Gizemli Çocuk

10 3 0
                                    

Sonunda ağlamam dindiğinde kendimi banyoya attım.Güzel bir duş aldım ve yatağıma yattım.Odam yani odamız çatı katındaydı.Üzerime örtü örttüm ve kulaklığımı taktım.Odamın kenarında küçük bir teras var oradan gökyüzünü izleyerek müzik dinlerken uyuyakaldığımı hatırlıyorum.
Sabah canım okula gitmek istemediği için evde kaldım.Hava kapalıydı ve feci yağmur yağıyordu.Şimşek çakmasından çok korkuyorum bu yüzden kulaklık taktım.Dışarıdaki yağmuru izlerken arkadan ise müzik dinliyordum.O sırada terastan bir ses geldi.Simsiyah biri eve girmeye çalışıyordu.Şok olmuştum.Hırsız mıydı acaba?Kapşonu kapalıydı ve baya uzundu.Korktum ve yerimden sıçradım.Elime beyzbol sopamı aldım ve kapının kenarında bekledim.Kapıyı açıp içeri girdiği sırada tam kafasına sopayı indirecektim ki beni engelledi.
Karşımda duran yakışıklının gerçekliğini sorguluyordum.Cok yakışıklıydı.Siyah saçları...Mavi gözleri...Kalın dudakları...Ve mükemmel fiziği...

"Hey sakin!"dedi elimi tutarken

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


"Hey sakin!"dedi elimi tutarken.Elleri çok soğuktu.
"S-sen kimsin?"dediğimde derin bir nefes aldı ve yatağa oturdu.
"Hey üstün kirli oturma oraya!"dedim ve sopayla kıçına vurdum.
"Dur anlatıcam."dediğinde yüzündeki morluğu farkettim.
"Y-yüzüne noldu?"dedim ve yanına oturdum.Gerçek olamayacak kadar yakışıklıydı.
"Önemli birşey değil boşver."dedi gülümseyerek fakat hüznü gözünden okunuyordu.
"Eee peki kimsin?Neden geldin?"
Derin bir nefes aldı.Yorulmuş olduğu belliydi.
"İki gün önce babamla büyük bir kavga ettik ve sinirden evi terk ettim sonrasında sokakta kalmaya karar verdim ve iki gündür sokaktayım.Bugün de işte yağmur yağınca ilk gördüğüm eve girdim."
Anlattıkları filmden farksızdı.İnanmaz gözlerle baktığımda bana kilitlenmişti.Yüzümün her zerresini incelemişti sanırsam.Yakışıklılığı sebebiyle anlattıklarını anlayamıyordum.Gözlerime baktı sonrasında burnuma yanaklarıma...Benim ona baktığım gibi.
"Çok yakışıklısın."

Kaşlarını kaldırdı gülerek.
"Ne?"
Ağzımı kapattım ve bunu söylememiş olmam dileğiyle gözlerimi araladım.Bana hayranlıkla bakıyordu.O böyle baktıkça eriyordum.
"Bakmaya devam mı ediceksin?"dedi.
"Sende bakıyorsun ama."
Bana yaklaştı.
"Napıyosun ya?"
"Gözlerinin rengine bakıyorum."
"Bakma benim gözlerim aslında siyah."
Kaşlarını çattı.
"Gözün lens mi?"
"Hayır ama ben siyah gözlü olmak istiyorum."
"Öylede yakışır ama böylede çok güzel."
Çok tatlı.
"Sakıncası yoksa yağmur dinene kadar burda dursam."dedi yatağa yatarak.
Ne yapacağımı bilemedim.Annem görürse...
Ona bir kez daha baktım ve sanırım gitmesini istemiyordum.Kapıyı kilitledim ve perdeleri kapattım.Oda baya karanlık olmuştu.
"Uyuyabilir miyim?"dedi.
"Uyu."dedim sessizce sanki uyumuş gibi.
Örtüyü örttü yatak batıcaktı fakat önemli değil...

...

Gözlerimi açtığımda gitmişti.Uyuyakalmışım.Üzerime baktığımda örtü seriliydi.Üzerimi örtmüş.Acaba bir daha görebilecek miyim?Aman be nerde...Görsem ne olacak.Bu arada o eve nasıl girdi acaba?Ve nasıl çıktı?Kafamda bin ton soruyla birlikte çikolata zulamdan bir tane çikolata aldım ve terasa çıktım.Çamurlu ayak izleri vardı.Gökyüzüne baktığımda gökkuşağı oluşmuştu.Hayranlıkla bakarken aşağı tarafa yani bahçeye gözüm kaydı.Gördüklerim karşısında şok olmuştum.O çocuk ve annem  aynı zamanda bir kaç kişi ve polis.Yüzümün şeklini tahmin etmişsinizdir.Ağzımda çikolata ile donup kalmıştım.Sonrasında ise son süratle aşağıya koştum.Kapıdan çıktığımda yoklardı.Kaşlarımı çattım ve etrafı aramaya başladım.Ardından annemin sesini duydum.
"Gece!Ne yapıyorsun orda?"
Annemin sesinin geldiği yer deli gibi hissetmeme neden oldu.Annem terastaydı.Kaşlarımı çattım.
"Gelsene kızım."
Rüya mıydı?Sanırım fazla takmışım çocuğa.
"Geliyorum."
Bir dakika.
Yoksa çocuk ta mı rüyaydı?
Hayır ya lütfen olmasın.Hayal kırıklığıyla evden içeri girdiğimde çok üzgündüm.Azönce gördüklerim rüya olmalıydı.Yukarı çıktığımda annemin yanına gitmek istediğim için terasa yöneldim.
"Anne."
Terasa çıktığımda annem yoktu.
"Anne!"
"Bö!"
"Ağhhh!!"
Korkudan aklımı yitirmek üzereyken yakışıklı odamda ve tam karşımdaydı.Ben delirmiş miydim?
"Korktun mu?Korkuttuysam özür dilerim."dedi hüzünle.
"Evet korktum."dedim terlemek üzereyken.
Ardından çalan zille birlikte irkildim.Bu da kimdi?
"Burda dur hiç bir yere kimildama sana sormam gereken sorular var."
Başıyla onayladığında aşağı indim ve kapıyı açtım.
"Anne."
"Kızım."
Ben anlamıyorum hala rüyada falan mıyım?
"Kızım ne oldu korkmuş gibisin."
Deli sanmasın diye gülümsedim.
"Aklıma bişey geldi de boşver."dedim.
"Yemek hazır mı?"
"Hazırlamışlardır sen ye ben aç değilim."dedim ve hızla merdivenlerden çıkmaya başladım.Annem arkamdan bağırsa bile duyamıyordum.Odaya girdiğimde çocuk yoktu.
"Ya yine mi?"
Dediğim sırada yan taraftan kafasını uzattı.
"Burdayım."
Derin bir nefes aldım ve yatağı gösterdim oda oturdu ve bende tam yanına oturdum.
"Eve nasıl girdin ve nasıl çıktın?"
Direkt konuya girmenin verdiği şaşkınlikla kaşlarını çattı ve cevaplamak üzere doğruldu.
"Evet dinliyorum."
"Ben işte bilirsin tırmandım."
"Nereden?"
"Arka bahçede sanırım bir tadilat yapılıyordu orada merdiven kalmış ve işçiler görünmüyordu sanırım yağmur yağdığı için ara vermişlerdir.Merdiven terasa dayanıyordu ve bende ordan çıktım yani extra bir çabaya gerek duymadım."
"Ne tadilatı?"
Bilmem der gibi bir yüz ifadesi takındı.
"Ben neyse boşver."dedim ve daha fazla konuşursam beni deli sanacaktı.
"Ben gitsem iyi olur artık."diyerek doğrulduğunda onu bir daha göremeyeceğim korkusuyla kolunu tuttum.
"Her yağmur yağdığında gel yada her canın istedığınde.İstediğin zaman.Bekle."dedim ve bir kağıt ve bir kalem alarak numaramı yazdım.Ardından o kağıdı ona verdim.
"Bana söyle tırmanmana gerek kalmaz."dedim gülümseyerek.
Utanmış olmalı ki kızardı.
"Tamam geleceğim söz."dedi ve terasa yöneldi.
"Normal kapıdan inebilirsin."dedim ve zaten annem banyodaydı.
"Tamam."dedi.
Elini tuttum ve hızla merdivenlerden indik.Sonrasında kapıya yöneldiğimizde gittiği için üzülüyordum.Kapıdan çıktığında bana gülümsedi ve "Görüşürüz..."dedi ve duraksadı.
"Adın neydi?"
"Gece."
"Gece mi,çok güzel bir isimmiş."
"Seninki ne?"
"Nova."
Oha.İsme bak.
"Seninki de çok güzelmiş."dediğimde gülümsedi.Gamzeleri vardı.
"Görüşürüz Gece."
"Görüşürüz Nova."

...

Gündüzün KaranlığıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin