Gözümü açmaya çalıştığımda kendimi hastane odasında beklerken babamın son bıraktığı yerdeydim bodrum katında...
Hiç bir değerim yok gözlerinde beni kaldırmaya tenezzül bile etmemişler.
Ağrılarıma aldırmadan kalkmaya çalıştım oysaki ne çok istemisdim bu dünyaya son bakışımın olmasını
Tekrar kalkmayı denedim ama acı tarif edilemezdi.
Biraz bekleyip tekrar denedim sonunda kalkmıştım.
Bodrum katından sessizce çıktım eve baktığımda kimse yok gibi gözüküyordu duvardaki saate baktığımda 11 di nereye gitmişlerdi ki bu saatte.
Aldırış etmeyip oda demeye bin şahit isteyen çatı katıma gittim.
Yatağıma uzandım ve hayatımı düşündüm, yaşadıklarımı düşündüm hep böylemi olcakdi ben sevgiyi haketmicek ne yapmişdim .
Bu hayatta kimsem yoktu o kadar yanlız hissediyordumki sıkıntılarımı anlatacağım bir arkadaşım bile yoktu.
Hayat çok acımasız. Şimdi gülüp eğlenen
Ne çok insan vardır acaba bir gün bende öyle olurmuyum bunları düşünmeyi bırakıp yaralarıma krem sürmeye başladım en azından acım dinebilirdi.
Krem sürmeyi bitirdikten sonra bisiler atıştırmak için aşağıya indim.
Dolapta yicek birşeyler bulup yemeğe başladım. Yemeğimi bitirdikden sonra televizyon izlemek için oturcaktimki kapı çaldı.
Kalkıp baktım anne ve babam gelmişlerdi.babam
-yarin sabah hastaneye gidicez erkende hazır ol
-Neden ,ne olduki, kötü bişimi var?
-Sana soru soru diyen oldumu hazır ol sabah diye annem atıldı ortaya
Babam
- senden kurtulabilecez galiba sonunda
Benden kurtulmak mı ? Öldürceklermi beni? Yada hastaneyemi bırakıp gidicekler? Ne oluyor birden bire böyle
Onları daha fazla sinirlendirmemek için başımı sallayıp odama çıktım.
Kendimi yatağa attım ve kendimi derin bir uykuya bıraktım
Sabah erkenden kalkıp kahvaltıyı hazırladım onlarda erken kalkıp yemislerdi zaten ve hastaneye gitmek için yola koyulmusduk.
Hastaneye vardığımızda bekleme salonunda bekliyorduk bir doktor gelip buyrun odama gecelim dedi bizde onu takip etmeye başladık.
Odaya geçince karşımda bir tane benim yaşlarımda bir kız çocuğu ve benden biraz büyük bir erkek bana çok kötü bakıyodu ve onların anne babası olarak tahmin ettiğim iki kişi vardı.Ama neden onlarla burdaydik
Doktor derin bir nefes alıp konuşmaya başladı
Öncelikle hastanemiz adına gerçekten çok özür dilerim çok büyük bir karışıklık olmuş iki tarafdaki ailenin çocukları karışmış o zamandaki hemşirenin hatası gerçekten çok özür dileriz yinede emin olmak için DNA testi yapmamız gerek.
Doktorun dediklerinr aslında çok şaşırmamışdım.
Yani ben Sarışınım onlar esmer anlamış sayılırdım hayatım sanki duzenliymis gibi dahada çok sapa sardi teste gerek yoktu sonuç apaçık ortadaydi
Karşıdaki o çocukların babası olarak tahmin ettiğim kişi konuştu
Önce testi yaptıralim sonra konuşalım
Herkes kabul etmisdi
Kanlar alınmıştı ve sonuçların çıkmasını bekliyorlardı iki saate çıkarmış hastane onların olduğu için
Annemle babam kantine gitmişlerdi bende tek başıma oturuyodum acikmisdim
O çocukların annesi elinde bir simit ve meyve suyuyla yanıma oturdu
𝑎𝑟𝑡ı𝑘 𝑠𝑒𝑛𝑖𝑛𝑑𝑒 𝑎𝑛𝑛𝑒𝑛 𝑏𝑒𝑛𝑐𝑒
𝑘𝑎𝑏𝑢𝑙𝑙𝑒𝑛𝑚𝑒𝑘 𝑖𝑠𝑡𝑒𝑚𝑖𝑦𝑜𝑟 𝑔𝑖𝑏𝑖 ℎ𝑖𝑠𝑠𝑒𝑑𝑖𝑦𝑜𝑟𝑢𝑚
Meraba Eslem ben
Bende Asel Neris memnun oldum
Bende çok memnun oldum kızım
'Kızım' o kadar yabancıki bu kelime bana bir kere bile kullanılmadı bu kelime gözlerimin dolmasına engel olamadım hemen kendime gelip Eslem hanıma tebessüm ettim
Elindeki simitle meyve suyunu bana uzattı
-Kan verdin sekerin düşmesin al ye kızım dedi
Hayatımda ilk defa biri beni düşünmüşdü bu gerçekten çok güzel bişeydi
-Saolun hiç gerek yok
-Olurmu öyle hadi ye biraz diyerek elime tutusdurdu gulumseyerek teşekkür ettim
Hissetmişdi sanki
Simitimle meyve suyum bitmişdi vr sonuçların çıkma saatide gelmişti
Doktorun odasına gitmisdik hepimiz
Doktor elindeki kağıda bakarak boğazını temizledi
Evet sonuçlar çıktı beklediğimiz gibi bebekler karışmış...
✿. ✿. ✿. ✿. ✿
✿.
✿. ✿. ✿. ✿
✿
