden çıkacaktı her an düşüp bayıla bilirdim dedim ki hızlıca
"Teşekkürler"
Ve hemen o alandan çıktım ve hemen eve doğru yürümeye başladım neden böyle oluyordu bu çocuğu her gördüğümde kalbim atıyor ve karnım ağrıyordu..
PİREL..
"Neden böyle yaptı şimdi"
Dedim bu kızda bir şey vardı karşısına geldiğimde kalbim küt küt atıyor. kalbime ağrılar giriyor ve dilim tutuyordu sanki ne olduğunu fark ettim ve dedim ki kızgınlıkla
"Oğlum kendine gel lan"
Ve çıktım oğuzlara yetişmeye çalıştım koştum ve neyse ki yolun yarısında yakaladım dedim ki Sılaya
"Sıla var ya sen zeki kızsın"
"Teşekkürler"
Oğuz dedi ki
"aynen iyi ki çıkardın bu ev arkadaşı mevzusunu"
"yok be ben kızı gerçekten çok sevdim demi Seray"
"aynen kız ok iyi biri demi oğuz"
"evet kız bence bizim ekibe layık"
Diğerleri de onaylarcasına başını salladı ben ve oğuz bir süre sonra öne geçtik Seray ve Sıla arkada kaldı oğuz dedi ki bana
"sen hayırdır abi"
"ne hayırdır"
"Fark etmiyor muyum zan ediyorsun"
"Neyi"
"VAMSELE ilgini"
"yok benim ilgim kimseye"
dedim tedirginlikle
"he he"
"ya tamam birazcık olabilir ama"
"ama"
"öyle çok değil"
"çok değil"
"off tamam köpek gibi Aşığım VAMSELE"
