Gözlerimi açtığımda çok huzurluydum.Bir süre dışarıyı seyrettim.Odada şömine vardı.Sıcacıktı.Başımı tavana diktim bir süre durdum.Buranın ne kadar güzel olduğunu düşünüyordum.
"Burası çok güzelmiş teşekkür ederim sev-"diyecekken yan tarafıma döndüm ve Nova'nın yanımda olmadığını gördüm.
"Nova!"
Sanırım dışarıdaydı.
Üzerimi giyinip dışarı çıktım.
"Nova!"
Etrafa bakıyordum fakat onu göremiyordum.Sonrasında onu gölün kenarında gördüm.Arkası dönüktü.
"Nova!"ona sesleniyordum fakat duymuyordu.
"Nova ne yapıyorsun orada?"dediğimde arkasını döndü ve o dehşetle karşılaştım.Vücudunun çoğu yerinden bıçaklanmıştı.
"Beni seviyor musun?"dedi.Ağlıyordu.
Şok olmuştum.Ses çıkaramıyordum.
"S-sana noldu?"dedim ve ağlamaya başladım.Bir yandan da yanına gidiyordum.
"Beni sevdiğini söylemiştin."dedi başını eğerek.Neden böyle söylüyordu?
"Nova noldu bunu sana kim yaptı?"dedim yüzünü avcumun içine aldığımda.Gözlerinden yaşlar akıyordu.Dudağını büzmüştü.O kadar masum ve çaresizdi ki...
"Ben yinede seni seviyorum."dedi ve beni yanağımdan öptü.
"Bende seni çok seviyorum."dedim ve ona sarıldım.Ellerimin arasında yok oldu...
"Ağh!"
Uyandığımda yeniden odanın içindeydim.Hemen yan tarafıma döndüm.Nova uyanmıştı telaşla bana bakıyordu.
"Sadece kabus."dedi ve bana sarıldı.Gözlerimden yaşlar akıyordu ve çok terlemiştim.Sadece bir kabustu.Kabus...
...
Gölün kenarına gitmiştik.
"Bu gördüğün sadece bir kabus."
"Ama senin o görüntün..."
"Şşş!"dedi ve gözlerimdeki yaşı sildi.
"Seni kimsenin öldürmesine izin vermeyeceğim."dedim ve ona sarıldım.
"Kabusların tersi çıkar bitanem."dedi.
Gözlerinin içine baktım.
Birisi tarafından derinden sevilmek size güç verirken,birini derinden sevmek size cesaret verir.Ben onu öylesine seviyordum ki...
"Gece yine daldın.İyi misin?"dedi telaşla.İyi miydim?
"Seni çok seviyorum ve hep sevicem ruyamdaki gibi bana sorular sormana gerek yok seni ebediyen seveceğim."dedim ve dudağını öptüm.Oda bana katıldı....
Beraber ormanda yürümeye başladık.
"Senin hakkında hiçbirşey bilmiyorum bana kendini anlatsana."dedim koluna girerek.
Gülümsedi.
"Tabi.Neyi mesela?"dedi.
"Ailenle olan kavganı mesela."dediğimde duraksadı ve yüzü asıldı.
"Anlatmak istemiyorsan anlarım aşkım."dedim kolunu sıvazlayarak.
"Anlatayım sorun değil."dedi derin bir nefes alarak.
"Babam kumarbaz.O gün yine kumar oynamıştı ve bütün servetimizi yatırmış.Neymiş rüyasında kazandığını görmüş ve buda bir işaretmiş.Gerizekalı.Sonrasında eve geldiğinde çok sinirliydi belli ki yine sinirini benden çıkartacaktı.Her zamanki gibi beni dövdü.Ve artık buna tahammül edemezdim.Bende ona karşı çıktım ve bende ona vurdum.Babam diye birşey yapmıyordum ama o benim babam falan değil bunu anladım.Sonrasında evi terk ettim.Umarım anneme zarar vermiyordur.Zaten hep anneme zarar vermesin diye ben dayak yiyordum.Neyse tadımızı daha fazla kaçırmayayım."dedi bana dönüp gülümseyerek.
Gözlerimden yaşlar akmaya başladığında onun da ağladığını gördüm.Ona sarıldım ve daha fazla ağlamaya başladı.
"Sırtındaki yaralar ondandı demek."dedim başını salladı.Sonra bana sarıldı.Aynı kalbi gibi güzel kokuyordu.Sanki birbirimize sarılınca tamamlanıyorduk.Biz elmanın iki yarısıydık.Belkide bunlar son sarılışlarımızdı.Sessizdik.Sadece sarılıyorduk.Bu fırtına öncesi sessizlik olabilir miydi?
Bir süre ağladı.Sessizliği bozan şey ara sıra hıçkırmasıydı.Onu ilk defa üzgünken ve ağlarken görüyordum.Ağlarken gözlerinin değişik bir maviye büründüğünü bilmiyordum mesela.Huzurluyduk.Çünkü birlikteydik.Huzurumuzu bozan şey başımın dönmeye başlamasıydı.
"Nova."
Nova'nın ağlaması geçmişti omzumda olan başını telaşla kaldırdı.
"Noldu aşkım?"dedi.
"Başım dönüyor."
Başım kopmak üzereydi.Etrafimdaki herşey yer degiştiriyordu.Bütün herşey birbirine girmeye başlamıştı.
"Gece,aşkım sakin ol!"
Beni kollarımdan tutup sarsıyordu.
"Nova başım çatlamak üzere!"dediğimde ağlamaya başladım.Başım kopmak üzereydi.
"Gece!"beni kollarının arasına aldığında son gördüğüm şey güzel gözleriydi....
