Bölüm daha hızlı gelecekti, hatta düzenlemesini yapıyordum, ama abim bir anda elinde mangalla gelince şuurumu kaybettim. Kendime geldiğimde et yiyordum galiba mangal yaptık ve şu anda bunu yazarken şerefsiz bir sivrisinekle uğraşıyorum.
Sivri sineği neden öldürmediğimi düşünenler Rafadan Tayfa izlememiş demektir, kalkın Rafadan Tayfa izleyin.
Ha bir de ben kızın üvey babasının ismini Remzi yaptım ya, aklıma ikide bir Kral Şakirde ki Remzi geliyor, imdat! Bu arada favori karakteriniz kim benimki Necati :)
Neyse sizi çok tuttum iyi okumalar!
Oy verip yorum yapmayı unutmayın. :))
_____________
Bölüm Şarkısı: Kalben: Yara
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
---------
Nefes alış verişlerim düzenliydi, daha dün bu saatlerde kendini benim zebanim yerine koymuş birinin yanındaydım. Bana bakıyor, nefesi saçlarıma karışıyordu yüzüme bakıp gülüyordu.
Nefesine; öldürdüğü, küf tutmuş, kanamış, iltihaplanmış ruhun kokusu gibi kokuyordu. Elleri üzerimdeydi, elleri kemer tutuyordu, elleri bıçak, elleri zehir tutuyordu. Onun elleri, öldürdüğü kadının cesedinde duruyordu.
Yatağın üzerinde oturmuş pencereden gökyüzüne bakıyordum. Dudaklarımda ufak bir tebessüm vardı, gözlerim yorgundu. Gardımı indirmiş bir şekilde dışarıyı izliyordum.
Ellerim titriyordu uyanalı bir saat olmuştu, uyanıp saatte baktığımda beşti, şimdi ise altıyı dört geçiyordu. Düşünceler kafamın içinde birbirine dolanıyor ama ben her birini görmezden geliyordum
Annen senin yüzünden öldü!
Ne sanıyorsun ki, kızı olmadığını bilseydi seni korumazdı.
Bencil! Annen ölürken neden engel olmadın?!
Sen ölmeliydin!
Yaşamayı hak etmiyorsun.
Fahişe!
Annen gerçek kızı olmadığını bilseydi seni sevmezdi bile!
Uğursuz.
Fahişenin kızı!
Kafamda yankılanan sesler umurumda değildi. Annem beni seviyordu bunu biliyordum, lakin benim yüzümden öldüğünü de biliyordum.
Annem bir fahişe değildi. Derin bir nefes aldım gözlerimi gökyüzünden çektim, dudaklarımdaki tebessümü sildim yavaş bir hareketle kalktım yataktan.
Koyu renk bir şey giymeliydim, kanmam olursa belli olmaması lazımdı. Zayıf görünmemeliydim dövüş tekniğim yoktu, aralarında dövüş tekniği olan biri varsa beni zorlardı. Fazlaydılar, bana dokunurlarsa kriz geçirebilirdim. Tehlikeydiler onları tehdit olarak görüyordum.
