sope : violet

4

2 gündür hoseok'un nerede olduğunu bilmiyordum , burada papağan gibi konuşabilen bir hayvan yokmu amk.

İleride bir sincap gördüm, yavaşça yaklaşarak "hey" dediğimde bana döndü "hoseok nerede" dediğimde biraz daha baktı, ilerlemeye başladığında peşinden gittim.

İleride hoseok'u gördüğümde sincaba teşekkür ettim, hoseok'un yanına gittim, ağaca yaslanmış etrafa bakıyordu, gözleri kırmızıydı.

Üstüne çok gitmiştim anlaşılan, yanına gelerek oturdum "selam" dediğimde kafasını salladı, vay be ben olsam karşılık vermezdim ama o çok kibardı.

Yanına yaklaştım "eee napıyorsun burada?" dediğimde "ağacı dinliyorum" dediğinde kaşlarımı çattım "ağaçlar konuşamaz" dediğimde derin bir nefes aldı "doğa koruyucusuyum, ağaçlar ve hayvanlar ile konuşabilirim" dediğinde kafamı salladım, doğru ben onu unutmuştum.

Gülerek "küsmüyüz" dediğimde kaşlarını çattı "neden?" dediğinde kafamı eğdim "hoseok pamuk kalplisin, çok güçsüzsün" dediğimde kafasını çevirdi "ağacı rahatsız ediyorsun" dediğinde kalktım "tamam, ben buralarda dolaşıyorum" dediğimde kafasını salladı.

İlerledim, onu görebileceğim bir yere oturdum, ağlamaya başladı, kendisi de biliyordu ama güçlü olmak zorundaydı, ağlaması durana kadar o'nu izledim.

Geceye kadar, tavşanlar, kuşlar, goril, sincap, her hayvan yanına toplanmışlardı, goril yavrusu sarıldığında o'da sarıldı, tilkiler yanlarına oturdu, hayvanlar o'nu çok seviyorlardı.

Beni getiren sincap elinde çiçekler ile geldiğinde o'na baktım, çiçeği uzattığında kaşlarımı çattım, üstüme çıkarak yeniden uzattığında aldım, hoseok'a baktığında ne istediğini anladım.

Omzuma çıktığında hoseok'un yanına gittim,  goril geri çekildi, hoseok'a çiçeği uzattım, aldığında sarıldım, kafasını boynuma koyarak ağlamaya devam etti.

Saçlarını sevdim, ağlaması beni çok üzüyordu, kalbim ağrıyordu ve ben neden ağrıdığını bilmiyorum.

Ağlamsı durduğunda geri çekildi, kafasını eğdiğinde çenesini tutarak kaldırdım, jay arkasında çıktığında şaşkınca baktım.

Hoseok jay'ı gördüğünde gözleri doldu, jay yanına oturarak sarıldı, geri çekildim, jay bana bakarak "ondan uzak dur" dediğinde kalkarak geri çekildim.

Hoseok'un saçlarını öperek kaldırdı, uzaklaştıklarında arkalarından baktım, olduğum yere oturdum, anne goril mango uzattığında aldım "teşekkür ederim" dediğimde arkasını dönerek gitti.

Buraya alışmıştım, yanımda kimse kalmamıştı, kafamı eğdim, hayatım boyunca yalnızdım ama hiç bu kadar hissetmemiştim.

Ağaca yaslandım "hayatımda her zaman yalnızdım ama artık çok acıtıyor" diyerek güldüm, mango dan ısırdım.

Hoseok ve jay geri geldiklerinde jay birşeyler söyler iken hoseok kafasını salladı, gülerek baktım, düşman gibi görünselerde onlar kardeşti.
_______________
Yaa yunki🥺🥺