Aşk mı, Takıntı mı ?

4.

*Linda*

Gözlerimi açtığımda hava kararmaya yeni başlamıştı. Telefonumdan saate baktığımda 18:30'du. Yataktan kalktım ve biraz hava almak için balkona çıktım.

Bir mesaj bildirimi alınca tereddüt ettim, yoksa Nehir çoktan Kerimi öldürmüşte arayan polisler miydi ?
Hayal gücün harikaymış Linda, tebrik ederim!

Mesaj numaramı verdiğim çocuktan gelmişti, aslında dün yazması gerekiyordu. Neyse dedim sonuçta bir sorun çıkmış olabilirdi, bilmeden direk suçlamamalıyım.

-Bilinmeyen-

-şey umarım rahatsız etmiyorumdur ? Benim hani şu numaranı isteyen.

+sorun değil çokta şey etme ya! Bu arada adını hiç alamadım ?

-Hürkan ben.

+Bende Linda memnun oldum, umarım iyi anlaşırız.

-Neden bilmiyorum ama çok iyi anlaşıcak gibiyiz.

+Bunu şimdiden bilemeyiz bence. Birbirimizi tanıyalım mı o zaman ?

-Hay hay ben hep hazırdım!

2 saat boyunca aralıksız konuşmuştuk, sevmiştim çocuğu. İyi birine benziyordu ama hemen güvenemezdim daha yeni tanıştık sonuçta. Ama çok güzel bir 2 saagimi geçirmiştim. Resmen çok eğlenceli ve konuşması saran biriydi. Arkadaş olmayı çok isterim aslında onunla ama daha fazlası değil. Bir süreliğine ilişki istemiyordum ve istesem bile ilk önce Kerim'den ayrılmalıyım. Ki buda biraz zor olucaktı.

Hürkan'la vedalaştıktan sonra Nehir'e yazdım ve olanları anlattım.

-Emin değilim Linda, öyle herkesle tanışmak pek iyi bir fikir değil.

+Hadi ama ya! En fazla ne olabilir ki ? Hem gayet neşeli ve nazik bir çocuktu senin dediğinin aksine.

-Kerimin aksine demeliydin.

Sessiz kaldım, buna cevap vermek istemiyordum daha doğrusu verememiştim.

-Özür dilerim bir anda dememeliydim.

Derin bir nefes verdim ve ekrandaki Nehir'e baktım. Onun suçu değildi.

+Sorun değil eninde sonunda ayrılacağım zaten.

-Peki bu ne zaman ? Bence direk yapmalısın. 2 boyunca Kerim'le dalaştım, adını bile duyunca tiksiniyorum artık.

Ağzımdan istemeden bir kıkırtı çıkmıştı, zorla gülüyordum resmen. Üzgünlüğümü saklamalı ve başkalarınıda üzmemeliydim. Onları da benimle birlikte üzemezdim, bu adil olmazdı.

+Emin değilim Nehir..bir süre düşünmeliyim.

-2 yıl yetmedi herhalde.

Bu sefer ikimizde kahkaha atmıştık. Acının tatlı tebesümmüydü ama içten içe bunun yanlış olduğunu biliyordum. Beynim ayrılmam için çığlıklar atıyordu, kalbim ise hala aptaldı. Ne zaman akıllanacaktı ? Sanırım asla.

Nehirle bir süre daha sohbet ettik, ikimizinde morali bozulmuştu Kerim konusu açılınca ama belli etmiyorduk. Etsekde ne değişecekti zaten ?
Telefonu kapatıp kenara koydum ve kendimi yatağa attım.
Öylece karanlıkta tavanı izliyordum, uykum hiç yoktu ama enerjimde yoktu.
Burnumun ağrısı geçmişti ama hala rahatsız ediyordu. İyileşmesi uzun sürmezdi umarım.

__________________________

Ne kadardır yatakta döndüğümü hatırlayamıyordum. Saat kaçtı ? 3 mü ? Yoksa 4 mü ? Emin değilim.
Sonunda oflsdım ve tekrar tavana bakacak şekilde yattım. Tavan herşeyden daha etkiliydi. Nedense tavana bakınca beynimde dolanan düşünceler uzaklaşır ve ortamı korkunç bir sessizlik alırdı. Bu ne kadar korkutucu olsada huzur vericiydi. Gözlerimi tavandan çekince yine düşünceler belirivermişti. Kafamda nedense 2 dakikadır ağrıyordu.
Her kötü şey bir ana toplanabilir miydi ? Sanırım bunu kanıtlamıştım, neyse en azından bilime bir yararım olmuştu.
Bir ses kulağımda çınladı. Ortamdaki sessizlik bunun daha fazla duyulmasını sağlıyordu.
Kapalı olan gözlerimi açtım ve etrafıma bakındım. Telefonumdan gelmişti, yine hangi sikik yazmıştı bu saatte ?