1.5

11 2 0
                                    

Şarkı pek içime sinmedi ama olsun.

Cihan Mürtezaoğlu-Bir Beyaz Orkide

İyi okumalar.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

"Günaydın sevgilim." dedi boynumu öperek.Uyanmak istemiyordum,gözlerim kapanıyordu.

Benim gözlerimi kapatmamla birinin beni gıdıklaması arasında saniye bile yoktu.

"Aşkım dur." diye bağırmamla beni daha çok gıdıklamaya başladı.Sonunda kaçabilmişken belimden tuttu ve yeniden yatağa yatırdı,gıdıklamaya başladı.

"Kanerr." diyerek gülmeye devam ettim.Sonunda kolunu ıssırıp ondan kaçmıştım.Arkamdan gelirken çatık kaşlarla koluna bakıp söyleniyordu.

"Nasıl ıssırdıysan kolum morardı.Nasıl gezicem ben böyle?" çok komik gözüküyordu.İstemsizce kahkaha atmaya başladım.

Üstüme yürümeye başlamıştı."Neye gülüyorsun sen?" dedi sinirli gözükmeye çalışarak.

"Sana." dedim."Bana öyle mi?" kafamı salladım.Kafasını boynuma yaklaştırdı ve hiç beklemediğim bir sırada boynumu ıssırdı.

"Aaa!" kibirli kibirli gülmeye başladı.Üstüne atladım."Hadi hadi kahvaltıya geç o kadar sofra hazırladım." dedi.

Kahvaltı yaptıktan sonra dava hakkında konuşmaya başlamıştık.

"O gün geldiler mi sorguya?"  dedim.

"Hayır.Bir yakınları mı ne ölmüş.Bugün yeniden çağırıcam." dedi Kaner.

"Yaptıklarını tek başına yapmış olamaz Kaner.Bir iş var bu işte,tanıdığı veya bu işlerden anlayan biri yardım etmiştir." yaptıklarını kimse tek başına yapamazdı.Bunları yapmak için bu işleri bilen birinden yardım almak alması lazımdı.

"Biliyorum,bir kaç gündür ben de bu işin peşinden gidiyorum."gözleri çok dikkatli şekilde altını çizdiğimiz yerlere bakıyordu.

"Hiçbir şey söylememiş resmen.Acaba yeniden ben mi sorguya çeksem?" dedim Kaner'e.Belki ağzından bir şeyler kaçırırdı bu sefer.

"Olur." dedi Kaner.Aklını karıştıran bir şeyler vardı.Tekrar tekrar baştan sona okuyordu,bir şeyler olduğunun farkındaydı ama ne olduğunu bilmiyordu.

"Kaner dur.Söylediklerine bir bak,o zamanlar telefonun dinlendiğiden haberi vardı,sorguda söylemişti.Bu cümlede bir işler var." kurduğu cümle devrikti ve kullandığı kelimeler birbirinden bağımsızdı.

"Buldum!Liyan koş." kendime kahve yaparken Kaner'in sesiyle yanına koştum.Aradığı şeyi bulmuştu.

"Cümlelerinin baş kelimelerini birleştirip sonunda söylediği ismi koyunca mantıklı bir cümle ortaya çıkıyor." dediği gibi tüm kelimeleri birleştirdim.Ortaya çıkan cümle "Haber ver hemen Ahmet Abi'ye,telefonlarım dinleniyor ben arayamıyorum.Yanına gidersem çok dikkat çeker." olmuştu.

Dosyaların hepsini alıp hızlıca evden çıkıp arabaya bindik.

Arabayı çok hızlı kullanıyordu,mahkemenin erkene çekilmesi için ısrar edeceğinden emindim.Telefonunu çıkardı ve birisini aramaya başladı,kim olduğunu görememiştim.

"Emir,neredesin?" dedi Kaner.Emir,Kaner'in yakın arkadaşıydı ve bu davada bize yardımcı olan komiserdi."Kal orada,davayla ilgili birşey bulduk.Geliyoruz." dedi ve karşıdakini biraz dinledikten sonra telefonu kapattı.

Sessizliğimi korumaya devam ettim.Adliyenin önüne gelmişken telefonum çalmaya başladı.Avukat arıyordu.Telefonumu açmadan önce Kaner'e baktığımda sorgulayıcı bakışlarının altında ezilmiştim.Gözlerimi kaçırdım ve telefonu açtım.

"Efendim?" sesim yorgun çıkmıştı.Düşüncelerim beni yoruyordu.

"Liyan Hanım merhaba.Ben Sude,avukat olan." ben zaten bunları biliyordum.

"Biliyorum Sude Hanım,numaranız kayıtlı fakat şu an pek müsait değilim daha sonra arasam olur mu?" hemen içeri girmek ve Kaner'in bakışlarından kurtulmak istiyordum.

"Tabii ama biraz önemli bir durum,arasınız çok iyi olur." dediğinde kaşlarımı çatmıştım fakat şu an bunun üzerine düşmeyecektim.Anladığımı ve yarım saat sonra arayacağımı söyledikten sonra telefonu kapattım ve Kaner'in yanına doğru ilerledim.

"Avukat Sude,önemli bir şey varmış." Kaner sormadan cevap vermiştim.Sadece kafasını salladı ve yürümeye başladık.Konuşmamız gereken onlarca şey varmış gibiydik ama ikimiz de sessiz kalmayı tercih etmiştik.Bir anda aramıza bir soğukluk girmişti ve ben bu soğukluğun nedenini anlayamıyordum.

Emir'i gördüğümüzde ben yanlarına gitmemeyi tercih etmiştim,onlar da bir şey dememişti.Kahve almak için kantine inmiştim.Kahvemi alıp bir masaya oturdum ve avukatı aradım.Ne olduğunu soracaktım.



Limerence/TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin