Wakas

786 10 0
                                    

"Ma, bakit tayo nandito sa beach? Hindi pa naman bakasyon. Atyaka may pasok pa bukas ma. Hindi ako pwedeng mag absente." sambit ni Tasha pagkadating namin sa rest house ni Jane

"Naiintindihan niyo naman ako kung dito muna tayo?" Hinaplos ko ang pisngi niya

"Bakit po?" Takang tanong niya

"May nangyari lang anak."

"May naghahabol ba sa'yong boombay ma?"

Natawa ako ng mahina at umiling.

"Hindi anak. Malalaman niyo din soon."

"Natalia. Sa labas tayo." malamig na sambit ni Jayden

Galit siya... Kapag tinawag niya akong Natalia galit siya.

"Sabihin mo na lahat sa'kin ngayon. Gulong-gulo na'ko Natalia, hindi ko alam kung totoo ba 'yon o hindi."

"Ang alin?" Takang tanong ko

"Tignan mo para malaman mo. Matagal na akong binabagabag dahil sa taong 'yan."

Who's this? Wala namang ibang nakakaalam sa mga totoong nangyari kung hindi si-

"That's me." napalingon kami kay Jane na nagsalita.

"Ikaw 'yon?!" Gulat na tanong ni Jayden

"Yes. Binibigyan kita ng hint para kung sakali may idea ka kung bakit nangyayari ang lahat ng 'to. Akala ko nga kinausap mo na itong si Talia. Sis sabihin mo na ang lahat." saad niya bago kami iwan

"Magsalita kana Natalia. 'Wag mo 'kong pagmukahing tanga dito, ano 'yon? anong nawala?"

I sighed deeply before I straightly look at him.

"Remember two years ago? Hindi ko intensiyon na iwan kayo noon. Palusot ko lang ang pangarap ko para makaalis ako. Si Mister Nakayama... Pinakulong niya ako. Pinagbayaran ko ang utang ng mga magulang ko na dapat sila ang nagdurusa." Napahikbi na 'ko "Ginutom at pinarusahan nila ako habang buntis ako sa anak natin. I didn't know that I'm carrying a twins that time, dahil sa stress at kulang sa pagkain nalaglag ang isa sa kambal... Our poor little angel." para akong hinihika habang nagsasalita dahil hindi pa din ako matigil sa pagluha

"Akala ko tuluyan na akong makakalaya nang tumigil na sila sa pananakit sa'kin. Pero nagkamali ako, pagkatapos kong ipanganak si Tali kinuha nila ang anak natin. Siya daw ang magiging kapalit sa mga iniwang utang ng mga magulang ko. Wala akong magawa... Tinanggap ko nalang ang lahat. Hanggang sa dumating si Jane at niligtas ako. Hindi ko alam na step father niya si Mister Nakayama, nagmakaawa siya sa mama niya para tuluyan na akong makalaya. Pumayag si Mister Nakayama, sinabi niya na sapat na ang dinanas ko para bayaran ang mga utang."

"Sorry." Kinabig niya ako payakap sa kanya at umiyak sa balikat ko

"Lumayo kami ni Jane, tinulungan niya akong bumangon. At nasa kanya si Tali noong kinuha siya sa'kin. Lumipat kami sa Italy at doon nagsimula ulit. Tinupad ko ang pangarap ko kasama ang anak natin. And when Tali turns two, umuwi kami ng pilipinas. Binalikan ko kayo sa dating bahay natin, pero wala na kayo doon." tuloy ko

"Sorry mahal. Sorry sa lahat ng mga nasabi ko sa'yo ." patuloy pa din siya sa pagiyak

"It's okay, I understand." hinaplos ko ang pisngi niya

"Sasamahan na kita ngayon. Malalagpasan natin 'to." pinagdikit niya ang mga noo namin

"I love you." saad ko habang nakapikit

"Mahal na mahal din kita." and then he kissed my lips

Finally... I feel relief now

Jane's POV

"Koko firipin de nani o shite iru no? (what are doing here in the philippines?)" i asked my step father

"Nataria wa doko? (where's natalia?)"

"Watashi wa shiranai (i don't know)" malamig ko siyang tinignan

"Uso-tsuki, watashi wa anata ga kanojo o kakushite iru koto o shitte imasu.
(sinungaling, alam kong tinatago mo siya)"

Pinapainit talaga ng matandang hapon na 'to ang ulo ko. Hindi ko alam sa maharot kong nanay kung anong nagustuhan niya sa hapon na 'to.

Isa pa ang magulang ni natalia, uutang-utang ng malaking pera hindi naman kayang bayaran. Kapag talaga nakita ko na ang mag asawang 'yon ako mismo ang mag papakulong sa kanila.

"Hoka ni nanika irimasu ka? nataria wa sudeni ryōshin no shakkin o kansai shite imasu. amarini mo (ano pa bang kailangan mo? nabayaran na ni natalia ang utang ng mga magulang niya. sobra-sobra pa nga)" hindi ko na naiwasang mairita

"Sore dakede wa jūbunde wa arimasendeshita. Kare wa mada ryōshin no shakkin o hensai shinakereba narimasendeshita. karera wa mata shakkin o shitanode, karera wa mata watashi kara nigemashita (that was not enough, she still had to pay her parents' debt. Because they got into debt again, they ran away from me again)"

"Tanga ka pala e! Bakit mo pa sila pinautang?! Ang best friend ko na naman ang magdudusa gano'n? E kung pukpukin kita sa ulo? huh?!" galit na sabi ko

Sa lahat ng nagpapautang siya ang pinaka tanga.

"Nani o itte iru? (what are you saying?)"

"Watashi wa anata ga orokada to itta! Naze kare ni okane o kashita nodesu ka? Watashi no shin'yū wa futatabi sonoyōni kurushimu nodarou ka? Atama o naguttara dō suru? wa?!
(Ang sabi ko tanga ka! bakit mo pa sila pinautang?! ang best friend ko na naman ang magdudusa gano'n? e kung pukpukin kita sa ulo? huh?!)"

"Kare wa watashitachi to issho ni kimasu. Kare no ryōshin ga shakkin o hensai dekiru yō ni, kare wa watashitachi no kādo ni narimasu (sasama siya sa amin. Siya ang magiging baraha namin para bayaran ng magulang niya ang mga utang nila)"

"īe! mina de watashi no resutohausu kara deteike! Tsupe! (Hinde! Lumayas kayong lahat sa rest house ko!)" saad ko at tinutukan sila ng baril

Hindi na ako makakapayag na makuha pa nila si talia. Maghirap sila sa kakahanap sa mga letseng magulang ni talia.

"Jane, don't." awat niya

Napa english ka no?

"Lumayas na kayo! get out of my territory. I know where is natalia's parents"

"Karera wa doko ni iru?"

"My mens will help you. Go away and don't bother Natalia again." masama ko silang tinignan habang nakatutok pa din ang baril sa kanila

"If you make fun of me Jane. ready your self"

Inirapan ko lang naman siya

"Edi wow!" masungit na sabi ko at malanding naglakad papalayo sa kanila

"Sis! okay na. Hindi na niya kayo guguluhin." tawag ko pagkapasok ko sa bahay

"Thank you so much jane. I owe you a lot" nakangiti niyang sabi at niyakap ako

"Para sa'yo. You know naman na kapatid na ang turing ko sa'yo."

"Thank you talaga."

"Paulit ulit ka naman." pagbibiro ko

"Ma kailan tayo uuwi? naiinip na ako dito. Gusto ko na mag-aral, ang dami ko ng absent." reklamo ni tasha

"Sa susunod na araw anak. Kailangan muna nating masiguro kung wala na ba ang bad guy na 'yon."

Sisipag gumawa ng bata. Hindi man lang nagkakalayo ang agwat ng mga anak nila.

Ako kaya? kailan kaya ako magkaka anak?- anak agad iniisip mo jane, e wala ka pa ngang jowa na tutulong sa'yo

I'm so happy for my best friend.

           -End-





His Ex Wife  (A DONBELLE SERIES)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon