Lunapark

11 3 0
                                    

Şuan hayatımda birşeylerin değişmeye başladığının farkına vardım.Nova ile tanıştığımdan beridir bir değişiklik var bende.
Şuan o günden bu yana iki gün geçti ve hala gelmedi.Umarım başına birşey gelmemiştir.İki gündür kafamda türlü türlü senaryo kuruyorum öldü mü acaba diye.Umarım başına birşey gelmemiştir yoksa çok kötü olurum.O bu kısa süre içerisinde benim hayata tutunma sebeplerimden biri oldu.Onu iki günde çok özledim.Diyeceksiniz ki sen Emre'ye diyorsun kendin tipe bakarak beğeniyorsun diye ama ben tek tip değil onda kendimi gördüm ayrıca onda farklı birşeyler var beni kendine çekiyor.Aramızda farklı birşey var.Bugünde gelmezse başına birşey geldiği kesinleşecek.
Bu arada dün okula gittim ve İrem gelmemişti Emre ise sadece bakmakla yetindi.Onun dışında Esin ve Akşın da baya kaynaşmış yani artık Akşın da aramızda.Zaten o kızda da kendimi gördüm.Kendimi değilde yani birazcık benziyoruz.Ayrıca lensim gittikten beri herkes beni daha çok beğeniyor.Ve bende şunu anladım Allah herkese yakışan gözü yaratmış ve bence gerçek göz rengimi saklamamalıyım.(Bu düşüncelerim Nova bana gözlerin güzel dediğinden beri oluşmuş olabilir.)
Bu arada Esin ve Akşın'a da anlattım ve ikiside çok imrendi aynı zamanda Nova'yı çok merak ettiler.Ben bile zar zor görüyorum kim bilir onlar ne zaman görecek yada görecekler mi?
Keşke çocuğun numarasını alsaydım kendimi kimi verdim gitti bide üstüne aramıyor off.
Neyse şuan okul için hazırlanıyorum.Hatta hazırlığım bitti dişimi fırçalayıp çıkacağım.Dişimi fırçalamak üzere banyoya doğru yol aldım.Dişlerimi firçalayacakken başım dönmeye başladı.Aynaya baktığımda benden bir tane daha vardı bana hayır dercesine başını sallıyordu ve her tarafı kandı.
"Ağhhh!!"
Annem çıkmış olmalıydı.Cok korktuğum için evden çıktım ve kapının önune geldim.Derin derin nefes aldım.Delirmeye başladığımı düşünmeye başladım.Guvenlikci abiye günaydın dedim ve okula doğru ilerlemeye başladım.
"Gece!"
Yoksa...
"Nova!"
Onun sesini duyduğum yere dogru koşmaya başladım sonrasında boynuna atladım ve o ise beni kaldırdı.
"Neredeydin?"
"Ben seni aradım açmadın."
Ne?
"Ben görmedim hatta aramıyorsun diye kızdım."
"Neyse önemli değil.Şey bişey diyeceğim."
"De."
"Bugünlük okulu asar misin benim hatrima?"
Okadar tatlıydı ki.Senin için okulu değil kendimi asarım...
"Senin için herşeyi yaparım."
Gülümsedi ve ellerimi tuttu.
"Ozaman seni yaptığının karşılığı olarak sürpriz bir yere götüreceğim."dedi ve koşmaya başladı.Benide peşinden sürüklüyordu.
"Yavaş öleceğiz."
"Ölmeyiz."dedi kendinden emin bir şekilde.
"Ve geldik."dediğinde bir motorsiklet gösteriyordu.
"Bu senin mi?"
"Evet ama bununla seni o yere götüreceğim."
Gülümsedim.
"Hadi binelim öyleyse."
Bindi ve arkasına ise ben bindim.Kasklarimizi taktik ve beline dolandım.O kadar iyi hissediyordum ki hep o anda kalmak istedim.Kokusu çok güzeldi.Belki parfümdu ama olsun.
"İlk defa bir motorsiklete bineceğim."
"Gerçekten mi?"
"Evet."dedim ve huzurla başımı yasladim omzuna.Allah'ım hep bu anda kalsak olur mu?
Son süratle motosiklet sürerken normalde korkmam gerekiyordu ama korkmadım.Çünkü o yanımdaydı.
"Kasların var wow."
"Evet çok fazla spor yaparım hatta bayandan beridir yapmadığım için biraz söndü.
Bu sönmüş hali mi?
"Bu arada kaç yaşındasın?"dedim kendimi tutamayıp.
"18."
"Bende 17.Birbirimiz hakkında bilmediğimiz çok şey var."dedim ve kendimi rüzgarın akışına bıraktım.

"Gece işte buradan sonra gözlerini kapat ve beni seviyorsan açma."
Ozaman açmam.
"Tamamdır."
Biraz sonra motosikleti durdurdu ve beni dikkatlice indirdi.Ellerimden tuttu.
"Açabilirsin."dedi gülerek.
"Lunapark!"dedim ve kendimi tutamayıp ona kocaman sarıldım.
"Lunapark sevdiğimi nereden biliyorsun?"
"Biliyorum çünkü odandaki fotolarda hep lunaparktasin ve kocaman bir dönme dolap tablon vardı."
Gözlerine öldüğüm.
"Seni seviyorum."dedim gülümseyerek.
Utandı,beklemiyordu.
"Bende seni seviyorum."
Ellerimizi bırakmadık ve önce gondola bindik.
"Ay aslında ben bundan biraz korkuyorum."
"Ne?"dedi ve gülmeye başladı.
"Bu gayet normal birşey yani korkamaz miyim?"dedim trip atarcasına.
"Evet normal de komik geldi bi an."dedi gülerken.Gulerken daha da yakışıklı oluyordu çünkü gamzeleri vardı.Gondol haraket etmeye başladı ve o sırada Nova'nın elini tuttum.Sonra bütün korkum geçti...
Ardından crazy dance ve birçok şeye bindik.Hatta çocuklarla birlikte zıpzıpta zıpladık.Ziplarken kardeşim aklıma geldi en son onla zıplamıştım.Bunlari yaparken aramızdaki bağ gittikçe arttı.Ona olan sevgim de öyle.Onu çok seviyordum, ona çok aşıktım.
"Hazır mısın?"
"Çok."dedim sevinçle.
Disardekiler bizi göremiyordu fakat biz onları görebiliyorduk.Ve dönme dolap hareket etmeye başladı.
"Nova."
"Efendim gecem."
Gülümsedim.
"Seni çok seviyorum."
Bunu dediğimde bana kitlendi ve gözlerimin derinine baktı.O güzel gözlerine ömrüm boyunca bakabilirdim.

O güzel gözlerine ömrüm boyunca bakabilirdim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Sonrasında eğildi ve yanağımdan öptü.Neyseki hızlı davranmadı ve sadece bir yanaktan öpücük ile konuyu kapattık.Ama sadece yanağımdan öpmesi bile benim içimde kelebekler uçmasına sebep oldu...

Gündüzün KaranlığıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin