Bazı anlar olur.
Hiç bitmesin istersiniz.
Ben onla olan her anımda hiç bitmesin istedim.Ellerimi sonsuza dek tutsun...Gözlerime sonsuza dek baksın...Ama hiçbirşey sonsuz değildir...Her güzel şeyin bir sonu vardır....
Hastanede iki gün gereksiz yere yattım.Gerçi gereksiz değil artık benim bir yaşama sebebim var.O olmasa yaşama sebebim olmayacaktı.El ele hastaneden çıkarken ne kadar şanslı biri olduğumu düşünüyordum.Nova gibi birine sahip olduğum için çok şanslıydım.Elleri somsoğuktu.Ben onun ellerini ısıtmak için her zaman yanında olacağım.
"Ellerin somsoğuk."
Gülümsedi.
"Evet hava da öyle."
Hava aşırı soğuktu.Neden bilmiyorum ama can alıcı bir soğuk vardı.Ellerim kanıyordu hatta.Isınmak için Nova'ya sarıldığımda yaşadıklarımın çok garip olduğunu farkettim.Doktorlar birşey olmadığını söylediler ama ben birşey olduğuna eminim.Hemde çok büyük ve vahim birşey...
"Nova."
"Efendim aşkım."Gülümsedi.
"Sana söylediler değil mi?"
Kaşlarını çattı.
"Neyi?"
"Hastalığımı."
Yutkundu ve kaşlarını kaldırdı.Birşey saklıyordu.
"Şey.Sadece uykusuzluk dediler ilaç falan verdiler düzenli içmen gerekecek."
Ona inanmıyordum.Ben mi uykusuzum?Günde otuz saat uyuyorum.
"Yalan söylüyorsun!"dedim kollarının arasından ayrılarak.
Sarsıldı.
"Hayır söylemiyorum."Gözleri doldu.
Ortada vahim bir durum vardı ki sürekli gözleri doluyor ve ağlıyordu.
"Söyle!"dedim onu iterken.Bir yandan da ağlıyordum.Büyük bir şey olduğunu biliyordum.
"Bana güvenmiyor musun?"dedi bağırarak ve kaşlarını çattı.Ciddi yüzünü ortaya çıkardı ve kızgın görünüyordu.
Düşündüm.Belkide haklıydı.Ona güvenmeliydim.
Yüzümü ellerimle kapattım ve yere çömeldim.Başım dönüyordu.Ne yapacağımı bilmiyordum.Gördüğüm hatıralar...
"Gece bak sadece son günlerde biraz uykusuz kaldın ondan dolayı böyle oldu.Bana güvenmiyorsan."
"Güvenmiyorsam ne?Bunun güvenle ne alakası var?Kaç gündür neler yaşadığımı,neler çektiğimi bilmiyorsun ve kimse bilmiyor!Sürekli kabuslar görüyorum,babam ve kardeşimi görüyorum hatta onlarla temasa geçiyorum.Bana onları benim öldürdüğümü söylüyorlar!Başım sürekli ağrıyor heryerde onları görüyorum içimde bir ağırlık hissediyorum sanki fazladan bir yük taşıyormuşum gibi.Yeterince acı çekiyorum zaten gerçeği söylersen de üzülmeyeceğim.Hiç birşey normal değil!Ortada vahim birşey var!İçimdeki her neyse beni öldürecek ve onu benden başka kimse durduramaz!Bana hastalığımı ya söylersin yada gider kendim öğrenirim karar senin!"
Göz yaşları içinde ayakta zar zor durarken onu tehdit eder gibi işaret parmağımı ona doğru tutuyordum.Onun da zor durumda olduğunu biliyordum ve ona bağırmayı hiç istemiyordum aslında.Beni buna o mecbur bıraktı.Onun da sinirlendiği belliydi.Kulakları kızarmıştı ve hafiften terlemişti.Onun için çok zor olduğunu biliyorum bende aynı durumda olsam öyle olurdum.
"Gece aşkım senin ciddi birşeyin yok sadece kabus görüyorsun ve uykusuzsun."
Gözlerimi kapattım.Delirmek üzereydim.Kafamı ellerimin arasına aldım.Neden böyle davrandığımı bende bilmiyordum ama aniden sinirlenmiştim.
"Bana bak ya söylersin yada beni bir daha göremezsin!"
Ona böyle dediğim için için içimi yiyordu ama o an sinirden demiştim.Hayal kırıklığıyla ve kızgın bir ifadeyle bakıyordu bana.
"Söyle!"diye son sesle bağırdığımda şoka uğramış gibiydi.Benden beklemiyordu böyle yapmamı.
"Gece bu sen değilsin."dedi başını iki yana sallarken.
"Ne ben değilim ne?!Benim işte basbaya benim asıl bu sen değilsin!"derken göğsüne yumruk atmıştım.Onun gibi birini nasıl üzebilirdim.Ama oda beni üzüyordu.Soylemesi gerekiyordu.
"Gece bitanem şuan kendinde değilsin!"
Ellerimi tutuyordu.Yüzlerimiz birbirine çok yakındı.Bana gülümsüyordu oysa ben ona öfkeyle bakıyordum.
"Gece söyleyeceğim ama önce evimize döneceğiz."
Evimiz demesi içimde birşeyler kıpırdatmıştı.Ellerimi tutmasına izin verdim.Motorsiklete bindik ve hiçbirşey olmamış gibi ona sarıldım ve bunglova doğru yol aldık.
Ani davranışlarımı durduramıyordum.Bi anda sinirleniyordum bianda patlıyordum.Ama bu sefer gerçekten yanlış kişiye patlamıştım.
Bunglova döndüğümüzde başım daha da çok dönmeye başladı.
"Banyoya gireceğim sonra söyle."dedim çünkü rahatlamaya
ihtiyacım vardı.
