08 - I am the fire

36 1 0
                                    

Het enige wat ik nog in mijn tas moest duwen voor ik naar mijn nieuwe 'huis' zou gaan, waren mijn sokken en ondergoed. Veel had ik toch niet te verliezen. Mijn ouders waren nooit thuis, en als ze dat wel waren deden ze alsof ik niet bestond. Ik grinnikte kort toen ik me bedacht dat dát best wel cliché klonk. Toen ik mijn tas had dichtgerits deed ik de 'weekendtas' om mijn schouder. De opdracht die ze aan mij had gegeven wat betreft alles wat ik mee moest nemen hield in dat ik alleen mijn echt persoonlijke spullen mee hoefde te sleuren zoals kleding en ondergoed ed. De rest van de spullen zoals matrassen en huishoudelijke dingen hadden ze daar wel. Mijn gedachten werden onderbroken door een voordeur die openging. Aan de voetstappen die binnenkwamen te horen was mn pa net thuis. Met mijn tas over mn schouder en mn jas over mn arm gehangen liep ik naar beneden. Toen mn pa me in zich opgenomen had zei hij opgewekt 'zo, ga jij ook eindelijk eens het huis uit?' Een korte 'Ja' verliet mijn mond. Verkeerd antwoord. Mn wang begon te branden vanwege de hand die mij net een klap had bezorgd. Ik wendde mijn ogen af uit angst om nog een klap te ontvangen. 'Daar ben ik blij mee' zei mijn vader kortaf waarna hij zich in een ruk omdraaide en wegliep. Ik bleef even verstijfd staan en besloot daarna toch maar weer naar boven te gaan om mijn spullen te pakken. Zonder nog enig woord te spreken met mijn vader ging ik het huis uit met twee grote tassen op mijn rug en pakte ik de bus naar school die ik elke dag gebruikte.

Voordat ik al naar de struiken toe was gelopen waar ik de vorige keer naar beneden werd gelijd, werd ik al tegengehouden door de blondine van een paar dagen geleden. Lachend begon zij mij te vertellen dat de plek waar wij gister waren, niet de plek was waar ik zou overnachten. 'Kom maar met mij mee' vervolgde ze haar verhaal en ze liep in hetzelfde tempo als ik aanhield met mij mee naar mijn nieuwe huis. Eenmaal daar aangekomen was het voor mij niet zo heel moeilijk om me op mijn gemak te voelen. De mensen zagen er aardig uit en de sfeer was geweldig. 'Dit gebouw bestaat uit 25 verdiepingen, waaronder zich 10 verdiepingen aan slaapvertrekken bevinden voorderest is er een verdieping voor je school, voor eetruimtes, douches, en toiletten vind je op elke verdieping wel.. Jij slaapt nu nog in je eentje op een kamer, maar over een week wordt je gekoppeld aan een andere jongen. Maar daar krijg je van de week nog wel meer over te horen' ze nam even een korte pauze om adem te halen voordat ze haar verhaal eindigde 'ik zal je nu dus even naar je kamer brengen waar je dan even alleen kan zijn enzo en je spullen kan uitpakken' een kleine glimlach verscheen op haar gezicht die haar spontane uitdrukking goed benadrukte. 'Die lift die je daar ziet kan je gebruiken om naar je eigen verdieping te komen' ik knikte kort en liep in de richting van de lift. Toen ik omkeek was blondie al verdwenen, net zoals de vorige keer. Maar tegelijk toen ik weer voor me uit keek om te kijken waar ik liep, liep ik bijna tegen een paal op die voor de lift stond. Een jongen die vlakbij stond keek op van zijn bezigheid door mijn plotselinge schrikbeweging en een kleine grijns verscheen op zn gezicht.

Hard to loveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu