8. Gün +18

episode 12

Adam sandık fos çıktı vıttırı vızzık adamlar temiz sandık pis çıktı vıttırı vızzık adamlar

*
*
*
*
*
*
*
*
*

"Neden sana güvendim bu sefer farklı olur mutlu olurum sanmıştım ama senin yüzünden ben bebeğimi kaybediyordum
Yüzünden bile tiksinti duyuyorum tek istediğim mutlu bir aile olmaktı ve sen benim hayalimi elimden alıyordun ben zor durumdayken altına başka kadın aldın bunun neresinde sevmek var siktiri git hayatımdan nereye gitmek istiyorsan git seni bir daha yüzüm görmesin "

3 gün önce

"Doğum gerçekleşiyor hızlı bir şekilde doğum haneye"

" ahhhhghh"

"Kafası göründü"

"Hasta bilincini kaybed--"

Gözlerimi açtığımda hastahane yatağındaydım ne olduğunu hatırlamaya çalıştım o an panikle altıma baktım en son hatırladığım altımdan kan geldiğiydi

Elimde el hissedince kafamı yan tarafa döndürdüm çağrı elimi tutmuş bir şekilde uyuya kalmıştı elimi yavaşça çekip yataktan kalktım her yerim acıyordu
Koridora çıkıp doktorumu aradım

O da zaten bana doğru geliyordu

"Liza hanım yatağınızdan çıkmasaydınız keşke yeni doğum yaptınız "

Doğum mu? Yaptım ama daha erkendi

"Bebegim nerde nasıl durumu ?"

Panikle sorumun cevabını bekledim

Sakin olun lütfen bebeğinizin durumu iyi ama çok erken doğduğu için küvezde kalmak zorunda

"Görebilir miyim ?"

"Tabiki de ama yatağınıza şimdi geri dönün hemşireler size getirecektirler "

Yavaş adımlarla odama doğru ilerledim. Odanın kapısının önünden çağrı fırladı birden bana doğru hızlı bir şekilde adımladı

"Nerdesin sen neden yatağından kalkıp gittin iyi misin ?!"

Elini koluma atıp yürümemde bana yardımcı oldu

"Çağrı sakin ol sadece bebeğimi sormaya gittim"

"Sadece çok endişelendim özür dilerim"

Bir iç çektim ama benim için endişelenicek biri olması güzeldi

"Sorun değil anlıyorum hadi gidelim"

Çağrı elimi omzuma atıp ondan destek almamı sağladı

Odaya geldiğimiz de beni dikkatlice yatırmış ve ilgilenmişti bir kaç dakika sonra hemşireler odama girdi küvezde bebeğimle birlikte

O kadar heyecanlıydım ki çok güzel bir bebekti küçücüktü her yeri

"Tutabilir miyim ?"

"Evet Liza hanım ama sadece azıcık çünkü riskler var maalesef "

Hemşire bebeğimi küvezden alıp kucağıma dikkatlice yerleştirdi

"Buyrun kızınız"

"Kızım " diyip gülümsedim

Mis gibi kokuyordu gülümseyerek çağrının suratına baktım

"Bak kızım çağrı abin"

Çağrı kahkaha atıp kafama bir öpücük kondurdu ve aynı şeyi bebeğime de yaptı
Geri çekilip yüzünde mutlulukla bizi izledi

Ama ben aklımda tek bir şey vardı neden Marco burada değil kızı doğmuştu illa haber almıştır malum her şeyi biliyor ya
Boğazıma bir yumru oturmuştu onunla karşılaştıktan sonra doğumum başlamıştı ama o hiç yanımda olmadı ve olmazsa

Sanırım ben dersimi yeterince aldım kızımın babası da annesi de benim bundan sonra

Gözlerimi huzurla bebeğimde gezdirdim
Bı kaç dakika sonra bebeğim küveze alınmıştı bende yorgunluktan uyuya kalmıştım

Sabah gözlerimi açtığımda çağrı yine yanımdaydı gülümseyerek küvezdeki bebeğimi izliyordu ve bende onu

"Hangi ismi vericeksin"

Uyandığımı fark etmiş mıydı ?
Ah kahretsin yakalandım kafamı utançla çevirdim

"Adel koymak istiyorum güçlü ve zeki "

"Güzel isimmiş "

Dedi ve gülümsedi
Yanıma gelip elimi tuttu ve başıma öpücük kondurdu

Bu çocuk niye habire beni öpüyor ya ?
Ama yine de iyi hissetiyor

Marco 2 gündür yanıma gelmemişti
Zaten bu saatten sonra da gelsin istemem ama insan hiç mi kızını görmek istemez

"Yarın toburcu oluyorsun Liza o yüzden yarın sana ben eşlik edicem beni hizmetçin gibi düşün ama bedavaya değil tabiki "

"Hmm güzel teklifmiş nakit ne kadar istiyorsun "

"O zaman geldiğinde söylerim "

Yarın evime geçiyordum ama evim olan evime değil

Bu arada ben yaşları yazmadım şimdi kimin arasında kaç yaş var bilmiyorsunuz

Liza: 25

Çağrı : 24

Marco 39