Jay'in verdiği hasarı hoseok ile kapatmıştık, şimdi büyüyen bütün fidanları sulamıştık.
Kenarı oturduk, hoseok'un yanağını severek öptüm "bebeğim" dediğimde gülerek baktı "yoongi onlar çok mutlu" dediğinde anlını öptüm "senin gibi güzel bakıcıları varken neden mutlu olmasınlar" dediğimde yanakları kızardı.
Dudaklarını öptüm , gülerek kollarını boynuma sardı, yanağını okşadım, ayrıldığımızda kafasını omzuma koydu.
Jay ileriden geldiğinde kaşlarımı çattım, kafasını eğerek durduğunda hoseok "neden geldin" dediğinde jay "özür dilerim hoseok, ben kinime yenildim, doğa pişman olduğumu anladığında affetti, lütfen sende affet" dediğinde hoseok bana baktı.
Anlını öptüm "affet hoseok o seni çok seviyor" dediğimde kafasını salladı, jay'e döndü "tamam affediyorum , umarım akıllanmışsındır" dediğinde jay kafasını salladı "evet, evet akıllandım, teşekkür ederim hoseok" dediğinde hoseok kalkarak kardeşine sarıldı.
Gülerek onları izledim.
Hoseok mutluysa bende mutluydum.
______________Umarım final'i oturtmuşumdur 🥺🥺 olmadıysa söyleyin daha iyi birşey yazayım, Love you
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sope : violet
Fanfictionasla yanından ayrılmayacaktım, her zaman arkasında durucaktım...