You And Me Against All Odds

02

02

Nakita ko na ang sasakyan nila ate. Nasa labas na sila. Kitang kita ko si skyler at ang laki na nya. Kumaway ako at nagsimula ng maglakad palabas sa gate ng subdivision.

This is why I like subdivision so much. So peaceful. Walang gaanong sasakyan na dumadaan kaya safe kapag naglalakad.

Nung nasa labas na ako ng kalsada ay naalala ko yung noon. Hindi ako marunong tumawid, kailangan pa akong itawid ni lolo sa tuwing papasok ako.

Nung medyo nagtagal tagal na ay nasanay na akong tumawid mag isa. Hindi ko nga alam kung swerte ba ako, kasi sa tuwing tumatawid ako noon ay walang sasakyan na dumadaan.

At dahil kampante na ako walang dadaang sasakyan, hindi na ako tumingin sa tig kabilang daan at tumawid na, pero nagkamali ako.

Nagulat ako ng biglang may sumulpot na sasakyan. Sobrang bilis. I couldn't move my body. Nakatingin lang ako sa sasakyan na papunta sakin. Para akong nanigas.

I close my eyes because of fear at tumalikod sa sasakyan. Ayokong makita kung paano ako mababangga.

Ito na ba yun?

"Lioraaa!!"

I'm sorry, ate. For everything, and thank you for taking care of me despite everything that happened and thank you for forgiving me when I turned my back on you. Salamat at pasensya na, ate. Gusto ko lang malaman mo na nagsisisi ako sa naging decision ko. Sana sumama na lang ako sayo.

Dati lagi kong tinatanga yung mga taong napapanuod ko sa tv kasi lagi lang nilang tinitignan yung sasakyan na papalapit sa kanila. Pwede naman nilang igalaw agad katawan nila para makaalis sa pwesto nila para hindi sila mabangga mga tatanga tanga pero nung nasa sitwasyon na nila ako, naramdaman ko yung pakiramdam nila, yung takot. Hindi ka pala talaga pagagalawin ng takot.

Few seconds have passed pero wala pa ring sasakyang tumatama sa katawan ko. I slowly opened my eyes at kahit hindi ko nakikita, i know that the driver of the car is really trying his best to stop the car to the point na napupudpod na yung gulong nito.

Unri unti itong bumagal at ng ilang pulgada na lang ang layo nito sa amin ay tumigil ito.

Thank you, Lord. Hindi ko pa talaga oras ngayon. Ayoko pa talaga mamatay. Nagdadrama lang ako pero ayoko pa talaga.

Nagulat na lang ako ng biglang may yumakap sa akin. Si ate. Dun lang nag sink in sa akin na muntik na ako kaya hindi ko napigilang humagulgol sa takot.

"Mamatay ako sa pag aalala, Liora! I always tell you to be careful, na wag kang makampante na walang dadaang sasakyan! Tignan mo ang nangyari ngayon. What if the car didn't stop?"

"Hindi ko sinasadya, ate. Akala ko talaga wala." Sumisinghot singhot kong sabi.

"Yan ang lagi kong sinasabi sayo. Na mag iingat ka kasi hindi natin alam kung kailan susulpot ang mga sasakyan. Tigas ng ulo."

I know she's worried. She saw me. At alam kong sisisihin nya ang sarili nya if nabangga ako.

"Teka lang, ate. I want to go to the driver and thank him/her." Sabi ko habang unti unting kumakalas sa yakap nya. She nod at me.

Pinunasan ko muna ang mukha ko bago humarap at saktong pagharap ko ay ang pagbukas ng sasakyan nya. Bumaba sya. Wow nakashade, taas ng sikat ng araw siguro.

Tigili liora, nakuha mo pa talagang magloko tss.

He's so tall at ang puti nya. Mas maputi pa sa gatas. Nakakahiyang dumikit.

He's short hair is fluffy. I like his haircut, hindi ganun kahaba at hindi rin gaanong kaiksi. Sakto lang. Umaabot hanggang sa mata nya. At yung ilong nya, ang tangos.

He's wearing a loong sleeve plain polo and it's color white along with slacks and it's color black. Perfect color.

The top of his polo was not buttoned as if it was not meant to be buttoned. Ang tig dalawang dulong manggas ay nakatupi hanggang siko nya.

He took of his glasses and I couldn't stop myself for staring at him because he's so gorgeous. I like the color of his eyes, gray.  Parang familiar yung mata nya sakin. Parang nakita ko na yun somewhere, hindi ko lang maalala.

Hula ko may lahi 'to. Ang gwapo eh.

He smiled at me pero parang kinakabahan.

He? Smiled ???? At ????? Me ??????? Reallyyy ????

"Are you okay? I'm sorry. I didn't see you right away because I was in a hurry."

Hindi ko alam kung nabingi ba ako but his voice is like a woman's voice. Muntik lang akong mabangga, hindi naman natuluyan pero bakit ganito pandinig ko?

"Ah I'm sorry. Can you say it again? I didn't understand. " Sabi ko sakanya habang naguguluhan.

"I said, are you okay? I'm sorry. I didn't see you right away because I was in a hurry." Inulit nga talaga. Uto uto.

But it's the same voice. Maybe ganun talaga boses nya? Hindi naman lahat ng lalaki ay lalaki talaga ang boses. Okay lang naman pati, bagay sa kanya. Ang lambing ng boses.

"It's okay. It's my fault, too. Hindi ako tumingin sa pagtawid ko. Masyado akong nakampante."

He chuckled and omg sobrang gwapo nya talaga. Sumingkit ang mga mata nya.

May magandang dulot din pala ang muntik ko nang pagkabangga. Nakakita ako ng gwapo. I pinched myself at napapikit ako sa sakit. Shuta napalakas. Magtigil kasi liora. Wag masyadong makeri, mapapalayas ka sa bahay mo.

Nagbibiro lang ako. Sa mga nangyari noon, natuto na ako.

"Hey, what's wrong? Do you feel anything? Are you hurt?" Sunod sunod na tanong nito.

"I'm okay. Thank you and I'm sorry again."

He nod at me as if he was saying goodbye.

I nod at him, too. Tumalikod na ako nagsimula ng maglakad papunta kay ate.

"Ano? Kamusta? Galit ba? Tatanga tanga ka kasi."

"Grabe ka ate sakin. Hindi naman galit. He said sorry pa nga eh. Tara na nga." Hila ko sakanya papunta sa sasakyan nila.

Dali dali akong naglakad papunta kay sky. Iniwan ko na si ate, ang bagal maglakad. Nakakainis.

Niyakap ko ng mahigpit si sky at pinaghahalikan ito. I like baby so much. Someday. Ako naman. In the right time.

Sumakay na ako sa back seat kasama si sky. Sa front seat si ate and si kuya kevin ang nagdadrive.

before I put on my seatbelt, I looked again at the car that almost hit me and napansin ko na liliko ito, tatawid siguro sa kabilang kalsada.

Pero mali ako. Pumasok ito sa subdivision na pinanggalingan ko, at nanlaki mga mata ko nung binuksan ng mga taong nagpapasok kanina ng mga gamit sa loob ng katabing bahay namin yung gate, at doon dumiretso ang kanyang sasakyan.

Sya ang bagong lipat? Ay hindi liora, pinarada lang nya dun kasi napagod sya.

Pero sya nga? My god!