Yaralı Geçmiş...

dört

Selamlar...

Duyduklarını kabullenemiyordu Umut. sevdiği kızın söylediklerine inanmak istemiyordu. Oturduğu yerden kalkıp kızı da ayağa kaldırdı, kollarından tutup kendisine bakmaya zorladı.
"Ha.han.hangi Eflal" dedi genç adam daha sonra ise tekrar konuşmaya devam etti. "Dil sınıfında olan Taha Eflal mi?" O olsun diye yalvarıyordu.

Elif hıçkırıkları ve ağlamaları içinden konuşacakken Umut engel oldu "Evet evet o olmalı başka Eflal yok ki" başını iki yana sağlayıp kendini ve kızı inandırmaya çalışıyordu.

"H.ha.hayır o değil" Kızın titreyerek konuşmasıyla başını olumsuz anlamda salladı Umut dolu dolu olan mavi gözlerinden yaşlar akmaya başladı "yapma Elif yalvarırım söyleme"

"B.be.ben sadece o.onu sev-" Umut hemen kesti sözünü "olmaz lan olmaz Eflal yapmaz" dedi bağırarak. 'Dokunmaz o sana, kıymaz dostuna benim Eflal'im yapmaz'

Uzaktan onları gören Ali hemen yanlarına geldi. Elif'in ağladığını ve Umut'un çok sinirli olduğunu görünce şaşırmış ve endişelenmişti ne olmuştu aralarında.

"Elif niye ağlıyorsun"

Yanlarına gelen Ali'ye baktı ikili, Umut hemen yaklaştı ona "Biliyor muydun?"

"Neyi?" Soru dolu gözlerle baktı dostuna Ali.

"Eflal ile Elif'in ilişkisi varmış"diye bağırarak konuştu. Ali duyduklarıyla şok olmuştu.

"Ne saçmalıyorsun sen Umut" böyle bir şeye inanması imkansızdı Eflal asla yapmazdı.

"Beraber olmuşlar lan dün gece ne saçmalaması" konuşmak ağır geliyordu mavi gözlü gence, kardeşim dediği adamın ihaneti çok ağırdı.

"Elif sen anlat hadi, Umut ne dediğini bilmiyor, yalan desene" Ali Hemen Elifin yanına gidip onu banka tekrar oturttu, önünde diz çöküp sonra da konuştu usul usul "Elif konuşsana hadi, yalan değil mi?"

"Biz Ef.eflalle dün gece şey oldu ıııı şeyy" gözyaşları durmuştu Elif'in sadece iç çekişleri kalmıştı ve çokta utanıyordu. "Ama gitti o sabah, okulla da gelmemiş nerede biliyor musun?" Çekingen bir şekilde konuşmuştu Ali'yle.

"Elif sen....sen Eflalden mi hoşlanıyorsun?" Ali bu soruyu cevabını anlamasına rağmen sormuştu yan tarafında sinirle dönüp duran can dostu da durmuş Elife bakıyordu.

"E.evet seviyorum" gözleri tekrar doldu Elifin, yine ağlamaya başladı "sevgi.sevgimin umurunda olmadığını söyledi, o acımasız biri"

Ali yanında oturmuş kızdan bakışlarını çekip mavi gözlü kardeşine baktı, yıkılmıştı Umut bakışlarından hayalkırıklığı akıyordu. Elif konuştuğu sürece Umut daha kötü olacaktı hemen, ela gözlü kızı göndermeliydi.

"Elif tamam sen git evine, ben ona ulaşınca seni ararım olur mu?" Sesi yumuşacık çıkmıştı Ali'nin kız zaten bitik haldeydi daha da üzmeye gerek yok diye düşündü.

"Olmaz çok kı.kızdı görmem lazım onu" Başını hızla iki yana sallayarak konuştu kız 'çıkmam bir daha karşına' demişti onu görmeliydi.

"Elif hadi lütfen git, söz ben arayacağım seni"
Elif Ali'yi biraz daha zorlasa da ikna olmuştu sonunda.

"Tamam söz verdin ama arayacaksın" Başını hemen olumlu bir şekilde sallayıp kabul etti.
Elif hemen yerinden kalkıp gitti, gözden kaybolduğu an Umut tekmesini banka geçirdi zaten eskimiş olan bank hemen kırıldı.

"Ahhhh nasıl lan nasıl" sinirle kendi kendine konuştu. "Ben ona anlatım lan aşkımı ona, onun yanında bahsettim Elif'in elalarından, nasıl sırtımdan vurur lan beni nasıl" bağırtılarından sonra ağlamaya başladı "Neden yaptı Ali niye?"