"Nehir Zadeoğlu"

0.5

Arkadaşlar son olan olaylardan sonra normalde yazmayacaktım ama depremden uzaklaştığım tek ortam burası bu nedenle kafamı rahatlatmak için sıklıkla bölüm yazmaya devam ediyorum ama Nehir çok mutlu geldi gözüme bilen bilir hiçbir watty kızının mutluluğu çok sürmez puwhajqkqlq bizi çok kaoslu bölümler bekliyorr.

Umarım severek okursunuz.

                               ●

Yaptığım uyuma numarasını çok inandırıcı olmamış olacak ki gülme sesleriyle kafamı kaldırdım ve sesin geldiği tarafa baktım bakışmamızla benden "ayy" sesi onlardan ise "lann" sesi çıktı Akın abim "Siz tanışıyor musunuz?" Diyince birbirimize bakıp gülmeye başladık ve "Evet" dedik tabi siz merak ediyorsunuzdur şimdi ben de hemen kısaca anlatayım size.

05.07.2022

Doktor Civanımla ve onun arkadaşlarıyla -Merih,Buğra ve Kaan- basketbol oynamaya gelmiştik ben ve Pamir 1.Takım Civcivim, Kaan abi ve Buğra abi ise 2.Takımdı oyunun ortalarında hiç basket atamadığım için yere çökmüş onları sabote ediyorken Pamir topu elime attı ve belimden kaldırıp potaya götürdü ve ilk basketimi attım Buğra abilere nah çektikten sonra ufak çaplı sevinç gösterimiz için Pamirin bu sefer de sırtına atlayıp saha koştuk.

Oyunun sonlarına doğru birkaç kişi sahanın çok yakınındaki banka oturup bana bakmaya başladılar ama belki de maçı izliyorlardı diye ses etmedim biraz sonra fark eden tek kişinin ben olmadığımı anladım Pamir "Siz kime bakıyorsunuz lan?" Diyerek sahanın tel olmayan yerinden onlara koşunca diğerleri de eşlik etti onlar kavga etmeye başlayınca köşeye çekilip izlemeye başladım ve yanıma o çocuklardan biri oturup bana çekirdek uzattı ben de ona capri sun uzattım ve siren sesleri gelene kadar devam ettik yanımdaki çocuğun adının Arın olduğunu öğrenmiştim polisler diğerlerini arabalara yerleştirdikten sonra bize döndü ve Arınla birbirimize sarılmışken bize de arabaya binmemiz gerktiğini söyledi ben "Ne memuru polis bey?" Derken Arın da "Yalan söyleme yalan söylemee." Diyordu ve tabikide bize attığı bakıştan sonra tıpış tıpış bindik.

Karakola geldiğimizde onları erkekler hücresine beni de kadınlar hücresine koydular şu anda yanımdaki ablalarla birlik olmuştuk ve diğerlerine sataşıyorduk hatta kimse bize aksi bir cevap veremiyordu çünkü yanımdakiler çok güçlü kişilerdi ve sonra onları sorgu odasına aldılar ama geri gelmediler herhalde tutuksuz yargılanmışlardı dimi ehehe ama bu sefer de bulaştığım kişiler bana ters ters bakıyordu madem öyle birazcık ortalığı karıştırmakta sorun yoktu değil mi?

Karşı taraftaki neon pembe giyimli ablaya yavaşça yaklaştım ve "Abla şu karşıdaki mor kadın senin arkandan atıp tutuyor haberin olsun." Dedim ve sinsice neon morluya yaklaştım ona ise "Abla şu pembeli senin arkandan neler dedi neler bir bilsen ben olsam o laflarının altında kalmazdım ama sen bilirsin." Dedikten sadece 3 dakika sonra ortalık mahşer yerine dönmüştü ben ise demirlere tutunup köşeye çekilmiştim.

Kısa süre sonra polis gelmişti ve onları ayırıp beni sorgu odasına götürmüştü ve gereken açıklamayı yaptıktan sonra serbest bırakmışlardı meğersem bir akrabalarına çok benzettikleri için fotoğrafımı çekmeye çalışmışlar aramızda uzlaştık ve şu an abimlerle kapıya doğru yürüyorduk.

Ben abimlere yetişmek için hızlıca yürüyüp önlerine geçtim ve onlara doğru döndüm ve "Ne gündü ama" dedim Kaan abi "Bir de bayıl istiyorsan Feriha." Dedi elimi anlıma koyup bayılma numarası yapıyordum ki ayağımın kaymasıyla tam düşecekken biri beni kucağına aldı ve yüzümü patpatladı iyi miyim değil miyim diye bakmak için kapattığım gözlerimi açıp ona mahçupça baktım ve özür diledim ama hiçbir tepki vermeyip gözlerime bakmaya devam ediyordu e ben de mecburen onun yeşil gözlerine bakıyordum en son Pamirin bize seslenmesiyle kamuflaj kıyafeti giyen ve yüzü de maskeyle kapalı olan asker beni yavaşça bırakıp kafasını salladı ve "Daha dikkatli olun küçük hanım." Dedi ve gitti ben de biraz arkasından bakıp abimlere döndüm ama Pamirin bakışları hiç de normal gözükmüyordu bunu boşverip abimle beraber eve döndük evde bir ton azar işitsek bile bugün çok güzel geçmişti.

Günümüz

Koşup Arınla birbirimize sarıldık ama bu sarılmamız bizi ayıran Barlas ve Rüzgar sayesinde çok da uzun sürmemişti kafamı tekrardan salondaki diğer kişilere çevirdiğimde evden kaçabileceğim yerlere bakmaya başlamıştım bile...

Neyseki çok geç olmadan (gece 3'te) herkes evlerine gitmişti ve bugünü de atlatabilmiştik.

                                 ●

Umarım bölümü beğenmişsinizdir bu bölümde eskiye gitmek istedim ve ufak bir spoiler olsun bölümde 1 tane orrrrman çocuğu 1 tane ise ask adam varr.

Sizce Nehir neden herkese abi deyip Pamire demiyor?

Bizi çok kaoslu günler bekliyor canlarım çünkü psikolojim pek iyi değil.

Arkadaslar cok yeni bir karar aldim artık birkaç tane komikli yoruma bölüm atiyorum evet cok zor bir karardi.

Hepinizi çok çok öpüyorumm oy vermeyi unutmayınn <333.